donderdag 28 april 2016

Iets met #dagen en #getallen...

Ik moet zelfs mijn agenda erbij pakken en even tellen; alweer 33 dagen geleden dat ik schreef. Hoe bestaat het, schiet het door mijn hoofd, daar is hij weer; de nummer 3...

Op de één of andere manier lijkt de 3 zich de laatste paar maanden een rolletje gepermitteerd te hebben in mijn leven. Grappig is ook dat toen ik vanochtend even snel mijn geboortedatum bij elkaar optelde, dat die dan uitkomt op... je raadt het: 33. Waarom ik dat deed, leg ik nog wel een keertje uit; is weer een heel ander verhaal, iets met #flow en #toevalligheden (die nou juist in mijn model van de wereld niet bestaan haha).

Tja, en ik heb eigenlijk geen idee wat ik er verder mee moet. Of dat ik hier iets mee moet. Maar wie weet, kom ik er binnenkort nog eens achter, over een dag of 33...

Had ik dan helemaal niets te schrijven, de afgelopen 33 dagen? Och jeetje ja. Ik had wel 3x3 blogjes kunnen schrijven over (in willekeurige volgorde):
* dat mijn bonuskind 18 is geworden en we heerlijk sushi hebben gegeten
* hoe gezellig het was met de oude buurvrouw van mijn vriendin met Alzheimer, bij mijn vriendin
   met Alzheimer
* hoe perfect ze uitlegde aan haar dat het schilderen nu toch wel erg makkelijk is
* we 35 km. gefietst hebben, ergens op een zondag
* een teamuitje, en hoe gezellig het was
* de gezellige 2e Paasdag
* hoe soms een dagje vrij toch thuiswerken wordt en dat dat dan niet erg is
* in weer en wind wandelen
* de lancering van het boek 'Ik heb dementie', waar mijn vriendin een prachtige
   bijdrage aan geleverd heeft; hoe trots zij is... en ik niet minder!


Hoe graag had ik erover willen schrijven, en over al die bijzondere andere dingen die ik meemaakte, de afgelopen 33 dagen. Maar op de één of andere manier, liet het zich toch net niet vatten op papier...

Dan dus maar de foto. Want hé, als de rest van Nederland ons kan zien, dan ook maar voor een keertje hier :-)