zondag 26 mei 2013

Lijstjes


Zo af en toe maak ik wel eens een lijstje. Gewoon omdat ik dat nodig heb, als gestructureerde chaoot. Zo'n lijstje (1 of meer) kan het leven nu eenmaal soms net iets simpeler maken. En laten we eerlijk zijn, als het makkelijk kan, waarom dan moeilijk doen?

Zo is dus het eerste wat ik meestal doe als ik op maandagochtend mijn mail heb doorgeakkerd, een lijstje fabriceren met wat ik allemaal moet doen die week. Daarbij komen in de loop van de week dan natuurlijk ook de lijstjes die we allemaal wel kennen; de boodschappen en de vooral-niet-vergeten-lijstjes. Maar misschien ben ik met die laatste wel een uitzondering hoor, dat kan natuurlijk.

Nu stuitte ik vanochtend, al surfend op het www, op een zgn. 'happylist' van iemand en dacht gelijk 'wat leuk, zo'n lijstje wil ik ook'.
Het leven is soms al ingewikkeld genoeg. Maar binnen die ingewikkeldheid maak ik toch ook hele leuke dingen mee, dingen die me blij maken, die me een glimlach op mijn gezicht bezorgen; grote en bijzondere dingen. Maar ook gewoon kleine dingen waar ik blij van word.

En dus nam ik vandaag het besluit:

Iedere zondag blik ik even terug naar de hoogtepunten van de afgelopen week. Goed om even stil staan bij de fijne dingen in het leven!
Lees hier mijn ....

  • heerlijk wandelen, zo maar op een 2e Pinksterdag, ergens in Drente tussen de schapen
  • nog een extra dagje vrij
  • een gezellig verjaardagsfeestje van mijn schoonvader die 74 werd
  • bij dreigende buien, droog heen en weer op de fiets naar de 'orthoboer', met windkracht 10, en je nieuwe 'ortho-klompen' nog leuk vinden ook
  • er inmiddels 13 kilo minder Helena is te vinden in de sportschool
  • me niet schuldig hoeven te voelen als ik op een doordeweekse dag wel heel vroeg naar bed ga en dan toevallig in mijn favoriete film terechtkom met prachtige muziek
  • een time-out kunnen nemen in de vorm van een thuiswerkdagje (en dan nog een bulk werk verzetten ook)
  • op zaterdagochtend genieten, zonder regen, van een optreden van 'the troopers', of wel de 'leasepuber' met z'n band
  • genieten van een zondagochtend die begint met een heerlijke Latte Macchiato uit onze nieuwe Nespresso
  • onverwacht de lucht open zien breken en een half uurtje heerlijk in de zon zitten met m'n ogen dicht, terwijl
  • de mannen dart spelen in het tuinhuis
  • 'mijn meneer' die een voortreffelijk aspergerecept van Rudolf op tafel zet
  • weer veilig thuiskomen -met daglicht- na weer een weekendje van een kilometer of 400
  • nog even samen op de bank met een drankje

En weet je, als het leven dan soms net even iets te ingewikkeld of te vermoeiend is lijkt, kijk ik gewoon naar mijn blijmakertjes!

woensdag 22 mei 2013

... en zo...

Ik zie stukjes blauwe lucht, witte wolken en ja zelfs de zon laat zich hier en daar even zien.
Zou het dan echt? Het zou toch geweldig zijn....

Dat was zondag; eerste Pinksterdag.

Al bloggend, moest ik even zoeken naar het plaatje. Ik wist dat ik ergens nog een foto moest hebben waarvan ik, op het moment dat ik hem maakte, dacht: deze kan ik straks mooi voor Pinksteren gebruiken. Waar een mens al niet mee bezig is op een zonnige vakantie, ergens in januari, op een heerlijk eiland... en zo. Ach, maar niet al te veel aan denken, de zon gaat hier ook echt wel weer een keertje schijnen!

Alleen vond ik het in ieder geval niet echt heel warm, eerste Pinksterdag. Ik had eigenlijk een dag verwacht met ontbijtje buiten, fietstochtje en een bbqtje met overheerlijke lamskotelet....en zo.
Nou is het met de koteletten uiteraard wel goed gekomen (op de bbq), maar dat fietstochtje en ontbijtje in de zon liggen voorlopig weer even op de plank. Wachtend op ongetwijfeld een ander zonnig moment..... hopelijk nog deze maand.... en zo. Ik blijf hopen!


Maar ik klaag echt niet hoor. Eigenlijk kwam het nl. wel heel goed uit, die afspraak van zaterdag die ik in eerste instantie veel liever op zondag had gehad willen hebben, vanwege die 'goede' weersverwachting dus en waarvan ik dacht: kunnen we lekker gezellig buiten zitten; hapje&drankje.... en zo.

