Al even geleden...

(Dinsdag) 29 oktober 1929. Morgen, 83 jaar geleden.

Black Thursday; de dag dat in Amerika de beurs crashte, de dag waarna de 'Great Depression' een jaar of 10 zou duren.

Schreef in 2007 Jan Van Besauw : "77 jaar na Black Thursday, heeft zich weer een zeepbel gevormd.  Er is weer een irrationeel geloof in een economisch herstel dat niet echt gefundeerd is.  Er zijn weer torenhoge schulden.  Er is weer extremisme in de wereld.  De leningen swingen weer (nog altijd?) de pan uit. Denk aan de boekhoudschandalen die geregeld opduiken....".

Volgens mij is het enige verschil nu dat het geen boekhoud- maar bankschandalen zijn.... voor de rest is er geloof ik nog niet zo veel veranderd. Althans, ik heb zo m'n twijfels als je mij vraagt of we echt wijzer zijn geworden en lessen uit het verleden hebben geleerd.

Ach waar heb ik het over. Ik was eigenlijk alleen maar benieuwd naar wat er die dag, morgen 83 jaar geleden, gebeurde in de wereld, en kwam dit tegen.

Mijn lieve moeder zou zeggen: "lieve schat, let maar op, de geschiedenis herhaalt zich gewoon. En het maakt niet uit op welk vlak...dus....bewaar dat ene nou maar, want echt, geloof mij maar, over een jaartje of 10 jaar is ook dat geruite rokje gewoon weer in de mode...". 

En weet je, ze kreeg nog gelijk ook :-).

Maandag 29 oktober 2012. 

Morgen, 83 jaar geleden; de dag dat ze geboren werd. Onwetend van welke crash of crisis dan ook, nog een heel leven voor zich.

"Voel je je verdrietig, als je hier bent?", vroeg mijn 'meneer' vanmiddag. Tevreden stonden we te kijken naar hoe mooi de paarse en witte herfstheide kleurde bij het bakje van mijn zus en zwager...

Nee, verdrietig voel ik me niet meer als ik bij haar graf sta, dat heeft inmiddels wel een plaatjes gekregen.
Het gemis daarentegen is een heel ander verhaal, dat voel ik meer dan ooit, en lijkt alleen maar ieder jaar sterker te worden...