een nieuw begin ...

Nog helemaal verdiept in een laatste 'belangrijke' mail aan mijn collega's ivm de overdracht voor volgend jaar - lekker boeiend - komt mijn Lief mijn kamer binnenlopen en vraagt: "maar hoe zou je het nou vinden als het huis per 1 mei zou kunnen....".

Ik tik gestaag door (blind uiteraard :-)) als ik hem antwoord: "Geen probleem Lief, al wordt het juni.... maar dan wel voor onze prijs, dat hadden we toch ook afgesproken... wat ik zeg, geen probleem dus" en ik ratel nog wat verder over dat het dan voor de andere partij ook wel zo prettig is, iets langer tijd om te zoeken blablabla.... helemaal niet in de gaten hebbend dat de stem van Lief enigszins trilde toen hij het zei...

Compleet verrast dus - ik had nl. werkelijk niet verwacht dat de makelaar nog zou bellen voor het nieuwe jaar, moet ik mijn Lief wel heel dom hebben aangekeken waarschijnlijk - inmiddels gestopt met tikken haha - terwijl hij met uitgestoken hand op mij af kwam lopen en zei: "Het is rond liefje; we hebben een huis!" .... en pas toen zag ik de (vreugde)tranen in zijn ogen :-)

.... en de rest zal ik jullie besparen .... :-).

Wauw, we hebben en huis. Wat zeg ik, we hebben Het huis...

Ik zei nog zo dat ik niet zou gaan mijmeren vorige week.... geen nut, ik doe er niet aan mee. Vergeef me als ik toch ook dit jaar weer - met af en toe een traantje wegpinkend, maar ook zeker met de nodige glimlachen - een beetje aan het terugkijken ben geslagen.

Van behoorlijk ver gekomen .... en moet je nu zien - kan ik zeggen, zo trots als een pauw!

Wat er ook allemaal speelt of gespeeld heeft, de cliches zijn allemaal waar. 
Uiteindelijk gaat het helemaal niet om al die uiterlijke en materiële (vergankelijke) zaken en merk ik dat ik eigenlijk steeds weer uitkom bij dat ene klein gedichtje, ooit gevonden op het 'wereldwijdeweb':

"Dankbaar, stil kijk ik om me heen 
en zie alles zijn, net als ik:
dankbaar, zo stil
geruisloos dankbaar ..."


We gaan er een mooie oudejaarsdag van maken vandaag en die wens ik jullie natuurlijk ook, dus op naar een :

Het is zo ver.....

Ook wij moesten gisteren - zoals velen met ons - 'nog even dit en nog even dat'.

Had ik 's avonds nog geroepen "dat we gewoon vroeg op zouden staan, het wel eens heel druk zou kunnen zijn, ik geen zin had in lange rijen voor de kassa's (wie wel) en we in ieder geval een goed boodschappenbriefje in elkaar moesten flanzen, lalalalala...." en klinkt dit misschien een ietwat gestressed, dan is dit absoluut niet de goede weergave van de situatie kan ik jullie vertellen.

Werkelijk, ik heb nog nooit zo'n relaxte 'dag voor Kerst' meegemaakt. En nee, we liepen echt niet om 08.00 uur in de supermarkt, maar konden wel zo doorlopen bij de kassa, werden zelfs de boodschappen voor ons ingepakt en aangeboden om het karretje te retourneren.... En - niet schrikken - we zijn zelfs nog even naar de Ikea geweest haha en ook daar ging het bij de kassa verrassend snel.
Gewoon geen moment verzeild geraakt in een situatie van 'nummertje trekken en zacht zuchtend concluderen dat er nog 15 wachtenden voor je zijn, en juist nummer 14 die laatste verse frambozen voor je neus meeneemt'. Geweldig, wat een verademing, volgend jaar graag exact hetzelfde.

Het is Kerstmis jongens en meisjes - en nee, ik ga niet zeggen "wat gaat de tijd toch snel"; dat weten we inmiddels wel. Het is Kerstmis, 10 graden buiten en de lichtjes dansen hier overal vrolijk door het huis :-), we gaan er gewoon van genieten of beter gezegd, we zijn eigenlijk al begonnen gisterenavond. Relaxte Kerstavond met z'n tweetjes, lekker hapje en drankje en de eerste cadeautjes al uitgepakt. Ik ben enorm verrast en verwend (kan ik eerlijk gezegd niet zo heel goed tegen haha) maar het resultaat daarvan zien jullie uiteraard binnenkort :-)!

Ik ga hier ook niet een potje mijmeren, terugkijkend op het jaar en zo, want inmiddels weten we ook dat dat geen zin heeft. Sommige zaken zal ik toch nooit begrijpen, krijg ik ook nooit een antwoord op en kan ik toch ook niet veranderen .... alleen aan mij, aan ons hoe ermee om te gaan .... en dat lukt aardig, al zeg ik het zelf :-)!

Vier het leven, lieve mensen, dankbaar en stil....

en ik wens jullie natuurlijk alle goeds!

de dag

klik hier

Het werd gedraaid, toen 
en huilde zij met mij...

en het werd gedraaid, vanmiddag
en huilde ik met haar...

