zondag 7 augustus 2016

Belangrijk

'Is het belangrijk...?'

Ik trok nog weer eens een kaartje, die ochtend, ergens deze week. Pff, wat moet ik hier nu weer mee? Dacht ik, terwijl ik stilletjes naar het scherm voor me staarde; het antwoord kwam dan ook pas veel later die dag. 

Hoe belangrijk is het, om niet gelijk te reageren? Gewoon even te wachten; nadenken voordat... En weet je, de oplossing komt toch wel, geloof me. Tamelijk handig is ook waarschijnlijk als je een Lief hebt, zoals ik, die je dát op de juiste momenten nog wel eens influistert, als je het zo af en toe eens vergeet, zoals ik...

Belangrijk. Zoek er een ander woord voor en je krijgt 'gewichtig, van belang, invloedrijk, doorslaggevend'. Maar ook 'merkwaardig, serieus, wezenlijk, tot aan innerlijk en echt'. Waarmee ik maar wil zeggen, je kunt er alle kanten mee op.

Hoe belangrijk zijn de dingen eigenlijk, die er zoal gebeuren gedurende een dag? Of hoe belangrijk maken we ze misschien wel? En zijn ze, als je net even anders kijkt, wellicht een stukje minder belangrijk, of zelfs helemáál niet belangrijk. Ach, mijn hoofd tolde er in ieder geval een beetje van, van al die (on)belangrijke zaken die zich op leken te stapelen de afgelopen weken.
Echter, bijzonder blij met lieve, wijze mensen om mee heen, die me zo nu en dan het spiegeltje voorhouden, kwam ik dan ook uit op 'innerlijk en echt'; zeker tegen het licht van 'net even anders...'. 

Is het belangrijk? Een dag, dat jaar? Mensen en dingen (uit het oog) verliezen en er weer nieuwe voor in de plaats krijgen? Is iets toeval of toch voorbestemd? Bestaat toeval, of valt iets je toe? Maakt het eigenlijk zoveel uit? Volgens mij niet zo heel veel. Is het meer wat je er zelf mee doet wat telt. Dan krijgt wat er gebeurt in ieder geval een betekenis!

Zo kreeg voor ons het leven, op die bewuste dag van 7 augustus, 7 jaar geleden, een geheel andere en vooral nieuwe betekenis. Stopte niet alleen het hart van mijn Lief even met kloppen, maar bleek het ook -met de kennis van nu- de start van misschien wel een echte reset, van dat leven... 
Ook stopte ik toen met mijn vrijwilligerswerk; er was simpelweg even geen ruimte. Daarentegen is dat er nu weer wel en breekt er morgen dan ook, na precies 7 jaar (en een dag), wederom een nieuwe periode aan en start ik als vrijwillig coördinator maatjesproject mantelzorg dementie; in ieder geval voor mij belangrijk.

En uiteraard keek ik vandaag ook nog even naar de symboliek van het getal 7; een heilig getal, met de grootste magische kracht. Symboliseert de kosmos, de heelheid van de mens; zoekt antwoorden op het mysterie van het leven', met als sleutelwoord 'innerlijke wijsheid'.

Tja...

Hoe belangrijk is het? Als je weet dat 'Een slechte dag altijd kan opklaren', zoals zo mooi beschreven staat in de Positieve Poeh; de wijze woorden van Poeh. Ik las er woensdag nog uit voor aan mijn lieve vriendin, terwijl ze tot rust kwam op de bank, lekker opgekruld onder een dekentje. En terwijl haar waarheid die dag, maar ook de laatste tijd, niet mijn werkelijkheid is, hadden we het toch weer goed met z'n tweetjes. Dus ach ja, hoe belangrijk is het? 
Misschien wel net zo belangrijk als dat moment waarop je terugkijkt, over een jaartje, of misschien wel 7, en je zeker weet dat je toen die dag, maakt niet uit welke, de juiste keuze maakte... 




 

12 opmerkingen:

Merel zei

Heel veel succes met je nieuwe start als vrijwilliger ... Je gaat het zeker goed doen want zoals ik je van hier ken heb je een warm hart

Helena zei

Dat is lief Merel, dank je wel x

Marjolijn. zei

7 jaar alweer, alsof de tijd gevlogen heeft.
Je kunt er een heel boek overschrijven.
Gelukkig is het moeilijke begin helemaal ten goede gekeerd.
Goede start met alles wat je nu mag gaan doen.
Dat gaat vast goed komen...!!

Helena zei

Dank je wel Marjolijn xx

Helena zei

Anoniem Anoniem zei...
Prachtig ��!

�� Manon

Dank je wel Manon (ik heb de reactie even gekopieerd omdat om een onverklaarbare reden 2x het blog gepost is...).

Helena zei

Yvette zei: wat heb je dat super beschreven....

ik geniet ook zo van de vriendschap tussen jou en je vriendin.
en ook het overkomen van 7 jaar!
7 jaar min 1 dag
wat een geluksengeltjes
bij het ongeluk van mijn overbuurman is er behoorlijk wat loos in het koppie
meerdere schedelbasisfrakturen en bloedpropjes en zuurstof in zijn hersenen
oh Helena...dat bloed dat bij elke hartslag tussen je handen doorsijpelt....ik krijg nu pas de terugslag
ik hou me aan pou vast via jou��

Doe maar gewoon Yvette en extra dikke knuffel!

klaproos zei

ja mooi hé hoe het werkt, dat je denkt wat moet ik hier nou weer mee, en dat het antwoord dan in de stilte komt,
super.....

Helena zei

Blijft iets wonderlijks Dien 😉

Conny - De Vlinder zei

Ja, hoe toevallig. Zit ik met een probleem, lees ik jouw blog dat er altijd wel een oplossing is.... Nee, toeval bestaat bijna niet, zou je zeggen.
Put er toch weer een beetje troost uit. Waarvoor dank.

Groet,
Conny
papillon60.blogspot.nl

Anoniem zei

Zat ik vanmorgen nog te denken, hoezo we moeten niet moeten (las ik over op een ander blog), kom ik hier terecht...Idd, hoe belangrijk is het allemaal eigenlijk? Dank je wederom voor je wijze woorden.
Fijne rest zondag, XxX

Helena zei

en zo maar weer het bewijs Conny :-) en wat mooi dat je een beetje troost vind in mijn woorden...

Helena zei

Graag gedaan Patty :-) en ook jij een fijne zondag xx