Het werd dus zaterdag i.p.v. zondag, en ik dacht heel relaxed: weet je, we zien het wel.
Geloof het of niet, we hebben heerlijk buiten gezeten, met z'n allen om het vuurtje, en het was, zoals altijd, weer super gezellig en zeker voor herhaling vatbaar!

Na een koude, winderige zondag, zou een, als we de voorspellingen mochten geloven, misschien nog wel dramatischer maandag volgen. Qua weer dan he.
En dus.... gingen wij wandelen :-). 'Mijn meneer' heeft zo'n hele handige app op zijn telefoon, en eerlijk is eerlijk, het is even rijden, maar je komt nog eens ergens (Klazienaveen)!


 
Je hoort mij dus echt niet klagen. Gisteren een extra dagje vrij, eindelijk ook weer eens met z'n tweetjes, en al regende het dat het goot, we hebben ervan genoten. Schoonvader werd 74, feestje waard dus! Ook dat was weer  een gezellig weerzien, bijkletsen en nieuwe afspraken maken met familie. Altijd goed!
 
En voor de rest 'gewoon' verder gaan met ademhalen (zou mijn lieve moeder zeggen). Laat je vooral niet gek maken door het weer, we kunnen er toch niets aan veranderen... en zo!

woensdag 15 mei 2013

Wedden?

Wat nu een beter idee om het lentegevoel proberen vast te houden dan met een gedichtje van Toon.
 
Ik weet namelijk best dat ik niet moet mag zeuren. Dat is niet netjes, en het staat ook niet netjes. Daarbij, Anouk is door naar de finale van het songfestival, ik heb vandaag gewoon mijn vrije dag, al mijn FB-vrienden weten intussen dat ik dr. Phil kijk, dussss.

Nee, zeuren doen we niet aan in Huize HenS hoor, of misschien toch een heel klein beetje?
 
Ik zal eerlijk zijn lieve mensen; ik heb er gewoon last van.
Het lentegevoel is met dit weer toch ver te zoeken? Je zou er toch, owh, pardon, laat ik het vooral bij mezelf houden; NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander)... ik word er dus simpelweg hartstikke chagrijnig van.
 
Vandaag dan he, gisteren natuurlijk niet.
 
Gisteren was immers 'mijn meneer' jarig :-).
Helemaal géén reden dus tot zeuren. Reden juist voor een klein feestje met z'n tweetjes..... nou, de asperges en het glaasje wijn hebben weer voortreffelijk gesmaakt!


Maar ja, vandaag is dan toch weer gewoon een dag.
Hoewel ik natuurlijk ook wel weet dat niets maar zo 'gewoon' is. Iedere dag is een cadeautje.... en zo. Alleen, sorry hoor, dat voelt soms simpelweg ff niet zo.


Ik heb het koud. Kijk de hele ochtend al naar buiten en denk wat een ongelofelijk saai *#%#&weer. Heb ik dat weer? Moet ik straks op de fiets naar het dorp, afspraak met de huisarts, zo eentje waar je toch al niet echt op zit te wachten, maar waar je domweg niet aan ontkomt, althans, niet als je op mijn leeftijd ....lalalalala en je zult zien, wedden? dat het om half 4 regent dat het giet, en waait waarschijnlijk ook... en zo.
 
Ik had vandaag ook zo graag in de tuin willen werken of zo. Lekker de bloesem tussen de planten vandaan harken, beetje vegen, beetje van alles en nog wat; buiten zijn.
Maar nee hoor, niets van dat alles.
In plaats daarvan kan ik alleen maar kijken naar die mooie bloesemboom voor het huis. Zie ik na wat regenbuien ineens de meeste vreemde bloemetjes en planten tevoorschijn komen. Blijkt dat er onder de Japanse struik ook nog een fris groene hosta zit verstopt. En de klimop naast het keukenraam, waarvan ik dacht dat ik die, door mijn rigoureuze snoei- en trekactie vorig jaar, helemaal had uitgeroeid, kruipt zo maar weer langzaam omhoog; prachtig.

Ach ja, wat zanik ik toch. Heb zojuist op buienradar gekeken en zie dat de buien inmiddels het land uittrekken. Daarbij werd ik er van de week nog eens 'fijntjes' aan herinnert dat 'regenjassen niet zijn gemaakt om binnen te blijven' :-) dussss.

