maandag 20 februari 2023

Mooie momenten en zo

 

Ken je ze? Die momenten waarvan je later denkt, wat was dat mooi, in al zijn eenvoud.

Vorige week had ik zo’n moment. Een ogenblik in een gesprek waarbij ik voelde dat er een brede glimlach op mijn gezicht verscheen. Zo eentje die de hele dag bleef zitten. Geweldig! Met name ook omdat bleek dat het leven, met alle ingewikkeldheden en verdrieten, soms toch zo eenvoudig mooi is. En ook hoe ik me daardoor iedere keer weer laat verrassen. Hoewel, dat zegt misschien veel meer over mij dan over die mooie momenten. Want, zit er niet in iedere dag zo’n mooi moment? Wat dacht je van het feit dat we iedere dag weer wakker worden? Gek hè, want daar ben ik dan weer niet door verrast. Maakt me wel dankbaar, en ik realiseer me steeds vaker dat je ook met een klein gebaar soms iets groots betekent voor iemand anders.

maandag 30 januari 2023

Kleine stappen

 

"Kleine stappen in de goede richting kunnen uiteindelijk de grootste stappen in je leven zijn..."

Deze week neem ik er een paar, kleine stappen, in de goede richting. En eigenlijk kan ik er geen woorden aan geven. Ze zijn simpelweg niet. 

Want, hoe leg ik uit dat de kleine stappen die ik neem, genomen worden met een dubbel gevoel. Omdat ik met pijn in mijn hart, maar ook vol trots, officieel afscheid neem van een groep lieve mensen, geweldige vrijwilligers, die al zo’n 7 jaar met mij oplopen. Hun tijd en energie onbezoldigd geven aan mensen met beginnende geheugenproblematiek en alles wat daarbij komt kijken.

Misschien zijn ze dan ook wel niet nodig, die woorden.
 Zij laten mij namelijk zien en ervaren, waar ik woorden aan probeer te geven. En, misschien nemen zij ook wel, net als ik, kleine stappen in de goede richting, die uiteindelijk groots blijken te zijn!

zaterdag 31 december 2022

Oudejaarsdag

 Regen buiten. Binnen vonkelende kerstboomlampjes en klinkt de Top 2000, zo op Oudejaarsdag.

Mijn gedachten overal en nergens, want “Wat als je maar één herinnering van dit jaar mocht meenemen naar volgend jaar? Welke zou dat dan zijn?” Las ik zojuist. Ogenblikkelijk zit mijn hoofd vol. Kan ik natuurlijk niet kiezen, en vind ik daar iets van. “Welke je ook kiest, het zegt iets over wat je werk of leven zin geeft. Over wat er voor jou echt toe doet." Zo vlak voor het nieuwe jaar blijkbaar een mooi thema. 

Net als: “Wat je vindt, mag je houden. Gewoon, omdat ergens iets van vinden vaak een nutteloze verspilling is van je kostbare energie. Een vervuiling van de ruimte om je heen, van je eigen gedachtes. Hoe heerlijk dus om niet ergens iets van te hoeven vinden!” Ook die las ik deze week.

En ik? Ik vind dat prima, zo op Oudejaarsdag.

zondag 23 oktober 2022

Afscheid


Toen ik de foto zag, wist ik het gelijk. Mooi, precies goed.
Genomen op de dag dat we eigenlijk een feestje zouden vieren; pensioen is nu eenmaal niet echt een afscheid. Jullie kenden elkaar tenslotte ook al zo lang; hij werkte er ruim 35 jaar, jij inmiddels 41. En, natuurlijk zou jij speechen op zijn feestje, en zouden we het allemaal niet droog houden. 
Als afsluiting zouden wij twee met nog een andere lieve collega een hapje eten, ademloos luisteren naar hoe bijzonder je vakantie was geweest. ‘Maak er een memorabele reis van’, zei ik nog. 'Ik ga mijn best doen', antwoordde je met jouw onvergetelijke lach.

In plaats van jouw woorden op zijn afscheidsreceptie waren er die vrijdag zijn woorden op jouw afscheidsdienst… en hielden we het allemaal niet droog. En ja, ook nu wist ik, je bent daar op de plek waar je wilt zijn. Mooi, precies goed.

zondag 7 augustus 2022

Een zonnig zondagochtend

Waar gaat (moet) het heen? Met de
ze wereld, met ons mensen? Het schiet de laatste tijd regelmatig door mijn hoofd. Bijna iedere ochtend als ik de krant open sla, digitaal, dat dan wel, schreeuwt een verhaal me tegemoet over ‘iets of anders’ met dodelijke afloop. Vaak niet eens heel ver bij me vandaan. Om nog maar te zwijgen over wat er wordt geschreven over hetgeen er gebeurt over onze landsgrenzen heen. Verdrietig, dat maakt het me. Terwijl ik me terdege besef dat ik er niets aan verander. 

Ik heb echter wel een keuze. Wat laat ik wel of niet binnenkomen? En dus besluit ik op deze toch bijzondere zondagochtend onze weekendkranten, van papier, dat dan weer wel, te laten voor wat ze zijn. Maak een koffie, sluip naar buiten en laat de ochtendstilte en mijn herinneringen binnenkomen. 

Hier zit een dankbaar mens, in alle vrijheid... op zomaar een zonnige zondag.

zondag 26 juni 2022

Nooit meer

 26 juni 2008 ♱

Regelmatig denk ik aan de hoeveelheid 'nooit meers' die er zijn sinds die dag. 
Nooit meer even bellen, en vragen naar de verhoudingen van 'haar' komkommer in 't zuur.
Nooit meer even langs gaan, omdat je gewoon zin hebt in een bakkie.
Nooit meer 'Ma, kijk dan...' (en wachten op haar unieke reactie).
Nooit meer 'Leef je nog? Heb al een week niets van je gehoord.' 
Nooit meer, 'Dag lieverd, fijn dat je er even was, tot gauw.'
Nooit meer... tja, hoeveel 'nooit meers' gaan er in de tijd?

Intussen alweer 14 jaar zonder haar. Gelukkig zijn alle
 'nooit meers' op een of andere manier stevig verankerd in herinneringen en in dromen. En, als ik mijn ogen sluit, zijn ze misschien wel helderder dan ooit.

Vandaag deed me dat denken aan een een mooi liedje, geschreven door Jeroen van Merwijk (♱), die het ook zo prachtig kon vertolken. Want, uiteindelijk draait het daar toch allemaal om, de Liefde, in welke vorm dan ook. 
En deze keer in liefdevolle herinnering.💓


woensdag 11 mei 2022

Vrienden worden kennissen

 

'Troostend, vond ik het…’ Ze zegt het zachtjes. ‘Dank jullie wel, ik kan weer verder.’
De ander knikt instemmend en zegt: 'Met een lach en een traan…’

Beiden zijn er voor het eerst. Meegekomen met hun partner met (beginnende) dementie. Beiden mantelzorger, ieder met een eigen verhaal, een eigen route, een eigen proces.

Hoe bijzonder ook hun verhalen te horen. Mooi ook hier ruimte voor te mogen bieden, zodat die lach en die traan er ook kunnen zijn. Gewoon, omdat het soms zo ontzettend ingewikkeld en verdrietig is en ook gewoonweg benoemd mag worden. Je leven op z’n kop, na de diagnose dementie, al houd je het nog zo lang verborgen, het thema van deze adviesraad: ‘Welke invloed heeft de diagnose op relaties.’ Verhalen van vrienden die kennissen worden… maar gelukkig ook kennissen die ineens vrienden zijn.

Hier een bevoorrecht mens, dat ze dat zomaar met mij willen delen…