Net als vorig jaar om deze tijd zit ik aan tafel, nog niemand wakker in huis, en ik kijk naar buiten. In mijn hoofd gebeurt er iets, al een paar dagen, merk ik, en ik bedenk me dat ik het waarschijnlijk toch net even anders ga doen dit jaar, mijn terugblikken. Tenslotte blijft niets hetzelfde, is verandering het enige constante, dus waarom niet.
En zeker als je mijn uitzicht nu
Weer voorbij gevlogen dit jaar. Ach, wie zal dat gevoel niet hebben. Alles gaat in een sneltreinvaart, ook dat klinkt niemand onbekend waarschijnlijk.
Heel eerlijk gezegd is er op dit moment dan ook van enig 'rustgevend' of 'adembenemend' niet zoveel sprake, al kan ik voor dat laatste natuurlijk wel wat dingetjes verzinnen als het moet :-). En terwijl ik dit tik, inmiddels een paar uurtjes later, weet ik het nog steeds niet hoe ik het ga doen, mijn terugblikken.
Voor m'n gevoel zijn er zoveel geweldige, leuke, klote, mooie, verdrietige, super, heerlijke, vervelende, gezellige dingen gebeurd de afgelopen tijd. Het lijkt het 'echte leven' wel ...
Een week of 29 geleden begon ik met mijn 'blijmakertjes'. Gewoon iedere zondag even terugblikken naar de hoogtepunten van de week. Goed om even stil te staan bij de fijne dingen in het leven. Waarom ook niet. 'Er is al ellende genoeg op deze wereld...' zou mijn lieve moeder zeggen.
Deze week, maar natuurlijk ook januari, februari en maart bestonden gelukkig uit heel veel van die blijmakertjes
als je zin en tijd hebt, je kunt ze lezen in de
Traditiegetrouw het nieuwe jaar 'ingewaaid', (gezonde) keuzes gemaakt (en volgehouden, zorgen hebben/gemaakt/voor (over) familie en vrienden die je lief hebt, genieten van muziek, ons tuinproject, het huis dat steeds meer ons huis is....
Het allerdaagse (nog steeds) vol verwondering gadeslaan!
Ik schreef het al eens, en het lukt me gelukkig nog steeds aardig, ondanks dat ook nu lang niet alles wat gebeurt, voldoet aan mijn (logisch) verwachtingspatroon :-) (maar daar moet ik nu eenmaal zelf mee -leren- dealen).
"Verwonderen heeft, in tegenstelling tot logisch redeneren, niet een bepaalde uitkomst als resultaat. Verwonderen is het resultaat en stelt je in staat om op een andere manier naar alledaagse dingen te kijken." <bron: www>
En dus na een drukke week, vol met verwondering over de meest uiteenlopende zaken, van hele lieve reacties uit onverwachte hoeken, tot aan sollicitanten die zich niet eens meer verontschuldigen als ze te laat zijn (want ik ben er nu toch.... :-)) én met gelukkig ook weer genoeg 'blijmakertjes' die ik echt niet had willen missen, ga ik gestaag door met 'a kind and steady heart ... '.
En hoe ik volgende week terugblik, zien we volgende week wel weer :-)
that'll do (klik hier voor als de video niet werkt :-))
8 opmerkingen:
Ja, het jaar is hoe dan ook weer omgevlogen.
Nog maar een paar weken te gaan en we zitten alweer in het nieuwe jaar.
Maar eerst nog een mooie dag voor vandaag.
One day at a time Marjolijn :-)
Het is gewoon echt cliche, maar zo waar; tijd vliegt. En ook het ander cliche blijkt waarheid; hoe ouder we worden, hoe sneller het allemaal lijkt te gaan. Volgens mij ook door het besef, dat de tijd die we nog hebben -hopelijk heel lang- toch steeds korter wordt. Hoe je het gaat invullen, ben benieuwd, maar stil blijven staan bij al die mooie, leuke, klote en etc momenten des levens. Ik vind het iedere keer weer knap hoe je het doet! Een fijne nieuwe week!
Het is idd meer dan cliche Patty :-) en de rest, ach, het maakt dat ik me iedere keer des te meer besef hoe een 'rijk' mens ik ben :-) Ook jij een fijne week en suc6 met alles!
ja geweldig hóe snel een jaar om is hé,
dat vliegt:-)
komt binnen op sloffen en vertrekt in hardloopschoenen:-)
het gaat steeds sneller, kunst om er een fijn jaar van te maken met alleen maar fijne dingen te doen als dat kan, een gedenkwaardig jaar:-)
maar dat is het in alle opzichten hé:-)
Dat is het zeker al Klapper :-)
hoe ouder we worden hoe sneller de jaren voorbij vliegen
Het lijkt er in ieder geval wel op Merel :-)
Een reactie posten