ratio vs emotie

Ik heb getwijfeld of ik zou beginnen met het feit dat je reeds in de geschriften van Griekse Romeinse denkers, de volgende stelregel tegenkomt: "Het evenwicht van mensen wordt niet verstoord door de dingen of feiten op zich, maar door de wijze waarop deze persoonlijk worden ervaren." 

Of met het oude gezegde: "De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest, maar nimmer op komt dagen."

Het geeft nl. beide aan hoe belangrijk het denken is voor onze gedragingen en wijze van reageren (Bron: Ellis & Harper). En laten we eerlijk zijn, we hebben er toch allemaal (wel eens) last van...

Zo is het dan misschien ook heel makkelijk te snappen dat ik heb getwijfeld of ik hen zou citeren over de functie van ons denken bij emotionele zaken (problemen). Je kunt er nl. een behoorlijk blogje aan wijden, als je even gaat googlen. Doe ik niet :-) want dat is, denk ik, net even te veel van het goede op deze mooie zaterdagochtend.

Neemt natuurlijk niet weg dat het een feit is dat:
* gevoelens voortkomen uit ons denken
* denkbeelden, die strijdig zijn met de rede (ratio), met de logica, emotionele
   problemen kunnen veroorzaken
* gemoedsbewegingen meestal het gevolg zijn van denkbeelden die ons
   beheersen en opvattingen die wij zijn toegedaan

Hoe je het ook went of keert, het gevoel blijkt gewoon een hele belangrijke drijfveer te zijn in het doen en laten van mensen, maar daarmee vertel ik (Ellis&Harper) natuurlijk niet nieuws :-).

Ratio vs emotie, verstand vs gevoel, denkvermogen vs emoties. Ingewikkeld, lastig, moeilijk en soms gewoon domweg heel vervelend.

Belangrijk dus dat we ze beheersbaar maken, neutraliseren of misschien wel bijstellen.
Goed nieuws: het is te doen volgens E&. :-)

Maar daar gaan we het nu echt niet over hebben hoor. Dat zou nl. betekenen dat ik de 3 manieren van E&H moet gaan noemen zoals dat je 1. je toevlucht kunt nemen tot kalmerende middelen, of 2. ontspanningsoefeningen kunt doen, kunt gaan fietsen, wandelen, ademhalingsoefeningen doen. Of wat dacht je van yoga. Maar je kunt ook nog 3. bewust een aantal positieve gedachten ontwikkelen, in je fantasie een kalmerende en rustgevende situatie creëren en jezelf dus kalmerende gedachten voorhouden; een mooi stukje symtoombestrijding, niets mis mee.

Dan zijn daar natuurlijk ook nog de belemmerende en zelfabsorberende gedachten, het denken in zwart-wit patronen, vooroordelen, opvattingen waarmee we onszelf in de put kunnen helpen..... niet al te veel fantasie bij nodig om te kunnen voorstellen dat dit soort denkpatronen de nodige emotionele problemen met zich mee kan brengen. Gaan we het dus allemaal niet over hebben!

Tijd voor actie (het goede nieuws)

Zoals E&H het omschrijven heeft 't geen zin om de schuld op de omgeving te schuiven en verder maar af te wachten totdat anderen tot actie over gaan.

Ook het vervallen en/of blijven steken in een soort zelfbeklag biedt geen soulaas. Integendeel, dat verslechtert de boel alleen maar.
Vragen als "Waarom ik, ik ben nu eenmaal zo, ik heb mezelf niet zo geschapen, ik heb nu eenmaal dit karakter enz. leiden tot niets en veroorzaken alleen maar een neerwaartse spiraal.

Als we een onprettige situatie waarin we verkeren willen veranderen, dan is het verstandig om eerst na te gaan hoe we op eigen kracht deze situatie in positieve zin kunnen veranderen (irrationele gedachten losgelaten en zo). Pas dan kunnen we bevrijd worden van angst, depressies en schuldgevoelens (die vaak de achterhoede vormen van irrationeel denken).
Ook daar zijn natuurlijk weer hele goede methodes voor (zeker als je E&H mag geloven), maar daar moeten jullie dan maar even zelf op googlen.

Tijd nl. voor het echte goede nieuws, na 2 (zeker voor mijn schoonvader) onzekere weken, met vooral veel denken en niet zeker weten.

 

De zon scheen (letterlijk) toen we donderdag met z'n viertjes het ziekenhuis (uitslag botscan) uitliepen met een grote glimlach. 

De ziekte is er, maar smeult (vuurtje zal ook nooit doven) en zal (3-maandelijks) goed onder controle blijven (op tijd, gunstige samenloop van omstandigheden..).
Wat echter nog veel mooier is, er zijn geen ziekteverschijnselen geconstateerd, betekent dus: niet ziek op dit moment :-) (met zelfs de kans dat die ziekteverschijnselen nooit de kop op zullen steken, en mocht dat wel zo zijn, dan weten dat er goede, zelfs meer dan 1- behandelingen mogelijk zijn).

Een uitslag waar wij in ieder geval heel blij van werden en intens dankbaar voor zijn.

Tijd om (weer) te gaan genieten van het leven; het mag, het kan en we gaan het dan ook zeker doen!

... en daar had ik dus eigenlijk mee willen beginnen, maar ik twijfelde, omdat ik ergens zat tussen verstand en gevoel, gek he :-)