woensdag 21 februari 2018

Dromen






Dagen kan ik dromen
loop ik in gedachten mee
had zo graag je meegenomen
nog één keer naar die zee


Steeds weer die beweging,
angsten en geen rust
Wat nog over is gebleven
denkbaar, nog één keer naar die kust


Ik weet het, water en de wind
dat nog een keer te voelen
Want ach, wie weet
stopt één moment het woelen


Kijken naar het water,
al is het maar voor even,
omdat simpelweg
niets uitmaakt
in dit leven
De wind, die lucht
de stilheid van jouw wezen
die kracht niet meer
alleen wel af te lezen
 
Nu en dan zo nodig, verstoken van, daar willen zijn
't is niet veel groter, en oprecht, bescheiden klein

Altijd weer iedereen,
zoveel of niets te zeggen
over alles,
hoef jij niets uit te leggen

Soms eenvoudig zwijgen,
je blik meer dan genoeg
't stil zijn van jouw woorden
wellicht net nog te vroeg


Dan vraag je me: Waarheen? Waar ben ik dan?
Tot dan en zolang nodig
doe ik met liefde wat ik kan...

9 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Mooi geschreven Helena...!
Pluk de dag...!

Patty zei

Prachtig wederom!
XxX

Gwennie zei

Ach gossie... dat kan ik me zo goed voorstellen! En wat nu als we samen met haar gaan...? Zou het dan wel lukken? ...

Merel zei

Zo mooi ...de warmte van een vriendschap in voor en tegenspoed
Ontroerend gevoelig geschreven maar ook zo vol van liefde

klaproos zei


mooi en zo herkenbaar, dat is echte vriendschap, er zijn rolstoelen met héle brede banden voor op het strand?? weet alleen niet waar je ze zou kunnen halen maar daar is wel achter te komen lijkt me...

Mrs. T. zei

Prachtig. Wat een mooie vriendschap hebben jullie.

Helena zei

Dank jullie wel voor je lieve reacties.
Ik neem al een tijdje iemand mee Gwennie als we buiten de deur iets leuks gaan doen. Ze ging alleen de afgelopen tijd, na een koortsaanval (en waarschijnlijk daardoor een epileptische aanval) zo hard achteruit, dat de vraag even was of het nog wel zou kunnen met mijn eigen auto. Maar, ze loopt weer, dus wie weet. Ik wacht op iets warmer weer en die dikkebanden rolstoel vinden we dan zeker Dien :-)

mirjam kakelbont zei

Zo ontroerend. En in en tussen elke regel proef ik je liefde voor je vriendin. Dat is je kracht...
Liefs ♥

Yvette zei

((Helena))