Heel eerlijk? Ik had er tot de dag van vandaag nog nooit van gehoord. Niet dat dát maatgevend is, want ik mag dan misschien opgevoed zijn vanuit een Nederlands hervormd-principe, een echte kerkganger ben ik nooit geweest. Ik heb dan ook geloof ik niet zo heel veel met de kerkse rituelen. En als deze zondag dan ook iets meer dan een halve eeuw geleden al bestond, heb ik het in ieder geval niet bewust meegekregen.
Misschien toch een beetje jammer, bedacht ik me vanochtend, nadat ik me met mijn eerste kop koffie op de bank nestelde en in alle stilte keek naar het programma 'De Verwondering' met Annemieke Schrijver. Het programma waarin "zij haar gasten meeneemt de stilte van de zondag in, om met hen, weg van de waan van de dag, toevlucht te zoeken bij inspirerende woorden en met hen te praten over hun inspiratie en alledaagse spiritualiteit". Gast deze keer is Hans Stolp, pastor en specialist op het gebied van het esoterisch christendom.
Hij praat onder andere over hoe wij kunnen omgaan met sterven en dood; verloor zelf december vorig jaar zijn geliefde Harm. Iets maakt dat ik geïntrigeerd blijf luisteren (het lijkt wel een thema de afgelopen weken...) en hier en daar flarden opschrijf in mijn kleine notebook dat naast me op de bank ligt. Zo maakt hij de mooie vergelijking dat je sterven kunt vergelijken met het varen van een schip voorbij de horizon; vanaf het strand zie je hem meer, maar hij is er nog wel. Hij spreekt over verbinding, energie, transformatie en stilte. Wat me raakt is wat hij vertelt over verbinding maken met de geestelijke wereld. Want, net zoals wij nog steeds van onze gestorvenen houden, houden zij ook nog steeds van ons én willen ook zij contact, de liefde verdwijnt namelijk niet! En zo beschrijft hij heel mooi wat je kunt doen om die verbinding te maken, en dat dat helemaal niet zo moeilijk is als we soms denken.
'Voor je gaat slapen, oefen in dankbaarheid. Kijk voorbij je eigen pijn naar de geschenken die hebt gekregen van je gestorven dierbaren.' Aan het eind van iedere dag draagt hij zelf ook zijn dankbaarheid op aan zijn gestorven geliefde en put daar troost uit. 'En dan kan het ook zomaar gebeuren dat je geliefde op wonderlijke wijze dichterbij komt... let daarna maar eens op je dromen.' zie ik hem met stralende ogen zeggen. Ik glimlach en zie dat ook Annemieke direct snapt wat hij bedoelt...
'Alles wat er moet zijn, ligt in de stilte besloten.' En misschien heeft hij wel gelijk, bedenk ik me na deze prachtige uitzending. In de stilte van deze zondag, eeuwigheidszondag, waarop wij - om met de mooie afsluitende woorden van Annemieke te spreken - 'mogen zorgen voor onze gestorvenen'... al kan dat wat mij betreft ook in de stilte van iedere dag!
13 opmerkingen:
Nee, ook niet van gehoord, tenminste niet in deze benaming.
Maar Wikipedia vertelt veel en maakt duidelijk..., en jij ook.
Fijne avond meis en een goede start voor de nieuwe week.
Ja vanochtend bij ons in de kerk ook aandacht aan besteed. Stilstaan bij mensen die zijn overleden afgelopen jaar en bidden voor de gezinnen, mensen die achterblijven, mooi!
Altijd makkelijk hè Marjolijn, dat wereldwijdeweb :-). Wens jou ook een hele mooie week toe xx
Inderdaad altijd goed die verhalen levend te houden Marleen!
Weer iets geleerd vandaag. En wat een mooie tekst.
Dank je wel Mrs. T.
Hoe mooi weer beschreven. Zo hoorde ik vanmorgen ergens, dat in een bepaald geloof een kus wordt gezien als het inademen van elkaars zielen. Ook zo'n prachtig idee. Fijne nieuwe week lief mens. XxX
Dank je Patty, jij ook een heel mooie week gewenst xx
wat een mooi blog....
ik kende die dag ook niet... maar ook dat zegt niets :-)
xxx
En zo blijkt dat er altijd nog iets te leren valt Dien :-)xx
Nog nooit van gehoord. Ik gok dat het katholiek is.
Een pastor die "specialist is op het gebied van het esoterisch christendom." Wat bijzonder!
Het is één van de christelijke ritu e ken net voor advent Mirjam...en hij os ook echt een bijzonder mens 😊
Ik had er ook nog nooit van gehoord. Lees het nu wel overal... Volgens mij is het heel gezond om meer van dit soort dagen in je leven te voegen, niet alleen die ene zondag per jaar. En... het mag ook zonder kerkelijk geloof! ;-)
Zeker helemaal waar Gwennie :-) xx
Een reactie posten