'Troostend, vond ik het…’ Ze zegt het zachtjes. ‘Dank
jullie wel, ik kan weer verder.’
De ander knikt instemmend en zegt: 'Met een lach en
een traan…’
Beiden zijn er voor het eerst. Meegekomen met hun partner met (beginnende)
dementie. Beiden mantelzorger, ieder met een eigen verhaal, een eigen route, een
eigen proces.
Hoe bijzonder ook hun verhalen te horen. Mooi ook hier ruimte voor te mogen bieden,
zodat die lach en die traan er ook kunnen zijn. Gewoon, omdat het soms zo ontzettend
ingewikkeld en verdrietig is en ook gewoonweg benoemd mag worden. Je leven op z’n
kop, na de diagnose dementie, al houd je het nog zo lang verborgen, het thema
van deze adviesraad: ‘Welke invloed heeft de diagnose op relaties.’ Verhalen van vrienden die kennissen worden… maar gelukkig ook kennissen die ineens vrienden
zijn.
Hier een bevoorrecht mens, dat ze dat zomaar met mij willen delen…