Toch maar even voor de zekerheid mijn ‘fok’ erbij gepakt;
kijkt net een stukje relaxter naar al die snoeren, stekkers, stickers en
stoppen. En ik geef het natuurlijk niet heel graag toe, maar die gang-/meterkast is
toch net iets meer ‘zijn’ domein dan het mijne :-).
Afijn, na een minuut of vijf aandachtig mijn blik door die kast te hebben laten gaan, kwam ik dan toch echt tot de conclusie dat ik in ieder geval niet zo heel veel bijzonders zag. Eén stop zag er dan misschien wel net iets anders uit dan de rest. Alle schakelaars stonden nog precies dezelfde kant op. Ergens in mijn achterhoofd ging dan ook een lampje branden (daar wel…) dat dát in ieder geval een goed teken was.
En dus, wat doe je dan als ‘vrouw alleen thuis’… Nou, in Huize HenS bel je dan gewoon naar je Lief, die gelukkig wel ergens zat waar er stroom was, en dus een internetverbinding, en je dan ook binnen enkele minuten kan vertellen dat het om -welgeteld- 2018 klanten gaat die ‘er last van hebben’ en dat de monteurs onderweg zijn. Nee, niet naar de klanten (zoals ik ‘blond’ vroeg) maar naar de centrale (meter)kast…
En zo zijn we intussen ruim 1,5 uur verder. Staat de stofzuiger waar ik hem gelaten heb, ligt er een was nog vóór de machine en gaat het strijkwerk ook deze vrije woensdag niet gestreken in de kasten komen, zoals het er nu naar uitziet.
En dan de moraal van dit verhaal? Tja, ik heb eigenlijk geen idee. Wat doet het er ook eigenlijk toe. Net zo min als het er ook maar iets toe doet in wat voor stemming ik bijvoorbeeld ben, vandaag, of hoe ik me voel, waar mijn 'hoofdbrekens' zitten of zaten, vandaag, de afgelopen weken, over wat of wie, of wie dan misschien wel niet, of ik genoeg energie heb, op de fiets boodschappen ga doen misschien wel, vandaag, of morgen, of misschien wel helemaal niet. Ach, wat maakt het uit...
‘Loslaten waar je geen invloed op hebt…’, schiet me dan ineens te binnen.
Tja, zou het werkelijk zo makkelijk zijn? Nou ja, het kan in ieder geval geen kwaad om er maar weer eens mee te beginnen.
Oefening baart kunst en al doende, leert men nog steeds… toch?!
Afijn, na een minuut of vijf aandachtig mijn blik door die kast te hebben laten gaan, kwam ik dan toch echt tot de conclusie dat ik in ieder geval niet zo heel veel bijzonders zag. Eén stop zag er dan misschien wel net iets anders uit dan de rest. Alle schakelaars stonden nog precies dezelfde kant op. Ergens in mijn achterhoofd ging dan ook een lampje branden (daar wel…) dat dát in ieder geval een goed teken was.
En dus, wat doe je dan als ‘vrouw alleen thuis’… Nou, in Huize HenS bel je dan gewoon naar je Lief, die gelukkig wel ergens zat waar er stroom was, en dus een internetverbinding, en je dan ook binnen enkele minuten kan vertellen dat het om -welgeteld- 2018 klanten gaat die ‘er last van hebben’ en dat de monteurs onderweg zijn. Nee, niet naar de klanten (zoals ik ‘blond’ vroeg) maar naar de centrale (meter)kast…
En zo zijn we intussen ruim 1,5 uur verder. Staat de stofzuiger waar ik hem gelaten heb, ligt er een was nog vóór de machine en gaat het strijkwerk ook deze vrije woensdag niet gestreken in de kasten komen, zoals het er nu naar uitziet.
En dan de moraal van dit verhaal? Tja, ik heb eigenlijk geen idee. Wat doet het er ook eigenlijk toe. Net zo min als het er ook maar iets toe doet in wat voor stemming ik bijvoorbeeld ben, vandaag, of hoe ik me voel, waar mijn 'hoofdbrekens' zitten of zaten, vandaag, de afgelopen weken, over wat of wie, of wie dan misschien wel niet, of ik genoeg energie heb, op de fiets boodschappen ga doen misschien wel, vandaag, of morgen, of misschien wel helemaal niet. Ach, wat maakt het uit...
‘Loslaten waar je geen invloed op hebt…’, schiet me dan ineens te binnen.
Tja, zou het werkelijk zo makkelijk zijn? Nou ja, het kan in ieder geval geen kwaad om er maar weer eens mee te beginnen.
Oefening baart kunst en al doende, leert men nog steeds… toch?!
9 opmerkingen:
Ook goed op jouw eigen batterijtjes passen meis.
En met die centrale meterkast zal het wel goed komen.
Die stofzuiger blijft wel staan tot een volgende gelegenheid.
Geniet maar lekker van het zonnetje, is ook goed voor jou.
...en natuurlijk kwam het goed Marjolijn, ook met die centrale meterkast :-) x
Wat schrijf jij leuk!
Wel herkenbaar, ik ben ook niet zo'n ster als ik met mijn hoofd de meterkast in duik....
Dank je wel Mien :-) en blij dat ik niet de enige ben haha.
*grinnik* Wat zijn we toch afhankelijk van alle moderne snufjes hè? Zelfs zoiets als elektriciteit....
Zo zonder stroom kunnen we veel dingen ineens niet meer doen gelukkig was het maar tijdelijk bij jou.hier bij ons in België zijn er problemen met kerncentrales en spreken ze nu er over dat misschien vanaf eind oktober november in het ergste geval in bepaalde streken de stroom enkele uren zou kunnen uitgeschakeld worden
Onze kinderen zijn op Pukkelpop waar 3 jaar geleden door het noodweer 5 mensen stierven. Onze jongste met zijn tent op de camping onze ver weg zoon en vriendin komen iedere nacht met buurjongen naar huis. Toen ik gisterenavond de weersvoorspelling hoorde was het even slikken maar ik kan het gelukkig vlug van me af zetten
We zijn verwend Gwennie :-)
Dan wens ik je een heel mooi (en rustig) weekend toe Merel en duim voor veel mooi weer!
Ik heb pas zonnepanelen laten installeren en daar ga ik geen spijt van krijgen.
Ik zal er eens over nadenken Hans, misschien geen gek idee :-)
Een reactie posten