dinsdag 31 december 2019

De laatste...

We zijn er nog even geweest, net voor de kerstdagen, bij het graf van mijn moeder en mijn broertje. Op de een of andere manier hoort het er bij in deze donkere dagen. Het is een soort van ritueel. Geeft betekenis aan een bepaald moment in mijn leven. Gewoon een tijdje daar zijn, beetje schoonmaken, bloemetje neerzetten. En ja, natuurlijk hoor ik haar in mijn hoofd dan, dat het niet nodig is en zo, en dat het wel goed is zo. Zelfs mijn lief hoorde haar deze keer...

Als ik om me heen kijk, lijkt het ook wel alsof steeds meer mensen in de weer zijn met oude en nieuwe rituelen. Misschien gebruik je ze zelf ook wel. Brand je regelmatig een kaarsje, draag je gelukssokken op een bepaalde dag, heb je van die kleine, dagelijkse rituelen, die de dag net een beetje mooier kleuren. En nee, ik ga hier geen pleidooi houden voor rituelen. Over de zin of onzin ervan. Of ze wel of geen nut hebben. Dat mag ieder voor zich weten. Het is in de basis ook niets meer en minder dan iets wat je herhaaldelijk doet. Bij mij zorgt het in ieder geval vaak voor een rustpuntje, troost soms, of haal ik er kracht uit. Het maakt in ieder geval dat ik meer bewust met dankbaarheid en zingeving bezig ben en dat voelt goed, zeker in deze donkere dagen.


Donker is het ook nog steeds, al gaan we langzaam weer richting meer licht en ligt de kortste dag intussen alweer een tijdje achter ons. Gelukkig doen kleine betoverende lichtjes op gevels, bomen, vensterbanken en voordeuren onveranderlijk hun best de donkerte te weerstaan. En zo zwaaien we over een aantal uren 2019 uit, tik ik misschien wel de laatste paar woorden van dit jaar en verwelkomen 2020, we zijn er bijna...

En ik kan nog heel veel zeggen, over wat er wel of niet gelukt is dit jaar. Wat ik wil loslaten of misschien toch weer meeneem het nieuwe jaar in, wat overigens - als ik alle voorspellingen mag geloven- een transformerend jaar wordt. We gaan het zien. Ik verheug me er hoe dan ook op. 

Wat ik nog wel wil zeggen, is dat ik dankbaar terugkijk op 2019. Een jaar met weer de nodige lessen, gemis, verdriet, hobbels, uitdagingen, keuzes, beslissingen. Sommige goed, een paar zelfs geweldig en enkele ook gewoon helemaal niet. Maar het waren wel mijn eigen beslissingen. Er waren mooie momenten, geweldige ontmoetingen, heerlijke wandelingen; het blijft zo fascinerend en gaaf zowel letterlijk als figuurlijk een stukje met mensen mee te mogen lopen en visa versa. En eyeopeners waren er uiteraard ook en veel gezelligheid, liefde en bovenal leren en ervaren hoe het is als je dicht bij jezelf blijft. Echt, het opent verrassende deuren, vooral als je je belemmeringen loslaat. 

En dat 'loslaten' brengt me bij het inspirerende gedicht van Nelson Mandela, wat eigenlijk alles zegt. Misschien wel meer dat ik kan zeggen of zingen, want dat kunnen anderen veel beter, over dat voor alles een tijd is... en zo...

* liedje * (klik hier)
Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling!


12 opmerkingen:

klaproos zei

loslaten, ook in 2020 weer een tough project denk ik:-)
maar het moet toch wel eens lukken,
voor jou een heel fijn uiteinde en een zalig nieuw begin, Dag Helena, dank je wel voor alle wijze blogs


Helena zei

Gaat zeker lukken Dien! We helpen elkaar :-) en jij ook bedankt voor al je prachtige blogs... blijft genieten!

Mirjam Kakelbont zei

Mensen waar je van houdt los moeten laten, is het moeilijkste dat ik ken. Blijven oefenen... Wat een prachtig gedicht!
Lieve Helena, een fijne jaarwisseling en ik wens je toe wat jij jezelf toewenst ♥
Dankjewel voor je blogvriendschap.
Kakel

Helena zei

Dank je wel Mirjam...en oefening baart kunst zullen we maar zeggen 😉 en jij ook bedankt, je blogs zorgen meestal voor een hele brede glimlach op mijn gezicht.

Marjolijn. zei

Weer mooi geschreven meis...!
Mooie jaarwisseling en alle goeds voor 2020....!

Helena zei

Dank je wel en jij ook Marjolijn xx

Mrs. T. zei

Wat een mooie tekst! En prachtige muziek.

Ik denk dat rituelen steeds belangrijker worden voor mensen.

Fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2020.

Gwennie zei

Voornemens, daar ben ik niet zo van... maar rituelen! Dat is heel andere koek!! Ik hou van rituelen. Ik hou van de aandacht die bij die rituelen hoort. Dikke zoen en... tot in 2020!

Helena zei

Ik denk het ook mee.T en voor jullie hetzelfde

Helena zei

Dikke zoen retour en tot in 2020 Gwennie xx

Patty zei

Hoop dat jullie een fijne jaarwisseling achter de rug hadden en een mooie start van 2020. Als altijd, stuur ik je weer een dikke knuffel. XxX

Helena zei

Zeker Patty...en ook blij dat we weergewoon voort kunnen :-) Voor jullie alle goeds voor dit nieuwe jaar en dikke knuffel xxx