in de war

Misschien ligt het wel heel simpel aan 'het ouder worden'; je moet tenslotte iets de schuld geven, denk ik dan maar... soms.
Of zou het toch gewoon aan 'veranderende normen en waarden' liggen. Maar jeetje, dat klinkt gelijk weer zo 'zwaar' ...

Het maakt ook eigenlijk helemaal niets uit waar het aan ligt. 
Feit is dat ik er toch niets aan kan veranderen blijkbaar.
Feit is alleen ook dat ik er soms last van heb.

Ik raak er af en toe van in de war. Of beter gezegd: "sta ik weer eens perplex" gelukkig nog net niet met een mond vol tanden.

Gisteren overkwam het me ook weer. En hoewel misschien niet geheel onverwacht, toch was ik er ook dit keer weer niet echt op voorbereid.

Ik blijf me dan ook op een dergelijk moment afvragen 'waardoor', 'hoezo' en 'waarom'. Ligt het aan mij, heb ik misschien iets of niets gedaan waardoor...

Ik snap het ook echt niet, kan er met m'n volle verstand niet bij.
Het blijft ook in mijn hoofd zitten. Ik wil dan ook a la minute het antwoord... maar dat krijg ik natuurlijk nooit. En het antwoord achteraf? Ach weet je, dat is meestal niet zo heel boeiend, doet ook eigenlijk niet meer ter zake, want het 'kwaad' is dan al geschied.

Nu ben ik echt geen moraalridder hoor, en die wil ik hier ook zeker niet uithangen. Alleen vraag ik me inmiddels dus echt wel eens af of het misschien toch gewoon mijn eigen normen en waarden zijn die afwijkend aan het worden zijn. Dat kan natuurlijk ook gewoon.

Oké, een klein vraagje/voorbeeldje dan...
Is het werkelijk zo vreemd (teveel gevraagd), als je bijv. een afspraak hebt (of zo), en er dus op je gerekend wordt, dat je dan even, op enig moment (of zo) iets laat horen, als je onverhoopt besluit er toch van overtuigd bent dat je het kunt maken om op echt het allerlaatste moment te besluiten om niet op te komen dagen....?

In mijn wereld heet dat iemand informeren nl. simpelweg 'rekening houden met elkaar', 'respectvol omgaan met elkaar'.... en zo, soort van onbeschreven regel = normen = waarden...

En ik snap best dat regels, normen en waarden niet altijd en overal hetzelfde zijn. In het ene land moet je nu eenmaal links rijden om geen ongeluk te krijgen, in het andere land rijd je rechts. Bij de een mag je wel je pet op tijdens het eten, bij de ander niet.

En het is allemaal geen wereldramp hoor, er 'vloeit geen bloed uit', zoals we hier wel eens zeggen en 'brand is erger'. Maar gewoon wegblijven en het blijkbaar te vermoeiend vinden om even iets van je laten horen....

Tja, sommigen dingen moet ik niet eens meer willen begrijpen, denk ik dan maar... soms.

en dat op     : -)