zondag 25 oktober 2020

De mist in...

Wat heb ik genoten; in alle vroegte de deur uit met de wetenschap dat je bijna geen 'soortgenoten' tegenkomt, gestaag door kunnen stappen, in m'n eentje, in een hele kleine en stille wereld. Zo nu en dan een piepende meerkoet vanuit zacht wiegend riet aan mijn rechterzij, af en toe stil staan, een foto maken op het moment dat 2 witte zwanen langzaam opdoemen in een sloot aan mijn linkerzij, de wind en ochtendkou die mijn neus doen druppelen. Dus ach, maar goed dat ik niemand tegenkwam. Toch een beetje ongemakkelijk in deze tijd, ongegeneerd je neus ophalen. 

En zo ging ik de afgelopen tijd letterlijk meer dan eens de mist in... 


Bijzonder eigenlijk hoe vaak er een negatieve betekenis aan deze uitdrukking wordt gegeven. Zoek maar eens een synoniem; floppen, in duigen vallen, misgaan, stranden, op niets uitlopen. Terwijl, grappig genoeg, mijn 'de mist in gaan' juist deze week iedere keer uitliep op iets geweldigs - althans, vond ik. Van oorsprong is het trouwens een zegswijze uit het Jiddisch en heeft het niets te maken met nevel maar betekent het: 'Gooi 't maar op de mestvaalt'. 

Ach ja, taal... altijd meer dan gewoon een verzameling losse woorden, waar sommigen de mooiste dingen mee kunnen, zo bleek ook weer deze week.

Ik, me myself and I, ga natuurlijk regelmatig op die andere manier de mist in, net als al die andere 'soortgenoten'. De afgelopen tijd hebben we daar voldoende voorbeelden van kunnen zien, zelf bij ons eigen koningshuis.... Van mij zou je trouwens ook kunnen zeggen dat ik 'betrokken ben, maar niet onfeilbaar'. Tevens een prachtige slotzin van een historische excuus, geschreven door een hele knappe speechschrijver, las ik in de krant. Mij bekroop meer een gevoel van: 'wie zonder zonde is, gooie de eerste steen en zo... Want laten we eerlijk zijn, gaan we niet allemaal geregeld 
die ons allen welbekende mist in? En had de periode voor de zomer misschien nog iets rustgevends, zie ik de laatste tijd vooral complotdenkers, demonstraties, frustraties en woede om me heen... en daar vind ik iets van. Vooral misschien wel het feit dat ik er eigenlijk niets van wil vinden, behalve dan dat ik het vooral buitengewoon vermoeiend vind en mijn best doe om daar ver vandaan te blijven, want iedereen heeft vooral recht op zijn of haar eigen mening. Neemt niet weg dat ik dan ook wel weer een mening heb over hoe sommige 'soortgenoten' deze mening ventileren... maar dat lijkt me evident. En zo heb ik er toch weer meer over gezegd dan ik van plan was... pfff...zo zie je maar weer hoe lastig het soms is om ook op dat vlak niet de mist in te gaan.

Gelukkig gebeuren er ook heel veel positieve dingen om me heen. Zo gaaf om te lezen hoe krachten worden gebundeld in zorg en horeca, hoe er creatief wordt samengewerkt om ook voor de meest kwetsbare doelgroepen maatoplossingen te blijven zoeken én te vinden. Evenzo word ik ieder keer weer blij en ben ik trots als ik zie hoe dichtbij huis de vrijwilligers van ons maatjesproject dementie hun stinkende best blijven doen. Op een grijze zondag als vandaag haal ik mijn hart op als ik alle tijd heb om uitgebreid de kranten te lezen en mijn oog valt op een kop:  'Doemdenken uit, dagdromen aan...' gewoon omdat, zoals Sara van Gorp schrijft, 'in tijden van onrust, dagdromen een uitkomst is'. Ik vind een bepaalde troost als ik lees dat 'muziek vuur doet ontvlammen, tranen laat stromen, orde of juist chaos schept.'  Zo schrijft ze dat ze sinds corona vaak luistert naar 'Don't you worry bout a thing' als er weer eens krankzinnige cijfers zijn zoals de afgelopen dagen en - net als ook bij mij - de onrust toeslaat en ze zich afvraagt waar dit heen gaat. En dat je geen zorgen maken hierom niet bestaat. Dan helpt ook mij een aantal dingen om te ontsnappen naar een ander universum met net iets meer uitzicht, of misschien wel net iets minder, zoals wanneer je de mist in gaat... 

