Zo maar even wat

Alweer bijna middag, en ik heb het gevoel alsof er al een dag op zit.
Het vege lijf lijkt zich weer even in de 'ik-wil-niet-vooruit-stand' gezet te hebben. Onnodig te zeggen dat ik daar een beetje van baal, maar daar laat ik mijn dag natuurlijk niet door verpesten.

De zon schijnt (zo nu en dan), genoeg paracetamol voorhanden, de groencontainer is weer geleegd, en dus ga ik zo even lekker voortuin in.
Er staat al heel lang zo'n struikje dat iedere keer lijkt te schreeuwen om gesnoeid te worden. Helaas was zaterdag de container nogal snel vol (een overigens uitstekend 'natuurlijk' balansmoment), maar vandaag dus in de herkansing.

Het wachten is alleen even op 'Toon'. Of althans, zijn installateur. Yep, ook wij zijn, of ik kan beter zeggen, ook ik ben uiteindelijk overstag gegaan. Wie wil er nou geen inzicht in zijn/haar energieverbruik en natuurlijk nog veel liever de 10% besparing halen?! Inmiddels hangt onze 'Toon', is de ketel weer gereset en wordt het ook weer comfortabel in huis; en dan vertrek ik zo naar buiten haha.

En verder is het heel simpel gewoonweg een beetje rommelig in mijn hoofd, huis, werk. En waardoor? Ik zou het eigenlijk niet weten. Het zal de tijd van het jaar wel zijn. Moeder natuur maakt er tenslotte ook een potje van, toch? Zo gek is het dus niet dat ik het dan ook even niet op een strak rijtje heb krijg, denk ik dan maar :-)
En misschien is het wel gewoon tijd voor een lange vakantie, moet ik mijn baas (en mijn collega's) eens lief aankijken... 

Afijn, inmiddels is het ruimschoots middag, tijd voor een gezond omeletje, tijd weer voor van alles en nog wat. In ieder geval tijd voor de tuin, wil ik nog een beetje moeder-natuur-vitamineD-opdoen; wie weet zet het nog wat zoden aan de dijk. Ik ga gewoon aan de slag, wordt wel weer eens tijd na al die gezelligheid de afgelopen tijd :-)