Ik maak mezelf een tweede kop koffie en staar weer even, op dezelfde plek als een uurtje daarvoor, naar buiten. Het zacht roze is intussen overgegaan in egaal licht blauw; alles wijst op weer een mooie zondag...
Een gewone zondagochtend, de elfde dit jaar, maar dat doet eigenlijk niet ter zake. Voor een rustig achtergrondmuziekje heb ik de tv aangezet. Eigenlijk meer een dingetje van mijn Lief dan van mij, muziek. Maar, soms kan ik het best hebben, al vind ik stilte ook heerlijk, op de zondag. Dit keer echter hoor en zie ik mensen muziek maken en voel dat ik er kriegelig van word. Ergens in de verte hoor ik mijn moeder: 'kattengejank'. Maar ach, ook dat doet niet ter zake, het schiet alleen zo ineens door mijn hoofd, zoals zoveel dingen 'zo maar' door mijn hoofd schieten de laatste tijd. Voornamelijk dingen over 'afscheid', en zo. Alhoewel, bedacht ik me zojuist, ook dingen die te maken hebben met het hebben van 'twee gezichten' of misschien zelfs wel meerdere... waar ik dan 'zo maar' weer tegenaan loop en eigenlijk helemaal niets mee kan. Ach, het maakt in ieder geval dat ik me blijf verbazen en verwonderen, over mensen, het leven, alleen helaas niet altijd in de meeste positieve zin van het woord.
Afijn, daar ga ik het vandaag niet over hebben, want hé, de zon schijnt! En daar word je blij van!
Waar ik in ieder geval heel blij van word, is mijn lieve vriendin. Door de Alzheimer soms veel méér gezichten dan ze ooit had willen hebben misschien wel. Gezichten ook waarvan ik er haar met alle liefde een paar had willen besparen... als ik angst in haar ogen zie verschijnen wanneer ze afdwaalt van waar ze mee bezig is en voor zich uitstaart, zoals gisteren tijdens het ontbijt. Haar serieuze gezicht als ze me weer aankijkt en vraagt: 'maar is het beschadigd, Heleen? (soms lukt mijn naam nog wonderwel). En als ik vraag wat er dan beschadigd is volgens haar, antwoord ze: 'Mijn hersenen...toch...?'
Zo maar een momentopname en gelukkig duurt het nooit lang of haar gezicht klaart weer op. Zeker als ik een foto van haar kleinzoon laat zien, babbelt ze honderd uit over zijn laatste bezoek, hoe heerlijk ze het vindt als hij er is. Ook de wandeling even later in de rolstoel, op zoek naar de zwanen en schapen, genietend van de buitenlucht en het samen liedjes (meezingen) ... in het stiltegebied, levert even later weer hilarische momenten op... waar we alle twee heel blij van worden.
Haar gezichten leg ik dan ook vast, om niet te vergeten en wetende dat wát ik zie meer dan echt is... en daar kan ik altijd iets mee!
17 opmerkingen:
Fijn dat je samen met je vriendin zo kan genieten van alles wat goed gaat, de grote en kleine zaken.
En leg ze maar vast als je er bent...!
Genieten doen we zeker Marjolijn, en blijven we ook zeker doen:-)
Ik weet niet of je vriendin het tegen je uitspreekt, maar ze zal zich gelukkig voelen met de aandacht en liefde die jij haar geeft. Zoiets is niet vanzelfsprekend. Houd de positieve momenten vast. Daar kun je net zo vaak aan terugdenken als je zelf wil.
Lieve groet.
Dat doet ze zeker Mirjam op meerdere manieren :-)
horen dat iemand heel speciaal voor je is is erg fijn Helena,
zeg het maar gerust tegen haar,
die stille zondagen... die aanbid ik, daar laat ik niks tussenkomen:-)
xxx
Ach lief mens, wat kunnen die tegenstrijdigheden in het leven toch frustrerend en verdrietig zijn...jekkie. Mooi verwoord weer. Deze week nog een stralende lente-week en daar maar weer zoveel mogelijk van genieten; energie opdoen voor de regen die volgende week dan weer komt. En zo hobbelen we weer zo vrolijk mogelijk door ;-) XxX
We 'zeggen' het regelmatig tegen elkaar Dien :-)
Soms wel hè Patty, maar goed, ze horen erbij en maken de andere momenten des te bijzonder en kostbaar, denk ik dan maar :-)xx
Mooi mens, bij mij zijn die 2 kanten deze dagen ook heel aanwezig in deze tijd en met name vandaag...dood en geboorte...
Je bent zo lief!
Samen met je vriendin genieten van de kleine dingen blij zijn met de goede momenten en weten dat er na een minder goed moment toch weer iets beters komt
Jullie hebben een vriendschap om te koesteren
Sterkte en dikke knuffel Yvette.
Dat is meer dan waar Merel
Ik vind echt dat ze enorm boft met jou als vriendin. Maar pffft, wat ziet ze er jong uit op die foto.
ZE is ook jong mrs. T...veel te jong
Wat fijn dat je er bent voor je vriendin, en het beangstigt mij wel dat je dus ook heel jong alzheimer kan krijgen. Geniet van het mooie weer xxx
Je ziet ook aan haar gezicht dat ze geniet van jou! Dat alleen al is het koesteren waard!!
Hebben we gedaan mw. Williams, genoten van het mooie weer :-)
Dat is het zeker Gwennie! xx
Een reactie posten