Zojuist kon ik dan ook een glimlach niet onderdrukken toen ik las: 

'Kans op flinke mist en nachtvorst in november. Het lijkt erop dat het in november flink mistig kan worden. De komende maand brengt naar verwachting rustig weer met zich mee met weinig wind en dat vergroot de kans op mist en ook nachtvorst, voorspelt Weeronline.'


En dus vergeef mij, want ik weet nl. nu al zeker dat ik de komende tijd geheel vrijwillige regelmatig weer de mist in ga...

14 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Je bent niet de enige meis, niemand is onfeilbaar.
Gelukkig maar, denk ik er dan achteraan.
Anders zouden we toch echt in glazen kastjes zitten, nog erger dan de coronakastjes van deze tijd. Be save en pas goed op jezelf...!

Helena zei

Daarom Marjolijn... gelukkig zijn we zo feilbaar als de ... (vul maar in). Daarom hoop ik ook zo op iets minder commentaar van iedereen op iedereen ... en zo :-).
Blijf gezond en goed voor jezelf zorgen xx

Gwennie zei

Ik verwacht ook nog wel best wat 'mist-momenten' in het 'gewone' leven in november... ik betrap mezelf erop dat ik het soms ook lastig vindt om alle, maar dan ook alle maatregelen in acht te nemen in deze tijd. Met ouders die op leeftijd zijn, maar toch ook in België wonen vind ik het moeilijk om het advies op te volgen om liever niet naar België te gaan. Ik doe het nog wel (luisteren naar de overheid), maar ik weet niet hoe lang ik het volhou hoor, zo zonder de bezoekjes naar mijn ouders. :-(

Helena zei

Lijkt me meer dan begrijpelijk Gwennie...eigenlijk geldt voor alles en iedereen maatwerk...en volgens mij kan dat, ook als is het soms mistig gebied...

Mrs. T. zei

Ik ben het zo ongelooflijk met je eens. Wie zonder zonde is ...

Helena zei

Volgens mij denken er gelukkig meerdere mensen zo mrs T. altijd fijn om te weten.

klaproos zei

wie zonder zonde is, gooie de eerste steen en zo... Want laten we eerlijk zijn, gaan we niet allemaal geregeld die ons allen welbekende mist in?

precies Helena,

ik erger me groen en geel aan al di e stomme lui, di ehet ineens allemaal beter weten..
ik vind dat ze het geweldig gedaan hebben, er is altijd wel wat te zaniken over ze, ze doen het gewoon nooit goed, en ik zeg op mijn beurt,
als je zoveel te mekkeren hebt ga gewoon in turkije wonen joh, gezellig bij erdogan....

we gaan allemaal weleens de mist in, koning of niet..

chapeau koning, voor mij had hij geen excuse hoeven aanbieden, er zijn ergere dingen

Helena zei

...en dus slik ik vaak mijn eerste reactie maar in Dien...en probeer dan vooral niet te denken aan wat mijn lieve moedertje gezegd zou hebben allemaal in deze tijd *knipoog*

Narda zei

Iedereen gaat wel eens de mist in, de verkeerde inschatting van de koning neem ik hem niet kwalijk, maar de loonsverhoging die hij krijgt schoot bij mij wel in het verkeerde keelgat.
Gelukkig gebeuren er inderdaad ook veel mooie dingen, ondanks de toename van polarisatie en een sfeer die helaas steeds grimmiger wordt.
Mooi geschreven Heleen.

Helena zei

Dank je wel Narda en laten we maar inzoomen op de mooie dingen.

mirjam kakelbont zei

In de polder kom ik zelden anderen tegen. Wel zo rustig (-:
We gaan allemaal wel eens de fout in dus waarom de koning niet? Op een gegeven moment moet je er een streep onder zetten. Klaar en weer verder!
Hahaha. Ze geven de weersverwachting voor de maand november terwijl ze het voor de volgende dag nog niet kunnen voorspellen. Ik heb er mooi van geprofiteerd want ondanks de voorspelde regen (met klap onweer) ben ik drie uur wezen fietsen en kwam droog thuis.
Lieve groet.

Helena zei

Heerlijk hè Mirjam...ik heb ook lekker 1,5 uur droog en wel gewandeld...we gaan het weer meemaken volgen de maand :-)

Patty zei

Auwieje, wat weet je het toch weer prachtig te verwoorden. Taal is net als zoveel in het leven dubbel: chaos versus duidelijk. En die eeuwige balans ;-) Geniet maar lekker van in de mist vertoeven, lief mens. Dikke knuffel! XxX

Helena zei

:-) Dank je wel Patty en dat tweeledige maakt het ook zo vermoeiend soms volgens mij... maar goed, genieten doe ik zeker en ik hoop jij ook xx