LB

En dan ineens is het er. Staat het ook zoals ik eigenlijk al weken in mijn hoofd had, alleen op de een of andere manier kwam het er gewoon niet van. Geen tijd, geen zin, te veel, te weinig. Eigenlijk alle excuses die je wel kunt verzinnen om iets niet te doen, kwamen de afgelopen tijd langs.

Het tafeltje heeft intussen alle slaapkamers gezien, met uiteindelijk deze plek als eindbestemming; een rustige, lichte schrijfplek, omringt met spulletjes waar ik blij van word :-). Het is nog niet helemáál af. Zo mist nog een plankje, een fotootje, wat boeken, maar dat heeft geen haast. Intussen is er al wel wifi, dankzij mijn Lief, dus ook de (broodnodige) informatie kan ik op die plek gemakkelijk bereiken.

Ach ja, ik kan het blijven herhalen: 'geluk zit in kleine dingen', zeker als er andere dingen zijn die soms niet zo goed lukken. Het zij zo.

Neemt niet weg dat ik op dit moment buitengewoon geniet van een heerlijke vakantie, al denkt het lijf daar dus bij tijd en wijle helaas net even anders over. Je zou toch haast zeggen dat ik daar ondertussen wel aan gewend zou zijn... 
En gelukkig is dat op de meeste dagen ook zo. Kan ik het heel goed hebben als ik na één raam gelapt te hebben even moet uitrusten. Maar goed, dat raam is dan toch wel mooi weer schoon :-).

Tja, maar soms baal ik toch ook wel een beetje. Heb ik net niet de energie om 'het' -naar mijn mening- snel genoeg om te draaien en is bijvoorbeeld een klein irritatiefactortje dat ik, na het bed verschoond te hebben, weer even moet gaan liggen op datzelfde net verschoonde bed. Maar ik kan ook bij vlagen nog wel eens chagrijnig worden, als ik merk dat veel van mijn (vakantie)plannen in mijn hoofd (lunches, shoppen, hé-hoe-is-het-nu-met-jou-dates, hapje en drankje met vrienden en vriendinnen) niet uitkomen. Simpelweg omdat ik ze niet inplan, omdat ik niet zeker weet of het lukt (of misschien wel omdat ik bijna wel zeker weet dat het níet lukt). Tja, blijft een kwestie van keuzes blijven maken, en 'teleurstellen' is nu eenmaal nog steeds geen hobby van me...

Maar hé, ik ben nog lekker een paar dagen vrij. Geniet enorm van een beetje 'keutelen' door het huis, lap een raampie, verander hier en daar nog eens wat en lig op bed zo maar wat te lezen. Ik knip wat woekerend groen weg, doe op de fiets een boodschappie, eet Griekse yoghurt met blauwe bessen en aardbeien én maak verse broccolisoep...of niet :-)...

En ik denk maar zo (terwijl ik vanaf mijn nieuwe schrijfplek het ruisen van de wind zie door de bladeren en een jonge merel in zijn eentje een duet lijkt te zingen...):