Zo gaat mijn gemoed ook met het weer mee...soms.
Misschien een beetje vreemd, ik weet het. En ik weet ook hoe het komt. Maar ach, als je het er niet over hebt, heb je er ook minder last van, denk ik dan maar. En dus zwijg ik er over.
Eerlijk is eerlijk; ik ben nu eenmaal niet alle dagen de positieve vrouw die ik zou willen zijn en zoals sommige mensen misschien wel denken. Maar hey, ik doe mijn best.
Zo las ik laatst ergens dat een klaagmuur achter in je tuin wel eens handig kan zijn. Hoewel die best zou passen, besef ik me gelijk dat je met een dagelijks potje gezever en gezeur ook niet veel verder komt. Toch?
Vanochtend ging het overigens best aardig. Een waterig zonnetje schreeuwde om 07.00 uur al dat het een mooie dag zou worden.
Je kunt overigens ook lezen: op de ochtend dát je een keertje iets langer kunt blijven doezelen, in alle stilte, stopt er een zware vrachtwagen met piepende remmen en achteruitrijlichten om een puincontainer af te leveren in de staat...Tja, ach. Soms zit het mee en soms...
Een uurtje later echter, de slaap nog niet helemaal uit m'n ogen, schoot ik dan toch in mijn sportkleding, waren de tanden gepoetst, stond het ontbijt én lunch voor mijn lief klaar en sprong ik 'enthousiast' op de fiets richting sportschool. De zon was intussen verdwenen, maar het was droog. Dus hé, mij hoor je niet. Ik wist echter wel dat buiten lunchen er straks niet echt in zou zitten. Maar ach, als dat het ergste zou zijn...
Onderweg op fiets werd ik ingehaald door een dikke duif en boven mijn hoofd fladderde een prachtige vlinder. Ik heb iets met vlinders en eigenlijk ook wel met roodborstjes, maar dat is weer een ander verhaal. Ook de merels en andere gevleugelde vrienden genoten zichtbaar mee van deze mooie ochtend.
Ik kreeg ineens de neiging om mijn ogen dicht te doen en me voor te stellen dat ik ergens in de Provence fietste. Maar ja, fietsen met je ogen dicht is nu eenmaal niet zo heel goed plan.
Toch is het niet zo heel moeilijk, om het voor me te zien. Misschien dan niet fietsend, maar toch zeker wel wandelend in de Provence. Zeker niet als je bedenkt dat we daar binnenkort ook gewoon in het 'echie' rondstruinen...
En wie weet, met een beetje geluk bloeien de lavendelvelden, schijnt de zon en staat de rosé inmiddels koud...
Tja, toch nog even blijven (dag)dromen... *kijkt naar buiten en onderdrukt een diepe zucht*
10 opmerkingen:
Mooi geschreven hoor! Hoewel het vandaag de hele dag hier regende (in het echt dus!!) was het bij mij wisselvallig! ;) Er waren enkele klusjes die mij bewolkt maakte, maar daarna begon de zon weer te schijnen! :D Ach...steeds hetzelfde weer dat gaat een mens ook vervelen, toch? Fijne heldere avond met veel sterren voor je!
Mooi geschreven ook Inge :-). Ook hier veel regen (buiten) en de rest wisselvallig, maar de zon breekt weer door :-).
Ja, meis na regen komt zonneschijn.
En je moet maar zo denken het is goed voor de tuin en de bloemen.
Dan zijn ze goed voorzien als het vrijdag warm gaat worden.
Scheelt je dan toch weer sproeien of water dragen.
Fijne avond.
Daar heb jij weer gelijk in Marjolijn:-)
jawel hé, blijven dromen hoor,
want als je dat niet meer hebt wat blijft er dan over:-) een dikke vette Klaagmuur, dat gaat gauw vervelen,
ik ben van mening dat een mens misschien iets heel ergs mee moet maken om ten volle te beseffen,
hóe geweldig het leven is,
elke dag weer zo'n godsgeschenk,
je mag wel vallen, maar wel weer op staan :-)
xxx
Geen muur nodig hoor Dien en dromen genoeg :-)
Boh...soms kan je een 'verhaaltje' zo nodig hebben :-) Persoonlijk heftig weekje hier, maar o.a. jouw prachtig geschreven stukje helpt weer die zon achter de wolken te zien. Goed weekend alvast, Knuf!
Dikke knuffel en sterkte Patty, hoop dat je kunt genieten van de zon ook!
ondertussen is het vrijdag en schijnt hier volop de zon. Ik heb ervan geprofiteerd om telkens aan de schaduwkant vensters te wassen
En ook op zaterdag een strak blauwe hemel Merel :-)
Een reactie posten