Tijd voor...

Hoe was het ook alweer?
'Soms zit het mee en soms...ben ik de paashaas :-)...

Als starend naar de vlek op het raam (hij zit er al een week of vier), realiseer ik me dat ik sinds lange tijd weer eens thuis ben op vrijdagavond. Mijn Lief is de 'lease'puber halen en ik ben niet gaan sporten. In plaats daarvan heb ik een hete douche genomen; een minuut of tien alleen maar stilstaan en de warme waterstralen hun werk laten doen. 

Kop koffie, glaasje water en intussen merk ik dat ik moeite moet doen mijn oogleden open te houden. Ze voelen zwaar, net als de rest. Eén voordeel is er wel; ze doen geen pijn... de rest wel. En die vlek, ach die zit er morgen ook nog wel. Who cares.

Het voelt een beetje alsof iemand ergens een ventiel heeft losgedraaid een paar weken geleden. Soms bijna hoorbaar, het langzaam wegsijpelen van mijn energie. Voelbaar is het in ieder geval wel. Ondertussen geniet ik van alles wat ik wel doe en kan en me blij maakt; de kleuren van bomen als net even de zon schijnt (als we door het bos rijden in plaats van lopen) en voer ik lange gesprekken in mijn hoofd met mezelf, met mijn Lief en weer met mezelf. Ga ik spoor A of neem ik route B, of misschien wel alle twee; ik weet het niet, ik twijfel. Maar dat ik een afslag moet nemen, is wel duidelijk. Niets doen leidt immers ook tot niets. En zelfs daar heb je energie voor nodig...

Ik pas waar mogelijk het tempo aan, gooi maar eens routine om en doe soms net of het er niet is. Ik lach om mezelf, ken inmiddels al mijn plausibele 'verklaringen' en al 'tranen met tuiten genietend' (soms) neem ik dan toch eindelijk een besluit.

Inmiddels ben ik weer op het bekende circuit *klik* beland en weg van de startlijn, op weg naar antwoorden de finish.

Geen idee hoe het 'circuit' er dit keer precies uit gaat zien, en ach, eigenlijk boeit me dat ook niet zo. Ik wil antwoorden en die krijg ik.

Eén ding blijft me in ieder geval wel boeien en dat is doorgaan met de dingen waarvan ik wel energie kríjg! Eentje daarvan staat er voor morgen op het programma *klik*... en ik kijk er weer naar uit :-).