Ik laat de 'Ode aan Mei' nog maar even op me inwerken en dat weet ik zeker dat vandaag, en de rest ook best goed komt! Wedden?


zondag 12 mei 2013

zo maar weer


Dat ik hem nog weet, verbaast me eigenlijk wel.
Hier en daar wordt het ondertussen wel wat vager, maar ik zit dan ook al aan m'n tweede kopje koffie.
Het meeste staat daarentegen nog wel helder op m'n netvlies.

Gewoon weer een hele vreemde droom.
Zo eentje waarvan je denkt Wat moet ik ermee, waar haal ik het toch vandaan.


Ik zit met een groep meiden, de meeste collega's van nu, in een gezellige bistro te eten. Het interieur komt me bekend voor. Tja wat wil je, ik ken de zaak geloof ik ondertussen een jaarje of 25. Er zijn gescheiden zaaltjes en als ik me omdraai, zie ik in het zaaltje achter me mijn manager met oud-collega's. Ik vraag mezelf alleen af waarom hij met mijn oud-collega's zit te eten.... van 25 jaar geleden. Hoe in hemelsnaam kent hij die nu weer.
Tegelijkertijd is er aan onze tafel discussie en commentaar omdat we blijkbaar een collega zijn vergeten uit te nodigen. Ze had het wel gehoord, maar komt dus niet; is gepikeerd. Het rare is alleen, het is een collega die helemaal niet bij dit bedrijf werkt. Ze is een collega van mij van een jaar of 10 geleden....

Het eten is goed, het is gezellig ook; we lachen, gieren en brullen wat af. Ik hoor/zie mezelf denken: je moet zo niet vergeten die groep in dat andere kamertje gedag te zeggen... maar zie ons even later plotseling verdwijnen door een zijdeurtje.

En dan sta ik opeens met een collegaatje ergens midden in spanje, op een stoffig en warm weggetje. We lopen te vloeken omdat onze slippers zo lastig lopen in het zand en zien dat er quardia op ons afkomt rijden in een jeep zonder licht. Ik zeg 'slippers uit E., dat loopt een stuk makkelijker en dan laten ze ons wel met rust.'
Voor ons doemt een wegversmalling op. Het lijkt wel een grensovergang, maar je kunt er ook gewoon omheen lopen als je dat wilt. Het antieke hek is dicht en aan beide zijden staan bloemenpotten net zo hoog als het hek, met van die prachtige knalrode bougainville er overheen hangend.
We staan met open mond te kijken; waarschijnlijk omdat we dorst hebben, maar het kan ook zijn van verbazing vanwege een oud, verroest renaultje dat met een noodgang aan komt scheuren. Het autootje stopt niet en met veel kabaal wordt het antieke hek eruit gereden en ligt zijn motorkap bezaaid met prachtige bougianville en tuinaarde.... en de quardia kijkt toe (hoe verrassend, hoor ik mezelf denken).

We slenteren verder door de hitte en het hete zand. We zijn boos, verdrietig ook, snappen niet waarom we onze boot gemist hebben en dus daardoor nu ook het vliegtuig. Nu moeten we nieuwe tickets kopen, ze gaan allicht zeggen dat het onze eigen schuld is, dus trek die portemonnees maar open. En natuurlijk zijn onze mobieltjes leeg en moeten we op zoek naar een plek waar we kunnen bellen. Gelukkig ken ik het gebied (blijkbaar), want ik zeg steeds dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Het meeste komt altijd goed, dus dit ook.

Ineens hoor haar gillen en als ik omkijk zie ik een smerig uitziende, slungelig type voorbij schuifelen. Hij houdt twee uitgemergelde katten aan een lijntje en met een soort van wiggelroede met wat vlees aan het uiteinde houdt hij ze op afstand.

'Niet op letten E. dit is nog niks. Je kunt het toch niet veranderen. Doorlopen. We zijn er bijna, bochtje om en dan kunnen we bellen. Met een beetje geluk zijn we morgen alweer thuis. Kan ik gelijk laten zien dat ik wel degelijk die mail heb gestuurd en dat ze wel uitgenodigd was....'

 
Tja, wie het weet, mag het zeggen verklaren... :-)

Misschien dat het toch maar eens tijd wordt voor een echte dromenvanger!

zaterdag 11 mei 2013

Romantisch...


Tja, daar zit je dan met je goeie gedrag. Volop plannen voor het weekend. Vroeg uit bed and ready to go (incl. 'lease'puber) en dan ineens gaan de hemelsluizen open en strekt er zich een regengebied uit over Midden Nederland. En niet zo'n kleintje ook, als ik buienradar mag geloven. Vóór het einde van de middag lijkt het in ieder geval niet droog te worden.

Tja, daar zit je dan, nog steeds met je goeie gedrag, en toen?

