Zondagochtend, met de koffie in mijn hand loop ik naar buiten.
Even een blik in de vijver, waar ik zo een uurtje zou kunnen gaan zitten; wat een rust!
Even een blik in de vijver, waar ik zo een uurtje zou kunnen gaan zitten; wat een rust!
De kussens die we gisterenavond buiten hebben laten liggen, voelen vochtig aan als ik ga zitten.
Ik kijk tevreden ons tuin in; de eerste vlinders hebben hun favoriete struik alweer gevonden hebben. De koffie smaakt goed....
Ik kijk tevreden ons tuin in; de eerste vlinders hebben hun favoriete struik alweer gevonden hebben. De koffie smaakt goed....
Ik realiseer me dat het best alweer een tijdje geleden is dat ik iets 'zinnigs' heb geschreven. Soms heb ik dat gewoon, gebeurt er te snel, te veel, en met dat ik het nu opschrijf, denk ik: 'jeetje, wat klinkt dat zwaar....' want zo bedoel ik het helemaal niet.
Soms zijn er gewoon van die tijden
las ik laatst
waarin je meegesleept wordt door dingen die de dagen met de gouden randjes net even anders kleuren; een boze vriendin, een hardnekkige enkelblessure (die klopt dan weer wel net), een dierbaar stel dat uit elkaar gaat. Om nog maar te zwijgen over de levensenergie-verslindende dingen in de grote buitenwereld...
las ik laatst
waarin je meegesleept wordt door dingen die de dagen met de gouden randjes net even anders kleuren; een boze vriendin, een hardnekkige enkelblessure (die klopt dan weer wel net), een dierbaar stel dat uit elkaar gaat. Om nog maar te zwijgen over de levensenergie-verslindende dingen in de grote buitenwereld...
'Wauw', dacht ik, toen ik dat las, dat klinkt! 'De levensenergie-verslindende dingen in de grote buitenwereld'. Misschien valt daar dan ook de afgelopen 2 weken onder, waarin ik -geheel onverwacht, niet goed ingeschat misschien ook wel- knoerthard werd geconfronteerd met één van mijn eigen beperkingen:
Ik kan
niet
lastig omgaan met 'oneerlijkheid'; helemaal als ikvoel merk dat daardoor andere mensen beschadigd (gaan) worden.
Ik kan
niet
lastig omgaan met 'oneerlijkheid'; helemaal als ik
Anders gezegd; de dagen hadden net even een andere kleur randje. Het duurde dan ook een paar dagen voor ik weer echt 'stevig stond'. Mede dankzij mijn lieve collega's (zoals jullie hebben kunnen zien) en niet te vergeten mijn Lief, die me op dat soort momenten heel goed bij de les houdt, wakker schudt waar nodig, lukte dat gelukkig weer goed :-).
Zondagochtend, wat een rust....
"Als je een paar keer ervaart dat het leven je veel meer toelacht als je er van de zonnige kant naar kijkt, dan wordt het steeds eenvoudiger, zie je steeds meer dingen die wel goed gaan!
las ik laatst....
Optimisme:
leven vanuit het geloof dat alles mogelijk en haalbaar is
leven vanuit het geloof dat alles mogelijk en haalbaar is
5 opmerkingen:
Probeer het maar om optimistisch te blijven.
Als het even tegen zit mag het best anders zijn. Daarna de draad maar weer oppakken, dan voel je ook weer waarom het goed is.
Geniet nog van een warme avond.
het is niet altijd eenvoudig om optimitsich te blijven maar ehh je kunt beter een optimist zijn met ongelijk, dan een pessimist met gelijk hé:-)
xxx
Hey lieve schat, hoewel ik niet vaak reageer, niet zo vaak als ik zou willen, lees ik je trouw. Je mag voelen en je mag niet tegen dingen kunnen, echter weet ik dat je ook heel nuchter kunt zijn en de dingen "ineens" weer in perspectief kunt zien.. Koppie op kanjer, geniet lekker van je tuin, huis, lief en goede vrienden en vooral leef.. Knuf..
oh wat mooi...deze log ga ik vaker lezen, heb dat nodig!!! Tnx
Altijd een optimist Marjolijn :-)
Helemaal gelijk Klapper :-)
Dat is idd een tijdje geleden, hoop dat alles goed is met je Marion!
Thx Inge en sterkte!
Een reactie posten