50 tinten....

eieren...

of misschien wel
50 tinten 'net even anders' 
gelukkig maakt de kleur niet uit 
om een gezellig, warm en 

te hebben, waar 
of met wie je ook bent.

Heb het goed
en geniet ervan!

Op weg naar

Goede vrijdag, op weg naar Pasen, (klik hier voor het hele verhaal, net even anders, als je tijd hebt).
Geen verschil dus met andere jaren, alleen dan misschien het feit dat ik dit jaar thuis ben. Een soort van vrij, alhoewel er maar weinig uit mijn handen komt vandaag, maar dat heeft weer een hele andere oorzaak.

Goede vrijdag, net als alle andere dus. Ik was dan ook niet echt verrast toen ik gisteren in het nieuws weer het alom bekende item voorbij zag komen, met de alom bekende, zogenaamde gespeelde verbazing over de antwoorden op de vraag of mensen weten wat Pasen betekent.
Ik zit dan altijd toch nog een soort van te hopen (inmiddels tegen beter weten in) dat die verslaggever wel de juiste uitleg kan geven. Het feit dat dat dan nooit gebeurt, ook dit jaar weer niet, dat blijft mij dan weer verbazen...

Ikzelf ben met het verhaal opgegroeid. En hoewel we thuis nooit naar kerk 
gingen en we niet gedoopt zijn (dat mochten we later zelf lekker uitzoeken, zo vond mijn pa, na een zoveelste familieruzie vanwege 'twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen....), moesten we dan toch weer wel naar het christelijk onderwijs. 
Ook werd er thuis 'gebeden' voor het eten ('Here, zege deze spijze, amen....'), 
maar er werd dan weer niet, zoals bij de meeste klasgenootjes wel, uit de 
bijbel voorgelezen. En ook het slaapschietgebedje voor het naar bed gaan, 
werd eigenlijk altijd overgeslagen. Dat kan overigens ook hebben gelegen aan het feit dat we geen verwarming hadden boven en het altijd zo tandjes-koud was. Waarschijnlijk vond mijn lieve moeder het knielen op de koude vloer in je 
dunne pyjamaatje net even een bruggetje te ver (denk ik dan maar).

Maar het Paasverhaal op zich is mij dus wel degelijk bekend en ook bij ons hoorde daar gelukkig gewoon de paaseieren,de paashaas en het paasbrood bij. 
Alleen in de kerkse zin des woord moet ik dus eerlijk bekennen dat mijn jeugdherinneringen hieraan nu niet echt heel warm zijn.
Mijn roots liggen dan ook in een redelijk, hoe zal ik het noemen, 'zwarte-rokken-kousen-hoedjes-gebied'. Niet het aller, allerstrengst gelukkig, maar toch kon onze (toenmalige Nederlands hervormde) kerk. waar ik dan nog wel eens kwam met mijn omaatje als ze liever niet alleen wilde, ook wat van.

Ik kan me nog zo goed herinneren dat oma een keertje zei dat ze zo graag nog één keertje met mij naar het avondmaal wilde op witte donderdag. 
We zijn echter nooit gegaan; ze durfde nl. niet omdat ze ervan overtuigd was dat de dominee (God) vond dat ze 'te zondig was'...... 

Ik geloof niet dat ik dat gesprek en het verdriet in haar ogen ooit zal vergeten. Ik snapte (en snap nog steeds) werkelijk niet hoe je als kerk iemand dat gevoel kan geven. Mijn oma, de liefste van de wereld; voor mij toen de 'omgekeerde wereld'.

Laat ik het er maar op houden dat ik dus niet zo heel veel niets heb met het instituut kerk. Dat wil dus niet zeggen dat ik niet geloof, in iets, iemand, een kracht, moeder aarde, een entiteit of hoe je het ook maar noemen wilt. 

Weet je, ik heb het al eens vaker gezegd, maar ik geloof gewoon dat toeval niet bestaat en dat wonderen wel bestaan. Dat geloof ik niet alleen, dat mag ik nog steeds iedere dag weer ervaren, door wie of wat dan ook.... 

En wat jullie wel of niet geloven? Mij maakt het in ieder geval niets uit. 
We hebben maar één wereld, en daarmee moeten we het doen, met z'n allen, ongeacht welke kleur, mening, geloof of welke overtuiging dan ook; gelukkig maar! 

