Zo maar een dag...#17

Ik heb geen kleine kinderen, met en voor wie ik vroeg op moet om op een kleedje te gaan zitten. Ook woon ik niet midden in Amsterdam, Utrecht of een van de andere gezellige grote steden. Wel ben ik al zo vaak verhuisd, sinds mijn zeventiende, waardoor je dan ook nooit echt tot de vaste kern dorpelingen behoort die elkaar van jongs af aan treffen op de plaatselijke vrijmarkt en/of in de Koningsnacht. Je kunt je natuurlijk ook afvragen of dat dan helemaal zo erg is, maar daar laat ik me verder niet over uit...

Het heeft er allemaal misschien wel mee te maken dat ik nooit zoveel gevoel heb (gehad) bij al die 'toestanden' op dit soort dagen. Hoewel ik daarentegen wel genoeg oude 'meuk' heb op zolder, die het zeker niet gek zou doen op zo'n kleedje. Maar goed, die kan ik natuurlijk ook gewoon weggooien. En, dat is dan wel weer het voordeel van 'zo'n dag', ik heb gewoon heerlijk een extra dag vrij. Voor mij betekent dit dan ook een lekker lang weekend van vijf dagen. Dus hé, mij hoor je verder niet. 

En natuurlijk deden ook wij op de lagere school mee aan de plaatselijke optocht. Verkleed en met versierde fietsen en al. Eentje daarvan kan ik me nog wel aardig herinneren; ik, boos en verdrietig, verkleed als het vrouwtje van Putten, inclusief knipmuts... En voor wie het beeld kent, er wel eens voor heeft gestaan, snapt waarom ik zo sip kijk op die foto's van dat jaar... 

Koningsdag 2015, 27 april. Tja, waarom eigenlijk niet gewoon 30 april hè? Of moet ik dat niet vragen? Maar zeg nou zelf, daar was toch niets mis mee, met die 30-ste? Ik vond het wel een lekkere duidelijke datum en zo. Heel eerlijk gezegd heb ik de discussie ook nooit zo goed gevolgd hoor. Vond het minder dan boeiend geloof ik. Het schoot alleen gisterenochtend door mijn hoofd toen ik hele interessante mensen, die er verstand van schijnen te hebben, hoorde praten over het feit dat Amalia het over een 'paar jaar' misschien wel op 24 april gaat vieren, want ook zij zal het weer anders willen doen dan haar vader... die volgens mij net twee jaar bezig is. Maar goed, toch wel fijn, niet? Dat we zulke visionairs onder ons hebben. Kunnen we daar alvast rekening mee houden...of niet.

Ach, wat maakt het ook uit op welke dag er een feestje is. We passen ons toch wel weer aan. Hebben het gewoon gezellig met elkaar, genieten van het feit dat we vrij zijn, drinken een drankje, eten een hapje, kopen misschien zelfs wel weer wat nieuwe 'meuk', en met een beetje mazzel schijnt ook nog de zon, zoals gisteren. 

Tja, en als ik dan nu de weerverwachting bekijk, moet ik al helemaal niet zeuren. Vanaf vandaag wordt het namelijk steeds een beetje koeler, met iedere dag kans op een bui. Dus ja, tel je zegeningen... en ik hoop natuurlijk dat jullie net zo'n gezellige dag hebben gehad als ik; onverwachts, gewoon een topdagje. Ik werd, word en blijf er in ieder geval nog wel een tijdje blij van, en niet alleen van gisteren... :-).