(Rode) handschoentjes en (witte) lampjes

Gisteren, op weg 'lease'puber op te halen, zag ik ineens vanuit mijn ooghoeken iets roods bewegen in de auto naast ons.

Ik draaide mijn hoofd nog een beetje naar rechts en zag een net iets te vale rode hyundai, met daarin een iets oudere dame. Haar linkerhand, gehuld in een strak rode leren handschoen, zat stevig om het stuur geklemd, zo leek het. Het rode puntje van haar tong was goed te zien tussen haar rood geverfde lippen, en kleurde overigens wonderbaarlijk goed bij de rode trui, met daaronder een witte blouse met kantjesboord (om het beeld even te complementeren). Ze was druk doende haar rechterhand, die ook half op het stuur lag, in een net zo'n zelfde rood leren handschoen te proppen, op een manier dat ik dacht: "dat gaat toch never lukken...en waarom nou rode leren handschoenen in de auto....?".

Terwijl ik mijn blik weer naar voren richtte, gingen mijn gedachten op de loop. "Vast een vrijgezelle dame, respectabele leeftijd, en onder die rode trui met kante blouse wel zeker een geruite rok met van die stevige zwarte stappers. Waarschijnlijk op weg naar het wekelijkse zaterdagmiddagbezoekje aan haar inmiddels hoogbejaarde moeder. Of misschien wel naar een potje bridge met haar eveneens vrijgezelle, op leeftijd zijnde vriendinnen, waarvan er eentje vast en zeker de vrouwelijk examinator is", die ik ooit mocht treffen tijdens mijn eerste rij-examen. De vraag 'waarom nou rode handschoentjes in de auto aan?', bleef ondertussen in mijn hoofd spoken, terwijl mijn gedachten teruggingen in de tijd.

Ik kan me haar (vrouwelijke examinator) nog zo goed herinneren en zie haar bij wijze van spreken, nog zo naast me in de auto zitten. Gekleed in een degelijke rok met zwart,blauw,groene ruit, zwarte kousen met dubbele omslag en van die stevige Ecostappers, met, als klap op de vuurpijl, haar handen gehuld in een paar strakke, zwart leren handschoenen, waarmee ze driftig op haar knie zat te tikken gedurende de hele rit (needless to say dat ik mijn rijbewijs in 2 x heb gehaald....). 

Goh, zou dat dan toch het moment geweest zijn dat ik mijn leren-handschoenen-trauma op heb gelopen? :-)...

Zo verbaasde ik me ook op het vliegveld van Arrechife op Lanzarote een dag of 10 geleden. Heerlijk zonnetje, graadje of 23 en we sloten braaf aan in de rij, die gelukkig niet al te lang was. Ineens viel mijn oog op het stel voor me. Goed gebruind, kleding die dat ook nog net even extra benadrukt, vergezeld van een paar sjieke koffers en zo'n net veel te grote, onhandige golftas. Ineens viel mijn hoog op zijn rechterhand .... gehuld in zo'n net iets te eng uitziend, net even te mooi, leren handschoentje.... ja inderdaad, zo eentje met van die gaatjes. 

Ik weet niet, maar ik heb daar dus gewoon helemaal niets mee. Of misschien heb ik daar juist wel iets mee... ik gruwel er nl. van en vraag me altijd verbaasd af, 'waarom?' Zit het comfortabel, maakt het het dragen van of sturen met gemakkelijker, hoort het erbij, is het status, is het.... ik heb werkelijk geen idee en ik kan me er niets bij voorstellen (en al helemaal niet in de zon met 23 graden...). 
Toch blijf ik me verbazen en op de een of andere manier werkt het bij mij altijd een beetje op mijn lachspieren en denk dan: 'ah gossie....'

Maar eerlijk gezegd is dat dus niet het enige waar ik me over verbaas, of eigenlijk moet ik zeggen over 'verwonder'. Ik heb nl. afgesproken met mezelf dat ik me in 2013 nergens meer over ga verbazen; ik verwonder me alleen nog maar. Voelt een stuk leuker, kan in inmiddels melden. 

Afijn, waar ik me dus ook zo enorm over verwonder is het feit dat ik op 27 januari nog steeds de kerstverlichting hier en daar buiten zie hangen, zelfs in mijn eigen straat.... 

'Haal toch weg jongens', denk ik dan, Kermis was vorig jaar en ook 3-Koningen is al even voorbij... en je eet in de zomer toch ook geen stamppot boerenkool meer! 

We hebben van die prachtige seizoenen in Nederland, met van die prachtige, specifieke dingetjes die daarbij horen. Zwoele en veel te warme avonden in de zomer, planten en bloemen in de knop in de lente, regen(jassen) in de herfst en in de winter sneeuw, files, ijs, schaatsen en ja, natuurlijk ook een paar handschoenen.... maar of dat nu perse een paar rode leren voor in de auto moeten zijn, wil ik betwijfelen. 

Ach, en zo is er voor alles een tijd. En volgens mij is het tijd om me bezig te gaan houden met de vakantiefoto's en me te verwonderen (en te genieten) over wat voor geweldige tijd we hebben gehad.....(en over het goede nieuws dat we gisteren kregen van mijn schoonvader; de berichten voor de toekomst zijn positief en de bijwerkingen beginnen af te nemen, en daarmee verdwijnen veel futiliteiten, bijna net zo snel als buiten vandaag, als sneeuw voor de zon :-)).