zondag

Zo voelt het ik me ook wel een beetje.
Simpel, duidelijk, niet ingewikkeld, gewoon realistisch.

Soms word ben ik er gewoon doodmoe van, al die hersenspinsels; boos, geïrriteerd, verdrietig, angstig of bezorgd ....

Ik merk dat ik ook even geen zin meer heb in 'ingewikkeld'. Soms maken we is het leven al ingewikkeld genoeg; moet toch ook anders kunnen, denk ik dan...

"Als je de realiteit anders wilt hebben dan zij is, kun je net zo goed proberen een kat te leren blaffen.... " (– Byron Katie) 


Bestaat er eigenlijk zoiets als 'relaxte realiteit' en zo ja, hoe doe je dat dan, of maak ik het nu toch weer wat ingewikkeld. 
Wat is, is .... toch?

Het regent (nu) = realiteit.
Spannende operatie van een lieve tante = realiteit.
Ongemakken op alle vlakken = realiteit.
Stress op het werk = realiteit.....
Middenoorontstekening bij de 'lease'puber = realiteit.
....
.....
.....
De kat miauwt, de hond blaft.

Allemaal zaken waar ik, hoe graag ik dat misschien soms ook zou willen, helemaal niets aan kan veranderen. 
Het rare is wel dat je dat dus vaak -onbewust- wel aan het proberen bent, althans 'ik', laat ik het bij mezelf houden :-).

Ik wil helemaal niet dat het regent (al zo lang van plan om eindelijk eens gezellig te gaan fietsen met z'n drietjes, heb ik eindelijk een lekkere fiets en een lekker zadel...., het zou toch een keertje moeten lukken).

Ook wil ik niet dat de 'lease'puber slecht slaapt en oorpijn heeft in het weekend dat hij bij ons is -en nee, natuurlijk ook niet daarvoor of daarna- (al zo lang van plan om eindelijk eens gezellig te gaan fietsen met z'n drietjes :-)) .....die pillen zouden na 2 dagen toch moeten helpen).

Ach, laat ik er maar geen ingewikkeld verhaal van maken.
Ik geloof alleen dat het iets te maken met de wereld om me heen, maar dan vooral met wat ik geloof over die wereld om me heen en dat ik vooral niet hopeloos moet blijven proberen die wereld aan te passen aan mijn gedachten over hoe het 'zou moeten' zijn.

Zoiets dus als...

...toch?

Geniet van de zondag!