Ik zie ik zie...

Maar misschien moet ik wel zeggen: (wat) zie ik (niet) wat jij (niet) ziet? Iets -niet geheel onbelangrijks- wat ik me al weken afvraag.

Het gekke is ook dat ik mijn brein er niet helemaal omheen krijg, of zoiets. Want eigenlijk weet ik zeker dat ik het wel degelijk (goed) zie. Alleen, ik kan niets mee. Of misschien moet ik wel zeggen: wil ik er iets mee? Want dat ik er iets mee kan, dat zie ik ook nog wel...

Het grappige is dat ik gisteren bij een lief iemand een plaatje tegenkwam met de strekking dat 'anders denken' (en doen), mag. Dat het oké is. En natuurlijk is dat ook zo; het maakt ons tenslotte uniek.
Moet er ook niet aan denken dat we allemaal hetzelfde zouden zijn, zien en denken. Wat een saaie wereld zouden we dan hebben...
Maar het verschil zit uiteraard wel -zoals ze zei- in 'het begrijpen'. En ook dat is zo, want hoe vaak gaat het daar juist mis.

En zo kwam ik tegen op het www:

Denken met je ogen...

We doen een spelletje.
'Woorddcombineren' heet het. Twee plaatjes vormen samen één nieuw woord. Een plaatje van een vis en een plaatje van een kar wordt 'viskar'. Ik wijs op de eerste twee plaatjes.
"'Strand' en 'bal' wordt samen?"
"Makkie" zegt Lia: "Strandbal".
"Ja. De volgende is voor jou An."
Ik wijs op een plaatje dat 'vuur' voorstelt en eentje waarop een 'toren' staat afgebeeld.
Anne zegt niets."
"Het is echt simpel An," helpt Lia. Ze tikt met haar vinger op het 'vuur' en op de 'toren'. "Als je 'vuur' en 'toren' bij elkaar doet, wat krijg je dan?"
Anne denkt nog even na en zegt dan: "Brand?"

Tja, ik zou er echt nog pagina's aan kunnen wijden. Over dat ik het snap, en zo. Dat ik het zie, en dat ik er ook best iets mee kan.
Alleen blijf ik me -denk ik- dan toch nog altijd afvragen: 'zie jij dan ook wat ik zie, of ...