Mag je nog genieten
van de volle zon
als niet zo heel veel verder
mensen levens achterlieten
Huizen, scholen, pleinen
waar hun liefde ooit begon

Mag je kijken naar je kind
dat op pad gaat naar het strand,
een bijbaan wacht op hem
Als jongens net zo oud
zich in dezelfde nacht
vol overgave storten
in strijden voor hun land

Mag je camelia’s zien bloeien,
je verbazen hoe dat felle rood
na dorre kou komt bovendrijven
Er is leven, er is leven na de dood

Mag je lachen om een koe
die huppelt, hapt naar frisse lucht
Als kilometers verder
kinderen huppelen
op hun reddeloze vlucht

Mag je zingen over lente
als mannen schreeuwen over haat
Mag je zoeken naar een kus
als alles steen voor steen
steeds kapotter gaat

Mag je nog genieten
Of sla je de plank mis
als al het mooie verderop
juist ver te zoeken is

Als midden in verdriet
niets er nog toe doet
Dan mag genieten niet
Dan is het iets
dat móét

Tekst: Richard Kemper