... want ik weet het ook niet. Waarom ik deze tekst vandaag weer tegen kom... als ik gewoon zwijgend voor me uitstaar. Me bedenk dat er wel heel veel te schrijven is, maar ik eigenlijk niet weet waar ik moet beginnen.
Vraag me niet waarom... ik deze opgeslagen heb als concept, op 1 september 2019, en daarna nooit iets mee heb gedaan. Ik heb ook geen idee wie het geschreven heeft, en dus hierbij mijn oprechte excuses voor het niet vermelden van de juiste bron.
Vraag me niet waarom, ik het gevoel heb deze dan vandaag te moeten delen. Uitleggen kan ik het toch niet... en dat doe ik dan ook maar niet...
Wat ben je waard?
Wanneer een ander tegen je zegt,
of ooit tegen je heeft gezegd,
dat je niets waard bent,
en jij bent daarin gaan geloven,
je hebt dat omgevormd
tot een diepe overtuiging
en je gedrag daarop afgestemd,
zal deze overtuiging steeds opnieuw
terugkomen in je leven.
Wanneer er iets in je leven gebeurt,
is de kans vrij groot dat dat
de eerste overtuiging is die opkomt.
Ik ben het niet waard,
een ander waardeert mij niet,
waarom zou ik iets zeggen
ze luisteren toch niet,
er valt toch niets aan te doen
want ik ben dat niet waard.
De waarde die je jezelf toekent
is vele malen belangrijker dan
de waarde die een ander je toekent.
Wanneer je je waarde laat afhangen
van een ander omdat je niet in staat bent
jezelf te waarderen,
gebeurt er iets bijzonders.
De ander kan je alleen in die mate waarderen
waarop je jezelf waardeert.
Alleen wat in jou al aanwezig is
kan door een ander worden (h)erkend.
Andersom werkt het ook,
ik kan tegen iemand zeggen
dat iemand heel waardevol voor mij is,
maar wanneer degene tegen wie ik het zeg
geen zelfwaardering heeft,
is de kans vrij groot dat
mijn waardering niet binnenkomt.
Het heeft als het ware geen innerlijk draagvlak.
De waarde die je hebt, heeft
niets te maken met geld, opleiding,
een dure auto, een groot huis,
de hoeveelheid vrienden die je hebt.
Ook al wordt je van jongs af aan geleerd
dat daardoor je waarde wordt bepaald,
er zijn genoeg mensen die het allemaal bezitten
en die zichzelf niet waarderen om wie ze zijn.
Zelfwaardering komt van binnenuit.
Jezelf erkennen als waardevol en belangrijk
voor jezelf is een krachtige cirkel.
Je hoeft er niets voor te doen en
er niets voor te bereiken.
Ook al is je je hele leven wijsgemaakt
dat het pas geldt wanneer
iemand anders je waardeert,
of wanneer je iets hebt bereikt in je leven,
het is niet waar.
Wanneer je blijft hengelen
naar de goedkeuring van iemand anders,
naar de waardering van iemand anders,
zoek je het buiten jezelf
en daar zul je het niet vinden.
Alleen al het feit dat je nu in deze tijd
op de wereld bent, ademhaalt, en leeft,
is genoeg om jezelf te waarderen.
Wanneer je jezelf niet waardeert
om wie je bent
heb je jezelf nog niet ontmoet
en ga je af op een plaatje dat ooit
voor jou of door jou is geschilderd
in een bepaald licht.
Ieder mens is waardevol,
en wanneer jij daar anders over denkt
ben je gaan geloven in de slechte sprookjes
van een bedachte wereld.
Bron: onbekend
