Wedden?

Wat nu een beter idee om het lentegevoel proberen vast te houden dan met een gedichtje van Toon.

 

Ik weet namelijk best dat ik niet moet mag zeuren. Dat is niet netjes, en het staat ook niet netjes. Daarbij, Anouk is door naar de finale van het songfestival, ik heb vandaag gewoon mijn vrije dag, al mijn FB-vrienden weten intussen dat ik dr. Phil kijk, dussss.

Nee, zeuren doen we niet aan in Huize HenS hoor, of misschien toch een heel klein beetje?

 

Ik zal eerlijk zijn lieve mensen; ik heb er gewoon last van.

Het lentegevoel is met dit weer toch ver te zoeken? Je zou er toch, owh, pardon, laat ik het vooral bij mezelf houden; NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander)... ik word er dus simpelweg hartstikke chagrijnig van.

 

Vandaag dan he, gisteren natuurlijk niet.

 

Gisteren was immers 'mijn meneer' jarig :-).
Helemaal géén reden dus tot zeuren. Reden juist voor een klein feestje met z'n tweetjes..... nou, de asperges en het glaasje wijn hebben weer voortreffelijk gesmaakt!

Maar ja, vandaag is dan toch weer gewoon een dag.
Hoewel ik natuurlijk ook wel weet dat niets maar zo 'gewoon' is. Iedere dag is een cadeautje.... en zo. Alleen, sorry hoor, dat voelt soms simpelweg ff niet zo.

Ik heb het koud. Kijk de hele ochtend al naar buiten en denk wat een ongelofelijk saai *#%#&weer. Heb ik dat weer? Moet ik straks op de fiets naar het dorp, afspraak met de huisarts, zo eentje waar je toch al niet echt op zit te wachten, maar waar je domweg niet aan ontkomt, althans, niet als je op mijn leeftijd ....lalalalala en je zult zien, wedden? dat het om half 4 regent dat het giet, en waait waarschijnlijk ook... en zo.

 

Ik had vandaag ook zo graag in de tuin willen werken of zo. Lekker de bloesem tussen de planten vandaan harken, beetje vegen, beetje van alles en nog wat; buiten zijn.

Maar nee hoor, niets van dat alles.

In plaats daarvan kan ik alleen maar kijken naar die mooie bloesemboom voor het huis. Zie ik na wat regenbuien ineens de meeste vreemde bloemetjes en planten tevoorschijn komen. Blijkt dat er onder de Japanse struik ook nog een fris groene hosta zit verstopt. En de klimop naast het keukenraam, waarvan ik dacht dat ik die, door mijn rigoureuze snoei- en trekactie vorig jaar, helemaal had uitgeroeid, kruipt zo maar weer langzaam omhoog; prachtig.

Ach ja, wat zanik ik toch. Heb zojuist op buienradar gekeken en zie dat de buien inmiddels het land uittrekken. Daarbij werd ik er van de week nog eens 'fijntjes' aan herinnert dat 'regenjassen niet zijn gemaakt om binnen te blijven' :-) dussss.

Ik laat de 'Ode aan Mei' nog maar even op me inwerken en dat weet ik zeker dat vandaag, en de rest ook best goed komt! Wedden?