dinsdag 29 oktober 2019

Er was eens...

Lang geleden
Het was best fris, herfst ook, met een temperatuur tussen de 
7,2 °C en 12,8 °C, gemiddeld 9,5 °C. Eigenlijk net een beetje als vandaag. Hoewel, toen hadden ze 32,2 mm neerslag en wij hadden vannacht de eerste nachtvorst. Er was 0,8 uur zonneschijn (8%). De gemiddelde windsnelheid was 4 Bft (matige wind) en kwam overheersend uit het zuid-westen.


Populaire meisjes voornamen waren: Maria, Johanna, Anna, Cornelia, Hendrika (grappig, want als kind wilde ik altijd graag zo heten), Wilhelmina, Elisabeth, Catharina, Adriana, Jacoba, Petronella, Geertruida, Margaretha, Aaltje en Helena, de naam die jij 37 jaar later aan mij zou geven...


Koningin Wilhelmina was vorstin van Nederland en het kabinet Ruys de Beerenbrouck was beëdigd met als eerste minister jonkheer mr. Ch.J.M. Ruys de Beerenbrouck (RKSP).
De Oscars werden voor de eerste keer uitgereikt en in het Groninger Oldambt kwam een einde aan de staking van landarbeiders; met 5000 deelnemers de grootste staking in de agrarische sector toen. Negentig jaar later is het aantal deelnemers verdubbeld en neemt de boer de tractor mee. 

Nederland telde zo'n 7,7 miljoen inwoners en op dit moment zijn we met z'n 17.389645-en... als ik uitgetikt ben waarschijnlijk met nog een aantal meer, waarvan ik er eentje ben en jij al even niet meer...

Dinsdag 29 oktober 1929, mijn moeders geboortedag. Blanco, onwetend nog van alle details. Ik wist ze overigens ook niet, maar kon dus niet nalaten in de lach te schieten bij het lezen van de populaire meisjesnamen in die tijd.


Vandaag
Zoveel details schieten in gedachten voorbij. Onbenulligheden misschien wel, die er soms niet (meer allemaal) toe doen, maar regelmatig nog zo van waarde zijn. Details van haar, mijn lieve moeder, waarvan ik de meesten gelukkig nog helder op mijn netvlies heb. Anderen daarentegen vervagen en vandaag de dag moet ik zelfs af en toe iets dieper graven naar het juist plaatje. 


Bijna dagelijks denk ik nog aan haar. Wekelijks komt ze nog zeker hier en daar ter sprake. En, zo af en toe, op een mooie herfstdag als vandaag, probeer ik me wel eens voor te stellen hoe ze eruit zou hebben gezien als charmante, kranige oude dame van negentig jaar...



12 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Altijd fijn om zo te mijmeren, Helena...!
Mooi toch je staat in het rijtje.
Het plaatje met spreuk is helemaal goed, en geeft veel herkenning.
Fijne avond en hou het aangenaam warm, vol mooie herinneringen.

Helena zei

Zeker Marjolijn en helemaal op zo'n mooie herfstdag :-)

klaproos zei

Je moeder vergeet je nooit,
als het een lieverd is hé.

mooi dat je zo liefdevol over haar praat... ik denk delijk weer aan de mijn..
<3

Helena zei

Helemaal waar Dien, al kon ze af en toe ook behoorlijk van leer trekken :-) .. en zelfs dat ga je missen hè xx

Gwennie zei

Ach, de nostalgie en de liefde... Grappig dat ik deze week een kaartje van mijn moeder en vader kreeg en dat ik dacht: dit moet ik goed bewaren! Dat handschrift... die lieve woorden...

Helena zei

Zeker doen Gwennie...stop maar in een mooi doosje😉 xx

Mrs. T. zei

Sweet memories.

Helena zei

For sure met. T. 😉

mirjam kakelbont zei

In je hoofd en hart kan je alle dierbaren herdenken en liefhebben. Zolang je dat doet, worden ze niet vergeten.
Lieve groet.

Helena zei

Helemaal waar Mirjam. Lieve groet

Patty zei

Bewijst maar weer eens; uit het oog, is niet uit het hart.
Mooi hoe je haar regelmatig ook in je virtual plekje eert.
Dikke knuffel! XxX

Helena zei

Dank je wel Patty, dat is lief xxx