Dat hoofd van mij...
Ach ja, waarom zou het hier ook anders gaan dan bij de rest? Waarom zou ik nu juist zonder dichte en kapotte neus, vrij ademend en zonder een stem waarvan iedereen gelijk denkt: 'Meid ik weet nog wel een leuke bijverdienste voor je...', het nieuwe jaar in hobbelen?
Ach ja, waarom zou het hier ook anders gaan dan bij de rest? Waarom zou ik nu juist zonder dichte en kapotte neus, vrij ademend en zonder een stem waarvan iedereen gelijk denkt: 'Meid ik weet nog wel een leuke bijverdienste voor je...', het nieuwe jaar in hobbelen?
Naja, ‘toevallig’ hebben we altijd genoeg zakdoeken en allerhande middeltjes in huis om het weekend door te komen. Alhoewel iets fitter, best fijn zou zijn. Helemaal omdat het altijd zo'n 'fijne' weerslag heeft op 'de rest' en zeker als ik naar buiten kijk; zonnetje, blauwe hemel, windstil… Ach, gelukkig word ik er niet saggerijnig van. Dat dan weer niet.
Eigenlijk ben ik best wel een heel blij en gelukkig mens, al zeg ik het zelf. Wat natuurlijk ook weer niet wil zeggen –ik heb het hier al vaker benoemd- dat ik hier de hele dag zingend en jubelend door het leven ga. Integendeel hoor.
Ook hier trillen de ruiten zo af en toe in de sponningen, bij wijze van. Vindt
mijn Lief mij soms rete-eigenwijs, te hard, niet lief genoeg en gewoon een hele grote zeur. Daarentegen vind ik hem dan weer bij tijd en wijle....net zo’n grote zanik. Gelukkig weten we ook altijd weer snel de lucht te klaren.
Niets is mij vreemd, dus… mocht iemand toch nog dat idee hebben.
‘Ramptoerisme’ vind je dan ook dit jaar niet op mijn blog. Dit betekent echter niet dat ik het nooit als ‘klaagmuur’
gebruik, want hé, ik kan er gelukkig nog steeds mee doen wat ik wil. Ook dit
huis treft 'buien met windvlagen en soms stevige rukwinden met orkaankracht'. Soms lekker om van me af te schrijven, en soms ook gewoon niet. Lijkt een beetje op mijn hoofd; soms vijand, soms vriend...
En dus -na wijs beraad met mij,
ik en mezelf- heb ik dan ook besloten de zonnigheid en lichtheid weer te benoemen. Ik
word er namelijk zelf altijd wel gewoon blij van! En tja, wie ben ik dan om het niet te doen?
Vanaf
deze week dus weer ‘blij-zijn&blij-blijven-momenten'!
Misschien hetzelfde als vorig
jaar, maar misschien ook wel net even anders, want een ding weten we inmiddels zeker; verandering is het enige constante...
Eén ding vertel ik alvast, iets waar ik sinds een paar dagen heel erg blij mee ben, een echt gevalletje van #dathadikechtjareneerdermoetendoen :-)
7 opmerkingen:
Oh heerlijk warme sloffen, die je voeten echt lekker warm houden...!!
Dat de ruiten soms in de sponningen trillen hoort erbij, meis en komt in de beste families voor moet je maar denken.
Mijn moeder zei altijd: als je maar nooit weggaat zonder goedendag te zeggen.
Maar voor nu veel beterschap, kruip lekker op de bank, met je warme sloffen aan en pas goed op jezelf. In het zonnetje achter het glas is het heerlijk...!
Beterschapjes! Ik 'griep' een beetje met je mee hier op de berg ;-)
Heerlijke slofjes en bovendien ontzettend gezellig om te zien!! :-)
En ja, ook hier al twee weken snotteren, hoesten en rillen... Hoewel het nu weer iets beter gaat. Maar ja, ik moet ook alweer bijna aan het werk, dus... net op tijd! Hahahaha
ohhh en die zitten lekker:-)
jawel hé, je moet goed zijn voor je onderdanen:-)
leuke rubriek komt er aanik ijk er naar uit:-)
Ik snap het helemaal ;-)
Wees maar gewoon jezelf op je blog. Ik hou van je schrijfstijl.
Doe maar verder zo je blog is verwarmend mooi
Veel,beterschap ook
Hier, een knuffeltje voor jou. We voelen allemaal met je mee ...
Een reactie posten