In mijn hoofd hoor ik mijn moeder: 'stel je niet aan joh, van een beetje regenwater is nog niemand gesmolten'. En gelijk had ze natuurlijk. Maar goed, om me nu geheel vrijwillig in zeikende regen nat te laten regenen, omdat ik nu eenmaal (nog) altijd een romantisch idee heb over zaterdag=marktdag...

Nee dank u.
Romantisch idee ten spijt, regen&markt is nu eenmaal geen goede combinatie in Huize HenS. En al helemaal niet regen&markt&paraplu; het meest gevaarlijke 'wapen' op de markt, als je in ieder geval 'goed zicht' wilt behouden.

Maar ja, daar zit je dus nog steeds, met dat goeie gedrag ook.
Het is wel mooi zaterdagochtend; je bent vanaf een uurtje of 7 wakker (en in de benen), puber hoeft vandaag niet naar de band en dus...


Het goede idee kwam gisterenavond al van 'mijn meneer': 'zeg schat, zullen we morgen, na de markt....?' En inmiddels zijn de kaartjes en brillen betaald.
 
Bye bye markt, hello nieuwe Pathé bioscoop!
We gaan het beleven: Jurrasic Park 3D....

.. en de brillen daarna mee naar huis, hoe gaaf is dat :-)

vrijdag 10 mei 2013

Weelde

Wat een weelde dacht ik nog afgelopen dinsdag; twee extra dagen vrij.  Met recht een lekker lang weekend, vanaf woensdag. Er bestaan vervelendere dingen, nietwaar?

Zoals altijd, was ik van alles van plan in ieder geval in mijn hoofd, maar verlopen de dagen weer geheel anders dan ik me had voorgenomen.

Zo had ik willen schuren en schilderen; de kast in de keuken, misschien zelfs wel de trap, maar in ieder geval de drieluik die al een jaar op zolder staat en waar ik eindelijk een leuke bestemming voor heb gevonden. De grijze verf en -attributen liggen al een aantal weken te wachten.

En ik had natuurlijk in ieder geval in mijn hoofd ruimte gereserveerd voor die stapel boeken naast mijn bed (en zelfs in mijn bureaula op de zaak) die alsmaar groter lijkt te worden. Ik zag mezelf al helemaal zitten in de achtertuin; glaasje  witte wijn, boek op schoot.... Tja, er zijn beroerdere vooruitzichten, nietwaar?

Maar ook had ik verhalen willen schrijven, een beetje inlopen met het huiswerk; moet toch kunnen als je 2 extra vrije dagen hebt. Of wat dacht je van de voortuin, prachtig 'ontploft' door het mooie weer, eveneens boven aan mijn lijstje. Beetje knippen, beetje wieden, 'heerlijk de ontspanners op 12', zoals een lieve collega altijd zegt. 

Maar ik klaag niet hoor, ik zou niet durven. ik heb tenslotte genoeg gedaan, al was het niets van het bovenstaande. Hoewel, het pad naar de voordeur is wel degelijk onkruidvrij, maar dat had ik vorige week zaterdag al gedaan, dus dat telt niet echt.

Buiten nog heel veel relaxte zaken, hebben we o.a. gisterenochtend een heerlijke wandeling gemaakt in het Twentse land.
Een echt aanradertje dat landgoed De Coltckhof waar jullie straks uiteraard weer alles over kunnen lezen op www.sergelinneweever.nl :-).

Alvast een klein tipje van de sluier:

 

Aardbeien van de Twentse boer...
Niet allemaal, maar twee plantjes (de mooiste natuurlijk)
zijn inmiddels gepoot en 't wachten is nu op de oogst :-)
en ook het uurtje fietsten 's avonds
na het eten was weer geweldig;
iedere keer weer het besef dat
we toch wel heel mooi wonen :-)


Nee hoor, mij hoor je echt niet klagen.
Bovenstaand lijstje komt nog wel een keer aan de beurt, ergens dit jaar.
En daarbij, ik heb natuurlijk nog twee hele dagen over, dus wie weet...






zaterdag 4 mei 2013

4 en 5 mei



Weer twee dagen
in het teken van vrijheid & herdenken, 
maar misschien nog wel 'groter'
het vieren van het leven
met een vrijheid 
die geldt voor ons allemaal

vrijheid om 
te doen wat we willen
te denken wat we willen
te zeggen wat we willen
te voelen wat we willen
te kiezen wat we willen
lost te laten wat we willen
en misschien wel weer,
ooit op een goede dag
binnen te laten...
wat en wie we ook maar willen

Vrijheid *klik*
misschien toch wel 
het mooiste, grootste goed
dat we hebben!