Wereld *klik*

ww

Bijzonder

Ik werd vandaag, net als eigenlijk altijd, nou oké, misschien een uurtje later, maar dat kwam door gisteren, op tijd wakker met het nieuws dat vandaag maar zo eens een hele bijzondere dag zou kunnen worden.

Toen ik verder las (leve nu.nl op je mobiel) en de werkelijke reden zag van dit geweldige, spannende nieuws, had ik in ieder de neiging om weer heel diep onder mijn dekbed te kruipen. 

Eigenlijk zijn natuurlijk alle dagen bijzonder, laten we eerlijk zijn. Want ook gisteren was gewoon een hele bijzondere dag. Alleen juist vandaag hadden we in Nederland dus een regelrecht record kunnen breken. De vraag blijft wel of we daar daadwerkelijk ook op zaten te wachten met z'n allen. Ik persoonlijk nl. niet zo, maar dat misschien even terzijde.

Inmiddels is dus bekend dat ook vandaag een gewone bijzondere dag is en niet de record-verbrekende 24 maart in het jaar 2013.
Voor iedereen die daar toch een soort van op had gehoopt; helaas is deze 24 maart niet de koudste ooit gemeten (bron nu.nl). Voor meer details kijk op 'Koud of toch niet'  

Onnodig te vermelden dat het natuurlijk gewoon nog steeds uitzonderlijk, laten we maar gewoon zeggen 'belachelijk' koud is voor de tijd van het jaar. 

Op facebook zie inmiddels foto's van (inmiddels gefrustreerde) vrienden verschijnen die een gezellige bbq tonen van vorig jaar of zonnend in bikini in de hangmat :-), terwijl ik, als ik naar buiten kijk, buurtgenoten dieper dan diep in hun jassen gebogen zie lopen, onder het mom van 'maar we moeten toch even naar buiten op zondag, in het kader van 'kijk ons eens gezond doen....' of zo.
Onnodig ook hier te vermelden dat ik precies hetzelfde dacht en zei vanochtend en de blik die ik toen kreeg van meneer Linneweever maar niet eens zal proberen te omschrijven haha.

Nee, dan kan ik het maar beter hebben over gisteren, als ik het dan toch heb over 'VAeB'.

Het is dat we onze design outfits thuis had gelaten dit keer, maar het voelde alsof we naar een sjieke première gingen. Het is dan ook niet iedere dag dat je door auto met chauffeur letterlijk voor de deur en op de rode loper van Carré wordt afgezet (met dank aan de gezellige met A'dam's accent babbelende buurman van onze vrienden:-)). Absoluut voor herhaling vatbaar, zou ik zo zeggen en gewoonweg bijzonder!

Trouwens, een hele leuke personeelsvereniging, die van meneer Linneweever. Uitjes als dit zijn altijd goed verzorgd en we hebben met z'n viertjes dan ook weer een hele gezellig avond gehad met een avondje Ashton Brothers, incl. hapje&drankje zowel uiteraard voor als na de voorstelling. En als je dan, als in de zaal de lichten weer aangaan, tot de ontdekking komt dat de hele voorstelling een oude vriend van je lief met z'n gezin op de rij voor je zat, maakt dat de avond weer compleet en bijzonder geslaagd. Zeker als je daarna met zijn vriendin -die je nog nooit ontmoet hebt- gewoon een hartstikke leuk en spontaan gesprekje staat te voeren en de belofte krijgt dat ze bij het eerstvolgende tuinfeestje hun best doen er wel bij te zijn. Gewoon weer heel bijzonder.

Natuurlijk was het daarna tijd voor een echt afzakkertje en was het bezoekje aan eetcafé De BlauwBrug (bekend bij intimi) ook in z'n geheel niet ongezellig.

De volgende (eet-/sjoel-/eet-/dart-/eet-/theater-/eet-/muziek-/eet-)afspraak staat overigens alweer in de steigers en zal dit keer worden voorbereid door 'mijn meneer', zo ergens eind april/begin mei. We wachten met gepaste spanning af maar verheugen ons wel degelijk, nu al.

