'Vandaag...', kopt één van de kranten, als ik mijn pc aanzet.
Vandaag maak ik kippensoep, is mijn eerste gedachte. Het zou ook maar zo de laatste zin van dit blog kunnen zijn. Alsof het er ook maar één seconde toe doet, wat ik vandaag allemaal niet of wel doe.
'De vlag had elke kleur kunnen hebben', lees ik weer ergens anders. En hoe waar is dat, want treuren we niet al veel langer om alle slachtoffers van dit soort absurde wreedheden?
Ja, ook ik ben geschokt, misselijk en verdrietig door alles wat ik gezien heb gisteren. Ging ik vrijdagavond naar bed met 'jeetje liefje, een schietpartij in Parijs met een dode.' Werd ik wakker met '...het zijn er meer dan honderd lief...'
Zo dichtbij, de dood, de paniek, de woede, de haat...
Met tranen in mijn ogen en pijn in mijn buik heb ik voor mijn gevoel de zaterdag op de bank doorgebracht, kijkend naar de tv. De berichtenstroom op social media gevolgd met mensen die zich uitspraken over het geweld op een manier waar ik misschien nog wel meer bang en verdrietig van werd dan ik al was...
En nee, was het maar waar, ik heb de oplossing ook niet. Ik geloof alleen niet in schijnveiligheid, hoe mooi dat misschien op het eerste gezicht ook lijkt. Waar ik echter wel in geloof, is in de liefde en het licht. Ik ben er namelijk van overtuigd dat oog om oog, tand om tand niet werkt, zonder daarmee natuurlijk voorbij te gaan aan de gruwelijkheden in Parijs of waar ook ter wereld, iedere dag weer.
Alles wat je aandacht geeft, groeit! Ook daar geloof ik in. Laat het dus alsjeblieft de liefde en het licht zijn dat we met z'n allen delen, omdat we hiermee laten zien dat we anders doen...
En dus laat ik alle berichten over terreur, einde der tijden e.d., die ik voorbij zie komen, even voor wat ze zijn en steek ik gewoon een kaarsje aan. Laat ik zien dat we een lekker weekje hebben gehad in een te kneuterig, knus huisje in de Belgische Ardennen. We hebben gewandeld, gedaald en geklommen om bij een waterval te komen, gemopperd, gepuft (te veel klimmen) en gelachen, lekker gegeten, niets gedaan, filmpje gekeken en genoten van het kacheltje.
Verder is het ook nog steeds 'geef-maand-november'... en vandaag heb ik kippensoep gemaakt!
8 opmerkingen:
Je kunt niet voorkomen dat vogels van verdriet komen overvliegen maar wel dat ze nesten maken in je haar...
Kijk ook naar de "positieve" reacties die het oplevert: wereldwijd betuigen mensen hun steun, ongeacht nationaliteit, godsdienst, opvattingen...omdat ze/we ménsen zijn. En wij zijn in de meerderheid!
Je weekend ziet er heel aantrekkelijk uit,
lieve groet
Welkom thuis lieverd.
Ja, dat wat gebeurde in Parijs is geen leuk afscheid van een fijne vakantieweek.
Hou dat goede gevoel toch maar vast zo lang als kan.
Het is zo zinloos al die verwoeste levens, verdrietige achterblijvers, de hele wereld in shock.
Wat een drama toch. Maar toch, denk ik dat uiteindelijk het goede zal zegevieren.
je bent er weer en je hebt het goed gehad daar bij ons in de Ardenne
Zo erg wat er wat er weer gebeurde inderdaad zoals je zegt laten we het licht en de liefde verwarmen .... en blijven verwarmen telkens weer
vreselijk misselijkmakend gevoel had ik, en nog bij de beelden op tv:-(
houdt het dan nooit op
Ja
Verder niks
Ja
Kippensoep en Parijs. Ik vind het wel een mooie combinatie. Kippensoep is aansterkend. Geneest. Maakt beter... Ik zeg: Laten we allemaal liters kippensoep maken!! :-(
Als dat toch de oplossing zou zijn Joolzz, kook ik liters met liefde. Ik bracht alleen maar een pannetje naar onze lieve buren; voor de buurvrouw van 76, die net thuis was van een borstbesparende operatie, en voor haar man, die kampt met zenuwpijnen in zijn gezicht, waardoor het allemaal net even zwaarder was dan anders en omdat ik dát wel kan doen, gewoon dicht bij huis...
Een reactie posten