Sterkte lieve M
in gedachten zijn we bij jullie!

auw

Al vanaf zaterdag gaat er iets niet helemaal goed.
'Heb ik weer' dacht ik nog. 'Zul je net zien, voor de feestdagen'.


Ik was dan ook compleet vergeten hoe het voelde; kiespijn!


Ik vrees dan ook dat ik er vandaag niet meer aan ontkom, een originele wortelkanaalbehandeling...


Nou, laat maar komen, zeg ik, want hier is geen pil tegenop gewassen en wat ik ben blij dat ik om 11.00 uur 'even' tussendoor mag. 

En dacht ik een half uurtje geleden alvast mijn auto te gaan krabben zodat ik op tijd zou kunnen vertrekken..... heb er tenslotte niet voor niets een nieuwe accu in laten zetten vorige werk.... gevalletje bevroren sloten.... met geen mogelijkheid open te krijgen.


Gelukkig is mijn Lief zo lief om even tussen alle bedrijven door mij een lift te geven...


Wordt vervolgd...

... we kunnen in ieder geval een poging doen!

Update: inmiddels 2 x 2 ibu's en een middagslaapje later, 'zeurt' de kies nog 'lekker' na.....maar dat schijnt erbij te horen volgens de deskundigen; een dag of 2 napijn is heel normaal ..... helaas.
De zenuw was flink ontstoken en ik moet eerlijk bekennen dat ik me niet kan heugen zo'n pijn gehad te hebben bij de tandarts. Maar ach, alles gaat voorbij en na een verdoving in de zenuw zelf, ging het even later een stuk 'beter' :-)


...en nu maar flink hopen (happy thoughts) dat het morgen en stuk beter gaat! .... en ik ga nog even op de bank!

gevalletje

heerlijk weekend

spannend :-)

klein beetje Sinterklaas

De meest onvergetelijke (lief blozende) verrassingsblik
van een 13-jarige puber gezien vanochtend,
op het moment dat de Sinterklaascadeautjes werden gespot....

".... en als je inmiddels met maatje 43 door het leven rent....

is het voor de Sint best een aardig schoentje om te vullen
gelukkig weet hij ook wel weer met welke leuke spullen

want als 13 jarige heb je natuurlijk het meeste wel

maar het gaat tenslotte ook een beetje om het spel....."

update

Terwijl ik naar buiten kijk, natte bladeren en afgewaaide takken in de tuin zie liggen, realiseer ik me voor het eerst echt dat het herfst is, zo lijkt het...
Het is zelfs nog een soort van schemerig somber buiten, maar gelukkig ben ik dat niet!

De weken lijken weer voorbij te vliegen, maar dat is volgens mij bij iedereen het geval.

Ik hoorde mezelf deze week in ieder tegen een collegaatje zeggen 'dat de laatste 2 maanden van het jaar, ieder jaar hetzelfde zijn' - en dat terwijl ik echt niet meer weet wat er zich dan precies af heeft gespeeld in nov/dec 2010.... het zal een gevoel zijn, de bijna overgang van oud naar nieuw, er 'moeten' ook gewoon nog dingen (opgelegd door een ander of door jezelf :-)).... gewoon hetzelfde liedje, maar dan net even anders!

Hier is het in ieder wel net even anders; zaten we vorig jaar rond deze tijd al bijna in de sneeuw (7 dec.), zijn we op dit moment met hele andere zaken bezig zoals o.a. 'gewoon' op huizenjacht.... En al hoort 'de jacht' (waar ik overigens niets mee heb hoor, begrijp me niet verkeerd) bij dit seizoen, eigenijk is het niet de goede omschrijving.

Deze 'jacht' gaat nl. heel relaxed; we hebben geen haast, geen opgelegde druk, niet van een ander en niet van onszelf (maar wel super spannend, zeker als je een huisje op het oog hebt).

Ook dat was vorig jaar nog een 'klein' doch verneinig verschil met dit jaar.

Je mag best dromen in ons landje, LEEF je uit, niemand houdt je tegen. Behalve op het moment dat je je dromen daadwerkelijk ten uitvoer wil gaan brengen, dan blijkt ineens dat er statistieken op je LEVEN worden losgelaten en wordt er helaas niet even verder gekeken of gevraagd....

Maar ook in Huize HenS weten we inmiddels met de nodige tegenslagen om te gaan en dat 'geduld een schone zaak is' en ach, 'komt tijd, komt raad'...

We zijn dan ook vooral niet gestopt met blijven dromen...

Ruim een jaar later kunnen we 1 van onze dromen in vervulling laten gaan en gaan we woensdag voor een 2e bezichtiging :-)... relaxed, spannend en wordt vervolgd!

En o ja, inmiddels zit mijn Lief -geheel zonder mijn inmenging overigens- alweer gezellig een tijdje bij mijn werkgever gedetacheerd, is onze 13-jarige puber begonnen aan 2 Havo, een slotjes beugel en zit nu heel relaxed met een kop thee, zijn berenpantoffels en een boek op de bank (waar hij volgens eigen zeggen 'nog even moet inkomen' .... en hij is al op de helft :-)), en zijn we vorig weekend nog even een paar dagen naar Berlijn geweest ..... een indrukwekkende ervaring!

En zo gaat Huize HenS gestaag door met alles, maar bovenal met LEVEN!