En, nog steeds in het kader van 'VAeB' zou ik uiteraard de afgelopen week nog kunnen gaan beschrijven:

- hoe leuk ik bijv. de laatste sessie van 'De Kunst van het Oneens zijn; geweldloze communicatie...' heb ervaren (of het werkt, zal ik over een tijdje wel horen van m'n collega's :-))

- dat ik met mijn sportmaatje 3 x i.p.v. 2 x p/week heb gesport om moverende B-B-B-redenen, de dames onder ons wel bekend, waar ik hier niet verder op in zal gaan, maar wel met de mededeling dat we dit nog 3 weken vol gaan houden, met hopelijk iets minder koud weer, want maandag op fiets konden we het poolijs bijna ruiken (volgens mijn sportmaatje althans)

- ik inmiddels mijn 1e paar 'orthoklompjes' heb laten goedkeuren, en mijn 2e paar 'orthoklompjes' (ander modelletje, ander kleurtje ook ... en zo), zijn besteld en over 9 weken zullen worden afgeleverd

- dat de tuinman zaterdag de tegels al heeft verwijderd en dinsdag dus echt ons 65m2-meer-zitruimte-bestraat-en-wel-achtertuin project van start gaat

- we inmiddels alle twee niet helemaal topfit zijn en niet onze buik maar onze neus vol hebben zitten met iets wat ik ook hier niet nader zal omschrijven en we straks na het eten waarschijnlijk met z'n tweetjes boven een bak dampende dampo gaan hangen....

En o ja, laat ik ook onze miss M. niet vergeten; uitermate relaxed, liggende op haar 'troon', vermaakt ze zich uitstekend. 
Inmiddels helemaal gewend aan ook onze rituelen, is ze niet meer weg te denken uit Huize HenS en we hopen dat nog lang zo zal blijven.

En zo zou ik nog wel even een tijdje door kunnen gaan, want net als de humor, liggen ook hier de bijzondere momenten gewoon 'op straat', als we ze maar willen zien (en ware het niet dat ik gewoon weer een bijzondere maaltijd op tafel moet gaan toveren....)

Maak er een mooie, bijzondere week van, iedere dag!

Toevallig....

met dank aan Elsz de Roos

ww

ach ja, waarom zou je afwijken 

als het niet nodig is .... 

niets doen

Ik weet het zeker, ik doe iets verkeerd, maar wat?

Misschien moet ik maar eens beginnen, met leren 'omdenken', of in ieder geval anders iets wat daar op lijkt.

Was ik vandaag toch echt ongekend gemotiveerd om 'niets te doen', loop ik vervolgens gewoon de hele dag de sloffen onder m'n kont vandaan.
Volgens mij was dat niet helemaal het plan op deze zondag, althans, niet in mijn hoofd.

Maar ja, een dag loopt nu eenmaal zoals ze loopt, de klok tikte rustig richting zes uur, etenstijd, de heren Linneweever stonden gezellig een potje te darten en hadden het geluk dat ik vanochtend al voor het ontbijt met stoofvlees en rodekool in mijn handen stond. Ik had dus wel degelijk het gevoel dat het uiteindelijk allemaal wel goed zou komen.

Ondanks dat ik, zoals jullie hebben kunnen lezen, soms het gevoel heb zo hier een daar regelmatig onder invloed te staan van vele 'unieke exemplaren' die mij zo nu en dan omringen - overigens geheel niet beledigend bedoeld -, gebeurt er natuurlijk nog veel meer in Huize HenS.

Maar, buiten het feit om dat ik dus vandaag een ongehoorde, serieuze motivatie had om om 'niets te doen', had ik ineens wel heel erg zin om te gaan fietsen vanochtend.

Al struinend op het web, op zoek naar de meest geweldige lente-plaatjes, om toch een soort van in de stemming te komen, zag ik mijzelf fietsend langs de kanalen en weilanden met alle schaapjes en lammetjes....

Maar, helaas, ook hier bestaat het leven meestal uit keuzes maken. En hoe zeer ik ook mijn best deed en hoe hard ik ook prakkiseerde, het 'verjaardags-koffie-met-gebak-afspraakje' met mijn sportmaatje heeft uiteindelijk toch gewonnen en was dan ook bere gezellig. 

Het lentegevoel-fietstochtje moet dus nog maar even een weekje wachten.

