Het is vroeg in de middag en
ik hang wat in mijn stoel voor het raam. Laptop op schoot, glas water rechts en papieren zakdoekjes links, tussen het stoelkussen en beide armleuningen, in mijn broekzakken...
De zon schijnt en zo heel af en af toe voel ik een aai langs mijn wang; een zuchtje
wind dat zachtjes door het raam naar binnen waait.
Als
mijn blik naar buiten afdwaalt, zie ik de eerste citroenvlinder dwarrelend langs de
ramen dansen en ik glimlach. De wereld wordt gewoon echt iedere dag een stukje
mooier met blauwe luchten en merels die één voor één hun keeltjes smeren om de
mooiste koortjes te laten horen, alsof de zon er altijd is geweest.
Het
is ontegenzeggelijk waar, de eerste bloemen en bomen ontwaken uit de
winterslaap... het hele grassen- en pollen-circus komt ook op gang.
'De
natuur ligt een week of twee voor op schema en door de hoge temperaturen dit weekend is er een
zwaar pollenweekend op komst', las ik vanochtend in de krant, tja.
Ongemerkt
wrijf ik nog een keertje in mijn jeukende ogen, doe de zoveelste poging mijn verstopte
neus te ontdoen van alles wat een vrije (adem)doorgang in de weg zit en vraag
me tegelijkertijd af of ik het me verbeeld of dat ik echt minder lucht heb dan
een paar dagen geleden…
Ik trap er ook gewoon ieder jaar wéér in. Gil, net als de rest van Nederland, heel hard:
'hoera, het is lente!'. Alleen verandert mijn ‘hoera’ na een paar dagen al heel snel in ‘hatsjoe, (lang leve de lente)’ (bron: loesje).
En toch hè, ik wil niet zonder! Kan uren staren naar een keur aan fel gekleurde krokussen die op de meest bizarre plekken in de tuin uit de grond schieten. En geloof me, ik heb er nog nooit één bol ingezet! Ook vind ik het prachtig om te zien hoe sommige bloemknoppen op barsten staan en je overal dat frisse, jonge groen tussendoor ziet piepen.
Groen, de kleur van de natuur en het leven zelf. Hoe kan het ook anders! En volgens bronnen staat het ook voor genezing, zowel van lichaam als van geest. Als je je niet lekker in je vel voelt, kan de kleur groen je er weer bovenop helpen... Genoeg dus om blij van te worden, lijkt me zo.
En ook deze week waren er gelukkig volop redenen om blij te zijn en blij te blijven, met bijzondere momenten, ontmoetingen, ervaringen, lieve mensen en weer een mooie avond met oude (klik) en nieuwe juweeltjes (klik); een persoonlijk verhaal van Frank, vertolkt in een universele taal: muziek.
10 opmerkingen:
Gelukkig ben ik niet verkouden, voor de rest deel ik helemaal je gevoelens over de lente :-) Beterschap! Knuffels en hopelijk ondanks 'hatsjoe' een goede week.
Dank je wel Patty, die goede week komt er zeker hoor :-) en ik ben onderhand zo gewend aan die 'hooikoorts-verkoudheid', alleen laat ik me er gewoon iedere keer weer door verrassen :-)... maar neemt mijn blije lentegevoel niet weg hoor :-).
Oei, de pollen breken weer uit, sterkte meis. Ja, vandaag was het echt lente, heerlijk.
Idd. overal zie je kleurige blommekes te voorschijn komen.
Als die bolletjes eenmaal in de grond zitten, blijven de blommekes komen jarenlang...!!
Beterschap hé met al het niezen..!
Niezen valt reuze mee hoor Marjolijn bij mij is het meer dat 'alles dicht zit' met benauwdheid en jeukogen ...maar ook daar raak je aan gewend :-)
O jee, het is weer zo ver dus? Ik heb er gelukkig geen last van. Oudste daarentegen... Ik ga hem even bellen! Kijken of het bij hem ook al zover is.
Beterschap!
Ook ik hier zit hier met zakdoek dicht bij me en wat keelpijn het hoort bij het prille lente begin
Voordeel is dat ik zeker weet dat de lente in de lucht zit Joolzz:-). Hoop dat het voor je oudste meevalt xx
Sterkte Merel, maar ik hoop dat je net als ik geniet van het prille lentebegin :-)
Inderdaad jammer dat veel mensen grieperig worden met dit weer of last krijgen van hooikoorts. Ik ontspring de dans nog steeds en geniet dan ook dubbelop van dit heerlijke weer!
Oh hatsjoe, praat me er niet van. Ik ben zo verkouden dat ik gewoon heel, heel, heel zielig ben. ;-)
Een reactie posten