Blijmakers#43

Daar zaten we dan. Zij en ik, in het zonnetje, in de tuin.
Zij een kop thee, ik wist het nog, en ik natuurlijk koffie.
Het was alsof er geen veertien jaar, nog niet eens veertien dagen tussen zat, sinds we elkaar in levende lijve zagen. 

Voor we het wisten waren we een uurtje of vier verder en was het alweer tijd om naar huis te gaan. Voor ons gevoel waren we nog niet eens op de helft, hadden we nog lang niet alles bijgepraat. Al (door)pratend, zij inmiddels zittend in de auto, afgesproken dat we snel een nieuwe afspraak maken, maar dan bij haar. Wat een #cadeautje! zo maar op een doordeweekse woensdag :-)

De week zat er gelukkig weer vol mee; #cadeautjes, gratis en voor niets.  #Blijmakertjes *zie hier alle voorgaande* , 'omdat ik nu eenmaal liever het mooie zoek, dan het negatieve benoem, omdat dát vaak juist zo makkelijk is.'

De week is ook weer omgevlogen. Soms moet ik ook echt even stilstaan en 'graven', zo snel gaat het en lijken mooie dingen zo makkelijk te verdwijnen naar de achtergrond, zoals: een #compliment van iemand die ik eigenlijk helemaal niet zo goed kent, maar wel maakt dat ik met een grote glimlach de dingen doe die ik moet doen. Een #goeie mop, waardoor ik tranen met tuiten heb gelachen. Een #hele gezellige avond met mijn collega's, met én lekker eten, én gelachen én bij kunnen kletsen én een lift naar huis. Een #eerste werk-woonverkeer-fietstocht van het jaar waar ik van heb genoten. Dat dan daarna blijkt dat het misschien toch niet zo verstandig was... Ach, als je altijd verstandig moet doen in dit leven, wordt het ook zo saai, denk ik dan maar :-). En laat ik met 'saai' nou net niks hebben...

Onnodig te melden dat het eigenlijk #nooit saai is in Huize HenS. Er gebeurt namelijk iedere dag wel wat; felle discussies die soms even de lucht moeten klaren... en een uurtje wandelen kan dan best lekker zijn... tot aan samen een serietje kijken, potje darten in het tuinhuis; #bewust genieten van alle 'rijkdom' die we hebben! 

Uiteraard heb ook ik waanzinnig genoten van het #mooie weer, het buiten zijn, de gekregen narcisjes die vrolijk op tafel staan te wapperen, het lentegroen in de tuin, de knoppen in planten en bomen, de wintervoering uit mijn jas, zonder jas op de fiets, buiten in de zon met mijn e-reader en een glaasje wijn, Mie(p)s die, voor ik het in de gaten had, onder de schutting door was maar na vijf minuten alweer miauwend bij mijn benen stond te draaien, mijn lief die dan zorgt dat de stoep weer te zien is (lees groene aanslag heeft verwijderd), de lavendel weer prachtig in vorm heeft geknipt... Tja...

dan volgde er nog een hele #leuke dag met mijn lief, schoonouders én 'bonuszoon'; een soort van kleine 'wereldreis' (die overigens letterlijk te maken had met het aantal te rijden kilometers) maar waarin toekomst, heden en verleden *klik hier* op een prachtige manier door elkaar heen liepen.  En als je dan ook nog eens een cadeautje in de vorm van een #mooi gedicht krijgt, blijkbaar gewoon omdat iemand vindt dat dát het moment is dat jij dat gedicht moet krijgen... 

Tja, geloof het of niet, dan ben zelfs ik gewoon even stil... 

en wens ik iedereen stilletjes een hele mooie week toe :-).