Hoewel, als ik er goed over nadenk, misschien zelfs nog wel iets langer.
Ook het volgend weekend zit alweer vol met overigens allerhande leuke, gezellige en te gekke afspraken. En de week daarna start ons project 'Van-wild-beplante-met-te-grote-vijver-achtertuin naar strakke-met-sierbestrating-en-onderhoudsvriendelijke-borders-en-65m2-meer-zitruimte-achtertuin.

Heb ik in ieder geval geen probleem=nieuwe mogelijkheid mee.

Ach we zien het wel weer wat er allemaal op ons afkomt.

In ieder is vandaag de vuile was weer gewassen en (niet gestreken), liggen de handdoeken weer schoon en opgevouwen waar ze horen, is het bed weer lekker fris, zo ook alle toiletten (het zijn er maar twee hoor), de kattenbak gereinigd en weer voorzien van nieuwe, vooral droge korrels, tussendoor nog even een gezonde soep gemaakt, het huis weer ontdaan van alles wat Miss Mies zo nu en dan achter haar gat laat vallen, en heb ik eindelijk de juiste inlogcodes voor mijn studieplaza gekregen, zodat ik mijn eerste echte les 'Korte Verhalen Schrijven' kon inleveren.

Volgens mij is deze 'ik-ben-niet-lui-maar-zeer-gemotiveerd-om-niets-te-doen-dag behoorlijk geslaagd, als je dus een beetje goed bent in (om van een probleem een feit te maken, van ja-maar (het is niet wat het zou moeten zijn en dat is een probleem), naar ja-en (het is, wat het is) te gaan, daarna te kijken welke nieuwe mogelijkheden er ontstaan door de feiten volledig te accepteren, dus volledig 'ja' te zeggen tegen de realiteit..... of in het kort dus.....) 'Omdenken'!

Kind kan de was doen, maar ja, die had ik al gedaan....

Maak er een mooie week allemaal en niet vergeten:

mensen, mensen, mensen en mensen

Ik moet even heel goed nadenken. Overigens niet zo'n hele makkelijke opgave 's ochtends vroeg. 

'Gelukkig' ben ik weer eens vroeg wakker in het weekend. Tijd genoeg dus om het hoofd leeg te schrijven maken.

Volgens mij ben ik inmiddels wel een beetje 'kwijt' wanneer het precies is begonnen. Een vreemd gevoel dat mijn leven zich voor een heel groot gedeelte afspeelt in het bijzijn van en vooral omringd door mensen. Heel veel mensen ook, tegelijkertijd ook, en zo. 

Het begon een week of 2 geleden met wat trainingen hier en workshop's daar, en loopt door met afspraken zus en overleggen zo.

Tussendoor ook een afscheid. Altijd verdrietig.
'Tante Annie'; 87 is ze geworden, de lieve, eigenzinnige moeder van mijn schoonmoeder. 
Een mooie uitvaart met mooi vertelde verhalen.
Ik ben blij dat we erbij konden zijn.

En met 'al die mensen' om me heen (soms wel 75, bij elkaar in een net-te-klein-zaaltje, of juist tegenovergesteld, met z'n 6-en in een net-veel-te-grote....) komen er natuurlijk ook hele andere zaken problemen om de hoek kijken.

De mens is namelijk uniek....zoals bekend!

Uniek: in ziel, in karakter, in levenservaring, in ambities, in emoties, in denken, in doen, in wensen, in dromen, in herinneringen (www).

Uniek: waarvan geen tweede exemplaar bestaat (de Dikke).

De mens: "Het meest complexe, waarlijk unieke, fysieke mechanisme dat ooit is bedacht en gemaakt"....(www).

Dus, helemaal niets mis mee, op het eerste gezicht, zou je zeggen. 

Uniek: enig, onvergelijkbaar, formidabel, buitengewoon, eindeloos, enorm, fameus, fantastisch, machtig, mieters, prachtig...(woordenboek).

Inderdaad ja, mieters....alleen soms he, heel soms, krijg je dan toch te maken met die unieke 'exemplaren' die proberen (bewust of onbewust) nog net een stukje unieker of zelfs uniekst te zijn met alle gevolgen van dien.

Ach weet je, voor ik nu echt uit de school klap, laat ik maar een plaatje plaatsen, misschien zegt dat genoeg.

Mocht dat echter toch vragen oproepen, ben ik natuurlijk altijd bereid er nog eens een blogje aan te wijden (die dan, schat ik zo in, voornamelijk in het teken zal staan met -en ik durf het bijna niet te zeggen 'communicatie'...) 

