1 mei

Dag van de arbeid, en ik zit buiten, half in het zonnetje. Half, omdat we de parasol voor het eerst dit jaar uit de schuur hebben getrokken, in de hoop dat er nog vele keren volgen!

Dag van de arbeid, en eigenlijk had ik dan ook goede zin om een begin te maken met de voortuin, en let vooral op het woordje 'had'... 'Als het gras twee kontjes hoog is', is inmiddels namelijk wel een toepasselijk liedje. Ach, zolang er zich nog geen 'zaadlaters' vertonen, heb ik nog even. En anders komt onze aardige buurman ons vast weer een goed bedoelde seintje geven; ik heb overigens 'het plukje' deze week alvast maar zelf verwijderd...

Ik had dus best zin. Mijn lijf denkt daar alleen weer eens net iets anders over en vindt de wat huishoudelijke klussen op deze eerste mei dan ook meer als voldoende. En, gewend als ik ben om te luisteren *knipoog*, luister ik deze keer en nestel ik me comfortabel in de achtertuin, met mijn laptopje en voetenbankje, half in het zonnetje.

Bonuskind is intussen ook aangeschoven buiten, met zijn knalgroene koptelefoon ('ik wilde éigenlijk helemaal niet opvallen...') en blikje cheriecoke, want Frank Sinatra klinkt ook best lekker, van onder de parasol. Grappig, twee jaar geleden kregen we hem met geen tien paarden naar buiten haha, net als zijn lieve vader nu. Die zit met (soms on)gezonde spanning binnen op de bank; iets met #voetbal en #landstitel. 'Je moet nog ff twee weken geduld hebben lieffie, dan ben ik er weer helemaal voor jullie', was het antwoord op mijn vraag gisteren of we vandaag nog ergens op visite gingen. Ach, ik heb geen klagen hoor, alleen met sommige (on)belangrijke zaken in dit leven, houd ik mij nu eenmaal niet iedere dag bezig...
Met andere daarentegen weer wel en wie weet, komen die hier ook nog wel een keertje aan bod.

Voor nu kan ik in ieder geval zeggen dat ik heel blij ben met het bericht dat een spannende operatie bij een lieve vriendin geslaagd is. Dat kleurt het weekend weer net iets mooier. Maar ook dat het vrijdag een bijzonder weerzien was, na 43 dagen, met twee hele lieve mensen; lekker gegeten (heerlijk gekookt B!), bijgepraat en over zes weken zien we elkaar zeker weer.
De dag gisteren koester ik ook; een hele leuke samen met mijn lief en vriendin met Alzheimer. Gezellig op visite bij haar kleinzoon, die zijn de eerste verjaardag vierde. Geweldig om haar stralende glimlach te zien op het moment dat ze het manneke haar cadeautjes gaf en een paar ondeugende ogen toen we als feestelijke afsluiter een bezoekje brachten aan de Mac; we maakten zelfs nog even een dansje op de parkeerplaats... 

Ach ja, soms moet je eens gek doen, toch? En daarom gisteren aan het einde van de middag maar even lekker met z'n tweetjes een drankje gescoord èn, waarom ook niet, vanavond gewoon weer asperges, met z'n drietjes, gewoon omdat het kan èn omdat het lekker is :-).