woensdag 5 februari 2014

Een gewone woendag

Ik baal, en niet zo'n klein beetje ook.
Zo, dat is eruit!

Sinds twee dagen weer eens geen stem en benauwd, een hoofd zo vol, dat ik er niet eens een omschrijving voor kan vinden én ik was in de veronderstelling dat mijn lief de ochtend thuis zou werken, zodat ik even snel met de auto naar mijn tweede afspraakje met de osteopaat kon. De weerverwachtingen waren namelijk niet zo heel rooskleurig.
Nu had ik die laatste natuurlijk, twee weken geleden, ook gewoon even kunnen afstemmen met mijn lief. Het is dan ook meer alleen om het 'belabberde' beeld een beetje te complementeren, zal ik maar zeggen.


En ook dat valt uiteraard weer reuze mee, dat beeld dan hè. Ik had om 10.00 uur namelijk een afspraak, moest dus om +/- 09.30 uur de deur uit om op tijd -op de fiets- daar te zijn, en het had dus ook maar zo, zoals was voorspeld, met bakken uit de hemel kunnen komen. Dat deed het immers vanochtend om 06.00 uur ook, met ook nog een behoorlijke stevige wind...

Wonder boven wonder... vanochtend toen ik uitgebreid koffie zat te drinken met mezelf, was er helemaal niets van dat alles te bekennen. Ik heb zelfs nog, voordat ik de deur uit moest, een wasje kunnen wassen en heb zowel heen als terug een heerlijke (droge) fietstocht gehad (mijn ietwat schaarse longinhoud van dit moment even daar gelaten). Ook de afspraak verliep weer uitstekend. Gelukkig niet veel hoeven te praten (voordeel van een goede 'osteo'), hier en daar, waar nodig, opnieuw 'ruimte gemaakt'.... en over een week of drie weer een nieuwe afspraak, met het advies 'even rustig aan te doen'... goh waar heb ik die meer gehoord :-). Misschien moest ik dat advies dan ook maar eens gaan opvolgen.

Beetje fietsen zo, beetje boodschappen doen. Straks nog een beetje wassen&strijken, misschien wel, maar misschien ook niet en daarna nog een heel klein beetje werken (omdat ik dat nu eenmaal beloofd heb) en straks lekker een beetje koken. Ik ga in ieder geval zorgen dat al die kleine beetjes samen een mooi ontspannend geheel vormen straks.... moet toch lukken, de zon schijnt, en dat zo maar op 5 februari; een cadeautje toch!


10 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Hé meis toch, dan heb je het flink te pakken.
Hopelijk hebben alle goede adviezen vandaag al goed gewerkt.
Probeer ze maar vol te houden...!!
Beterschap hé.

klaproos zei

"kadootje "indeed:-))))

Helena zei

Doe ik zeker Marjolijn :-) ook dit gaat weer over 'voor ik een jongetje word' :-)).
Dat was het zeker Klapper :-)

merel zei

toch maar rustig aan doen, hopelijk gaat het vandaag al wat beter , en ja genieten van de kleine wondertjes die er steeds weer zijn

Helena zei

Doe ik zeker Merel, maar ik heb geen koorts... dus gewoon lekker gewerkt (met de deur dicht :-))

Patty zei

Zoooooooo, eindelijk weer eens een beetje bijgelezen! Geen woordeloze woensdag dit keer zag ik :-) Hopelijk ben je weer aan de beterende hand, maar met die gure wind (tenminste hier waait het nogal en zullen we dit weekend aardig wat luiken moeten gaan vastzetten, willen we niet iedere keer een bijna-hartaanval krijgen) zal dat misschien nog niet zo snel gaan als je hoopt. Aan de andere kant; dat de wind maar al die vervelende 'beestjes' uit je lichaam blaast!
Misschien ben ik gek aan het worden, maar hebben we de laatste jaren niet altijd in februari lente-achtige dagen en dan roert maart ff goed zijn staart en krijgen we alsnog een koude winterperiode? En staan de arme carnevallers te blauwbekken in en naast de tochten?
Ik ben ook geen wintermens, maar ik hoop op nog een flinke vriesperiode; want muggen nog in februari...wil wil dat nou? :-)
Tot gauw weer, hartelijke groet!

Erika zei

a beterschap! Top dat je er toch weer iets positiefs van weet te maken. Fijn weekend!

Helena zei

Ook hier een gure wind Patty maar gelukkig hebben we verwarming :-)
Jij ook een een heel fijne weekend Erika en dank je wel

Gwennie zei

Hè, getver!! Beterschap dan maar!!!

Helena zei

Dank je wel Wondel...het 'slijt' wel weer voor ik een jongetje word, zou mijn moeder zeggen :-)