Dag Vlieland, hallo thuis; #blijkmakertjes (#34)

Aan al het #mooie komt een einde en dat klopt als een bus. Al heeft die 'bus' er heel weinig mee te maken (hoewel er wel eentje reed op Vlieland, dat dan weer wel), maar ach, het bekt zo lekker. Het is zo'n uitspraak waarvan ik denk, op het moment dat ik hem schrijf, 'goh, waar komt die ook alweer vandaan?' Natuurlijk 'moet' ik dan gelijk even googelen, lees (wat ik vast ooit al eens geleerd heb) dat de uitspraak ontstaan is als contaminatie (onjuiste samentrekking) van dat klopt en dat sluit als een bus en ze voor het eerst is aangetroffen in een tekst uit 1569 van Philip van Marnix van Sint Aldegonde, de vermoedelijke schrijven van het Wilhelmus... bladiebladiebla (bron: onze taal). En voor ik het weet, zit ik een heel ander blogje te tikken dan ik van plan was. Hoe snel kan een mens afgeleid zijn. Dat zou toch eigenlijk niet mogen na zo'n #geweldig, relaxt midweekje Vlieland. Het kan niet zo zijn dat mijn #(uitgewaaide) hoofd binnen twee dagen thuis alweer vol begint te raken met andere zaken dan die #heerlijke herinneringen aan Vlieland :-).

En dus ga ik ook nu, zoals iedere zondag, niet het negatieve benoemen, omdat dat vaak juist zo makkelijk is, maar blijf ik op zoek naar het mooie en benoem dit in de #blijmakertjes *klik hier voor alle voorgaande*. Het waren wederom genoeg :-).

Het voelde gisteren overigens of we #uitgezwaaid werden door de meeuwen. In tegenstelling tot op heenreis hadden we nu plaatsgenomen op het achterdek. #Prachtig uitzicht en heerlijk mee schommelen met het schip bij het maken van een bocht. Voor mijn gevoel waren het er honderden die af en aan het rumoerige sop achter de boot indoken, op zoek naar een visje. Een prachtig gezicht, tot ergens midden op zee het er steeds minder werden en er zo af en toe nog eentje of twee opdoken. Alsof hij (of zij) niet wilde opgeven :-).
Zelfs de #terugreis was ontspannen, met ook nog even zicht op wat #zeehonden die zich lekker lagen te warmen op de zandbank. Blijft toch altijd geweldig om te zien, al is het van een afstand. Volgende keer dus toch maar die verrekijker meenemen.

#We hebben genoten, meer dan! Ik kan er niets meer en niets minder van maken. Van het moment van op de boot stappen, tot het moment van weer van de boot afstappen en het #nagenieten en herinneringen ophalen begint :-).

En het klopt (als een bus). Ook wij zijn 'besmet' met 'het verlangen om, nog voordat je weg bent, alweer terug te willen zijn op Vlieland. 'Besmettingsgevaar' is er overigens alleen op het eiland en er zijn geen bijverschijnselen.' Ook wij hebben het #'Vlierus', en #mijn lief had het niet beter kunnen omschrijven in het logboekje van het huisje :-)!