Praatje pot

Vanochtend, na twee koffie en twee abrikozen (die overigens in het niets lijken op die heerlijke, sappige, hetzelfde uitziende vruchten die we in Frankrijk hebben genuttigd en die ook nog eens dezelfde naam dragen), dacht ik: het wordt vandaag een 'praatje-pot-blog'. Beetje van alles wat, beetje 'koetjes en kalfjes', je kent het wel.

Zo'n week was het namelijk, althans, voor mijn gevoel. Stond ik maandag in de startblokken om na drie weken weer enthousiast aan de slag te gaan, was ik vrijdagavond om half 7 toch ook wel weer heel blij dat ik mijn werk-pc kon afsluiten. Soort van 'foutje' van Lief, of eigenlijk meer van de 'bobo's'... een overleg plannen op vrijdagmiddag om 16.00 uur... Ik heb dat sowieso nooit echt begrepen; vergaderen op vrijdagmiddag (hetzelfde geldt overigens voor de maandagochtend :-)).

Afijn, ik dus vanochtend op zoek naar de betekenis van de uitdrukking 'praatje pot'. Bijzonder, want er is eigenlijk helemaal niet zo veel over te vinden. 

Ik kwam uit op het kaartspel 'Pandoeren' *klik*, voor zover dit spel nog gespeeld wordt. 'Het spel heeft met bridge gemeen dat na het verdelen van de kaarten door de deelnemers ‘geboden’ wordt. Ieder geeft aan op welke manier de gedeelde kaarten moeten worden gespeeld. ‘Praatje’ is er B.V. een van en als de (geld)pot meebepaald hoe er moet worden gespeeld, heet het ‘Praatje Pot’. In tegenstelling tot de andere manieren van spelen moet er worden overlegd, vandaar ‘Praatje’.' Dat je het maar even weet...

Het grappige vond ik ook wel dat er op een aantal zgn. management-/verkoopsites gesproken wordt over dat 'praatje pot'. Dat je het 'ijs' ermee moet breken, vooral niet meteen met de deur in huis moet vallen bij een (verkoop)gesprek, maar eerst even kort over iets anders moet praten... echter wel oprecht!

Oprecht is mijn 'praatje pot' in ieder geval altijd. Maar het heeft dan ook weer niets met kaarten of verkopen te maken :-).

Mijn 'praatje pot' gaat enkel en alleen over de afgelopen week. Een week met bijzondere, soms pittige, maar ook hele verhelderende -en soms ook 'praatje-pot'-momenten. En, nieuwsgierig als ik blijf, zowel naar mijn eigen gedrag als naar dat van een ander, was het weer een mooie, leerzame week. 

Zo eentje waarin ik me iedere dag wel een keer afgevraagd heb:
Voel ik me goed?

Kan ik doen wat ik wil doen?

Ben ik blij?

Zo ja, kan ik doorgaan waar ik mee bezig ben.

Zo nee, dan verander ik wat :-). 

Ach ja, want ook voor mij geldt... 

Koetjes en kalfjes, daar heb ik dus helemaal niks mee. Ik hou van de lucht van het land, maar voor een praatje pot moet U bij een ander wezen. Als het nergens over gaat dan ben ik nergens. Ik kan het niet. Maar waarom niet?
Laten wij, voor de grap, eens kijken naar een simpel model van gelul in de ruimte. U zegt mij wat, waarop ik U wat zeg, waarop U mij weer wat zegt, ad infinitum. Je zou het als volgt kunnen tekenen.