zondag 20 september 2020

Ik snap er niets van...

Soms doe ik 's ochtends onder de douche nog wel eens een korte meditatie. Bedenk ik me hoe blij ik ben met weer een fantastische nieuwe dag. Zie ik mezelf boven op Olympus staan -bijvoorbeeld- met mijn armen wijd, terwijl het water via mijn kruin naar beneden klettert, alles meenemend wat niet bij mij hoort... ik noem maar iets. Naja, tot zover een intiem kijkje in mijn ochtendritueel.

Maar nee, dan onlangs. Vroeg uit de veren, omdat ik een kantoorlocatie van het slot moet halen, bevind ik mijzelf ineens -onder de douche dus - het liedje 'hoofd, schouders, knie en teen zingend.... D
enk dan: Hoe in vredesnaam kom ik 's ochtends om 06.00 uur aan DAT liedje... schiet mij maar lek, ik snap er niets van.

Afijn, ik heb het hier al vaker geschreven, ik snap wel meer niet. En zeker de laatste tijd, als ik de kranten lees en het journaal zie. Vrolijker word ik er in ieder geval niet van. Komt ook mede door het feit dat ik vind dat ik toch ook wel een soort van passend antwoord moet hebben op sociaal maatschappelijke problemen of zo. Of er in ieder geval iets zinnigs van moet (kunnen) vinden misschien wel. Helaas heb ik dat niet altijd, jammer genoeg. Ik merk ook dat ik me regelmatig bedenk dat ik misschien wel ergens van alles van vind, maar me ook realiseer dat ik daar niet zoveel mee opschiet. En tja, waarom zou ik het dan benoemen hè. Je mag natuurlijk van alles vinden (dat vind ik ook), maar je hoeft het niet altijd te ventileren... of zoiets. Wat overigens absoluut niet wil zeggen dat iedereen dan maar zíjn of haar mond moet houden hè, want dat zeg ik niet. Dat doe ik tenslotte ook niet. Ik vind het geweldig als iemand een eigen(zinnige) mening heeft en ervoor kiest deze respectvol te uiten. En daar zit voor mij in ieder geval de crux, respectvol... 

Ik doe dat lang niet altijd (meer), mijn mening uitspreken. Probeer ook soms gewoon oordeelloos door het leven te gaan; ook beste fijn (en oefening baart kunst). Vind het vaak de energieverspilling niet waard en snap intussen redelijk goed tot waar mijn cirkel van invloed rijkt, als dat al aan de orde is. Toch is er iets dit weekend wat redelijk in mijn hoofd blijft spoken. Het laat me niet los en daar snap ik niets van. Heb daar meestal namelijk niet zo last van.

Zo las ik gisteren de column van Saskia Noort, zoals ik feitelijk ieder weekend doe. Dit keer vraagt ze zich af of het haar nog wel raakt, als iemand optikt dat zij omwille van haar mening voor een trein geworpen moet worden... of erger. Dat haar huid inmiddels dikker is geworden en de dagelijkse haat via de socials afglijdt als olie van een tefallaag... Haat zonder gezicht, online en anoniem, blijkbaar genormaliseerd. Ook schrijft ze dat ze wil dat degene die haar dood wenst (en erger) haar recht in de ogen aankijkt en een mens ziet. Dat zij ook de gelegenheid heeft hem of haar als mens te zien, want als we de menselijkheid van elkaar niet meer kunnen zien, dat we dan echt verloren zijn...
Ik snap het niet, echt niet, en hoop dan ook dat zij en al die anderen nog heel lang blijven schrijven, hun eigen keuzes kunnen maken, als mens en, uit de grond van mijn hart, dat we nog niet verloren zijn.

Gelukkig gebeuren er dan ook genoeg dingen die ik wél kan bevatten. Dingen waar ik heel blij van word, zoals een klein berichtje vanochtend: 'Vind je het leuk als ik een bakkie kom doen?' En voor je het weet zit je zo drie uur weg te kletsen en bestaat er -eigenlijk zoals al die jaren- geen 'lange-tijd-elkaar-niet-gezien'; vriendschap, vertrouwd, intussen alweer 37 jaar... en ik ben ook trots op haar en de keuzes die ook zij (heeft ge)maakt!



