Binnen of buiten

Plannen
Serieus? En ja hoor, daar gaan mijn geweldige plannen voor het weekend, denk ik, als ik naar buiten kijk. Naja, één ding lukt in ieder geval wel en dat is de 'hangers' voorzien van een goede slok water, zoals ik mijn lief heb beloofd vanochtend. Ik hoef ze alleen maar even onder het afdak vandaan te halen en midden in de tuin te zetten...

Ik was alleen echt oprecht van plan heel veel te gaan doen buitenshuis. Simpelweg omdat er af en toe zo'n weekend voorbijkomt. Zo eentje waarin de ramen weer eens een ouderwetse goede lapbeurt krijgen. Of de voortuin, onlangs met 'bloed, zweet en tranen' door ons opgepimpt, een onkruid-trek-ronde ondergaat. Gisteren speciaal nog de GFT-container laten legen, al zaten er maar twee zakjes -uiteraard biologisch afbreekbaar- in. En zo staan er nóg wel wat dingen op mijn -weekend-alleen-thuis- lijstje, terwijl mijn lief zich helemaal op zijn nieuwe hobby stort. Zo af en toe hebben we dat. En ik had me er dan ook zelfs op de een of andere manier misschien wel een klein beetje op verheugd; even lekker therapeutisch onkruid trekken of zo. Soms best lekker toch, na een paar intensieve, mooie en bijzondere weken.

Schakelen
Ach ja, het zij zo. Inmiddels regent het toch echt pijpenstelen, knettert het er flink op los en lijkt het net alsof de bomen in de straat wild zwaaien om te vertellen dat er echt weer 'code geel' is afgegeven voor alle provincies. Tja, daar zit ik dan... en ik zie ineens in mijn ooghoek een figuur op een fiets, voorovergebogen over het stuur, in korte broek met bergschoenen en glimmende regenjas door de straat fietsen. Ach gossie, denk ik. Best een leuke baan, postbode, lekker buiten ... maar niet met dit weer. Maar ja, zo zijn er nog wel meer en even dwalen mijn gedachtes af naar wegwerkers, tuinmannen en andersoortigen waar ik op dit moment niet mee zou willen ruilen. En misschien wel nooit...

Nu ben ik gelukkig niet zo heel snel voor één gat te vangen en dus ga ik er eens heel rustig voor zitten. Ik klik mijn zoutlamp aan, in de hoop dat deze misschien wel wat … Ach, ik weet het eigenlijk niet en staar dus maar een tijdje stilletjes voor me uit. Er is ook echt helemaal niets of niemand te bekennen buiten en ik schrik van een lichtflits en de daaropvolgende donder, net op het moment dat ik denk dat het onweer wegtrekt. Misschien even op buienradar kijken Heleen, dat ben je er zo achter hoe lang de buien blijven hangen boven midden-Nederland. Hoewel, voorlopig ga ik toch niet naar buiten en ben ik natuurlijk prima in staat mijn plannen om te gooien, zogezegd even te schakelen. Moet wel lukken, doe het tenslotte al mijn hele leven... 

Van buiten naar binnen
Ik besluit dan ook gewoon maar eens binnen aan de slag te gaan. Ik lach hardop in mezelf als ik de altijd aanwezige kronkels in mijn hoofd opmerk. Geweldig die inzichten, al zijn ze soms ook lekker dubbelzinnig. Moet namelijk opeens denken aan 'binnenwerk', maar dan in een hele andere context. Ook leuk, hoewel niets met interieur te maken. Dus niet in plaats van de buitenramen de binnenramen lappen, maar toch eindelijk besluiten dat bijzondere boek 'Het intentie effect, the power of 8' uit te lezen en kijken wat ik ermee moet... of niet.

En terwijl de zoutlamp met haar zachte, warme gloed prachtig afsteekt tegen de donkere luchten buiten, voel ik dat het vandaag binnen best goed komt.