woensdag 11 mei 2022

Vrienden worden kennissen

 

'Troostend, vond ik het…’ Ze zegt het zachtjes. ‘Dank jullie wel, ik kan weer verder.’
De ander knikt instemmend en zegt: 'Met een lach en een traan…’

Beiden zijn er voor het eerst. Meegekomen met hun partner met (beginnende) dementie. Beiden mantelzorger, ieder met een eigen verhaal, een eigen route, een eigen proces.

Hoe bijzonder ook hun verhalen te horen. Mooi ook hier ruimte voor te mogen bieden, zodat die lach en die traan er ook kunnen zijn. Gewoon, omdat het soms zo ontzettend ingewikkeld en verdrietig is en ook gewoonweg benoemd mag worden. Je leven op z’n kop, na de diagnose dementie, al houd je het nog zo lang verborgen, het thema van deze adviesraad: ‘Welke invloed heeft de diagnose op relaties.’ Verhalen van vrienden die kennissen worden… maar gelukkig ook kennissen die ineens vrienden zijn.

Hier een bevoorrecht mens, dat ze dat zomaar met mij willen delen…

10 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Fijn dat je ze bij kon staan...!!

Helena zei

Zeker Marjolijn en het is tweeledig; met de informatie die we verzamelen uit de gesprekken 1 x per 2 maanden, van zowel degene met dementie als van degene die naast hen staan, gaat Alzheimer Nederland weer naar de politiek om aandacht te vragen voor sowieso de doelgroep en haar problematiek en dus specifieke thema's die aangegeven worden door deze adviesraad; inderdaad super fijn om zo een bijdrage te kunnen leveren :-)

klaproos zei

zo werkt het denk ik...

soms zelfs ook als j e niet dementerend bent... mensen van wie je dacht dat het vrienden waren...
that's life...

Anoniem zei

Mooi dat je er kon zijn Helena 🥰

Hilly Nicolay zei

Fijn dat een kennis opeens een vriend blijkt te zijn.

Mooi dat je in vertrouwen werd genomen.

Helena zei

Zeker Dien, staat los van de dementie. Je blijft zo af en toe verrast worden in dit leven...

Helena zei

Zeker 'Anoniem', dat vind ik ook echt het mooie er aan, het is zo waardevol om te mogen doen.

Helena zei

Dat blijft een bijzonder iets Hilly, als mensen je niet kennen, toch de veilige omgeving te kunnen bieden waarin ze zich kunnen uitspreken.

Mrs. T. zei

Die arm en die schouder zijn zo belangrijk!

Helena zei

Helemaal waar mrs. T en ik heb er 2 nietwaar :-)