12 opmerkingen:

Mrs. T. zei

Ik vind het zo bijzonder, dat soort bikkelharde reacties. Waar komen ze toch vandaan? Ik ken volgens mij niemand die dat 'openbaar' zou doen. Dus zit het hem daar dan in: de onopenbaarheid.
Aan de ene kant vrees is met grote vreze, aan de andere kant denk ik vaak: er zijn nog zoveel mensen die de nuance zoeken. Die zelf nadenken. Alleen is dan de vraag: wanneer laten zij zich/wij ons horen?

Helena zei

Klopt ook mrs T. en ik denk/hoop dat zij/wij dat gewoon blijven doen.

Patty zei

Herkenbaar weer, lief mens. Zal wel de leeftijd zijn denk ik wel eens, dat ik, steeds vaker, ineens zo geen zin meer heb om van me te laten horen en gewoon in mijn eigen wereld terug te trekken. Om dan weer te realiseren, zonder hoop is het ook maar troosteloos. Dus blijf ik het houden en blijf ik het (voorlopig in ieder geval nog even) uitdragen. Dikke knuffel, XxX

Helena zei

Én dat doe je hartstikke goed lieve Patty; ga er maar lekker nog lang mee door hoor xxx

Marjolijn. zei

Ja meis, onder de douche ontstaan vaak goede hulpmiddelen om de dag goed door te komen... :-)
Daarom geeft het ook zo'n weldaad.
Gelukkig mogen we kiezen waar we wel of niet op reageren, niet alle meningen zijn een noodzaak.

Helena zei

Ben het helemaal met je eens Marjolijn; een groot goed, onze keuzevrijheid en ik hoop dat we die ook nog heel lang behouden!
Heb een mooie dinsdag xx

Gwennie zei

O, die gekke liedjes die soms in je hoofd kunnen op poppen! Die gaan er ook niet zomaar uit, hè... Tja, en dan die meningen die overal op social media rondslingeren. Ik lees ze niet meer. Ik word er zo verdrietig van... ik bedoel, tegenwoordig zit iedereen op internet en social media. Daar kan men de mening stevig ventileren. Ten koste van andere mensen. En daar wringt voor mij nu net de schoen. Ik moet dan altijd weer aan mijn vader denken, die zegt: wat jij niet wil dat jou geschiedt.... afijn, dat dus!

Helena zei

Precies dát Gwennie...laten wij dat maar veel herhalen...en misschien dan positief geformuleerd: 'Wat jij wil dat jou geschiedt...' :-)

Yvette zei

Het maakt me zo verdrietig en in de war dat ik het soms even helemaal niet meer zie zitten....

Helena zei

Snap ik lieve Yvette, het is ook verdrietig en verwarrend soms, we hebben alleen geen invloed op wat anderen doen, zeggen of laten en probeer ik het dan ook maar zoveel mogelijk bij mezelf te houden (en vooral mijn boeren verstand te gebruiken... zou mijn lieve moeder zeggen). Houd je haaks xx

mirjam kakelbont zei

Zelfs midden in de nacht (slapeloos als ik ben) schieten me de gekste liedjes te binnen. En de meest idiote gedachten.
Ik doe mezelf een plezier en sla regelmatig een dag het nieuws over. Kijk ik lekker alleen naar wielrennen op tv op op m'n smartphone.
Weet je wat goed voor je is? Een half uur per dag helemaal niets doen. Niets als in NIETS. Alleen maar op de bank zitten en voor je uit staren...Daardoor borrelt er fantasie omhoog. Pluk het!
Lieve groet.

Helena zei

Ach, jij ook al Mirjam... Dat helemaal niets doen ga ik zeker eens uitproberen... te starten wel nu :-)
Lieve groet retour