Spijbelen

Het voelde een beetje als spijbelen vanochtend. Misschien een beetje vreemd, want het had helemaal niets met school te maken. Daarentegen had het alles te maken met het bekende 'moeten'. Maar ja, dan is nog altijd de vraag: van wie moet je... wanneer... wat...?

Ach, wat maakt het ook uit, het gevoel was gewoon grappig. Hoewel, als ik terug denk aan mijn schooltijd, ik volgens mij nooit echt veel heb gespijbeld, daar was ik dan weer veel te braaf voor.

Maar ja , eerlijk is eerlijk, iets wat eigenlijk moet (van jezelf of van een ander)... niet doen, is toch wel heel erg lekker.

Mijn Lief had ik al vroeg uitgezwaaid en succes gewenst met een spannend dagje, en ik had dus de hele dag voor me...

Weet je trouwens dat je op allerlei manieren kunt 'spijpelen'. In plaats van te doen wat moet, ga je:
... gewoon de stad in en lekker een uur op een terrasje zitten. Kruip je in de schaduw en word je gewoon eens niet bruin. Ontbijt je met friet in plaats van met muesli. Kijk je om acht uur 's ochtends een film en niet het journaal. Ga je gewoon een uur voor je uit zitten staren, omdat dagdromen nu eenmaal lekker is. Kleed je je vandaag niet aan, want je joggingbroek zit nu eenmaal een stuk lekkerder. Probeer je eens een dag niet slim, wijs, spiritueel of begrijpelijk uit de hoek te komen. Weiger je je een dag lang te ontwikkelen. Ga je buiten in de tuin zitten kijken, ruiken, luisteren en wachten...

En ga je dus niet sporten, maar, omdat je net zo braaf bent als ik, op de fiets boodschappen doen...dat dan weer wel.

Het grappige is trouwens dat ik het 'uitlaat-varkentjé' weer zag lopen; dit keer áán het riempje... Helaas wederom geen fotomoment, daar mijn stuur vol hing met boodschappentassen. Volgende week dus in de herkansing... als ik tenminste niet lekker, lui en levendig aan het lanterfanten ben...een soort van dan :-)