Waar ik inmiddels echter wel achter ben, is dat je toch wel met enige zekerheid kunt stellen dat 'gedrag' (en de vaardigheid om dat in goede banen te leiden) voor een heel groot deel afhankelijk is van denkprocessen. In jargon ook wel 'executieve functies' genoemd....en laat ik voor die term nu een heel leuk lijst hebben gevonden.

Executieve functies omvatten het vermogen om:

* weerstand te bieden aan impulsen

* efficiënte plannen te maken

* om te gaan met verandering

* actief je geheugen te gebruiken

* inzicht te hebben in je eigen gedrag en houding

* effectief om te gaan met emoties

Voor mij in ieder geval heel verhelderd (dat niet alle unieke 'exemplaren' dit vermogen ten volle bezitten en/of benutten, zo ook ik niet hoor op alle vlakken). Zeker in zo'n periode waarin ik het gevoel heb dat mijn leven zich voornamelijk afspeelt in het bijzijn van en omringd door misschien wel meer dan unieke 'exemplaren'...waarvan sommige gelukkig het leven natuurlijk ook weer helemaal niet saai maken :-).

Geniet van het (leven) weekend!

vandaag

Zon

Verwondering

Welkom maart! Welkom Lente!

Oké, zoals iedereen weet alleen nog maar meteorologisch, maar toch, ik doe het er graag mee, voor nu. En scheen gisteren de zon een stuk uitbundiger dan vandaag... het zal allemaal wel. Ik blijf het lekker toch roepen: het is lente.

Afgeleid van 'lang', het lengen der dagen. Nieuw begin, jong leven, fris, groen, zon. Lente, toch wel met stip mijn favoriete seizoen.

Ik verbaas me ieder jaar weer, of is het misschien toch meer een stukje verwondering. Kijk nog steeds verbaasd verwonderd naar de (voor)tuin en zie hoe gemakkelijk weer kleine, smalle sprietjes groen zich een weg weten te banen door een bladerdek. Uitgroeiend tot paarse, gele en witte krokussen, kun je zien dat de lente weer in de lucht zit. Heerlijk.

Ja ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat het echte verwondering is.
Op de een of andere manier klinkt dat ook gewoon mooier beter.

Verbazing is zo rationeel. Je constateert (met je verstand) een feit dat niet in overeenstemming is met je logische verwachting (en heel vaak is het dan ook iets vervelends). Logica, de basis voor verbazing. En denk erom dat ik best een potje logisch kan denken. Zeg mijn naam, en je zegt 'logica' ratio, bij wijze van dan (goh, zou ik daarom zo snel en veel blijven verbazen :-)).

Verwondering daarentegen heeft helemaal niets met logica te maken, daarom is het ook zo mooi, en misschien daarom doen we (doe ik) het gewoon wel te weinig.

Ik zou dus zeggen, vergeet die logica en kijk met je hart. Pluk die krokus (uit je eigen tuin), ruik en geniet.
Of als je, net als ik woensdag, 2 prachtige bossen bloemen krijgt; ik kan er in ieder geval vol verwondering naar blijven kijken :-). 

Het alledaagse vol verwondering gadeslaan. Het lukt me, verbazingwekkend genoeg, gelukkig aardig :-).

Vandaag echter ook gemerkt dat ik het 'verbaasd zijn' niet zo heel makkelijk 'verleer' blijkbaar.
Terwijl ik echt mijn best doe om me te blijven verwonderen, neemt verbazing het dan soms toch over.

Als een gebeurtenis niet helemaal voldoet aan mijn (logische) verwachtingen, lijkt het voor een moment een storende factor te worden. Het vraagt aandacht, het vertraagt en heeft soms ook gewoon vervelende consequenties. 

Gelukkig lukte de zgn. 'grote truc' ook vandaag weer: 'gewoon' iets niet per se logisch willen vinden en er geen verklaring voor te willen zoeken. 

"Verwonderen heeft, in tegenstelling tot logisch redeneren, niet een bepaalde uitkomst als resultaat. Verwonderen is het resultaat en stelt je in staat om op een andere manier naar alledaagse dingen te kijken." <bron: www>

Ik zou zeggen: geen beter moment om mee te beginnen dan de lente!

Verwonder je slechts *klik*