Opmerkelijk toch dat ik juist vandaag weer zo'n tekstje tegenkom over het feit dat de tijd zo snel voorbij gaat, eigenlijk zonder dat je het in de gaten hebt. En dat het dus belangrijk is om leuke dingen te doen, dat lekkere taartje te eten, lol te maken met je kinderen, vrienden en familie en juist nu die kans in je leven te nemen om dat te doen wat je altijd al had willen doen. Het klinkt zó simpel hè...
Gedachteloos scrol ik verder. Denk intussen glimlachend terug aan de dag van gisteren; oude bekenden, ook weer nieuwe gezichten, en hoe plezierig het altijd weer is even bij te kletsen met vrienden en familie. Grappig toch dat bijna iedereen op zo'n moment de mening deelt hoe gezellig het zou zijn als je elkaar vaker ziet. Desalniettemin geldt ook hier blijkbaar het principe dat dat net iets simpeler klinkt dan het is. Desondanks beloofden we elkaar ook deze keer weer dat afspreken zeker gaat lukken...
Ondertussen hang ik nog een was op. Twee. En eet hetzelfde aantal rijstwafels. Maisrijstwafels, dat dan weer wel. Mijn koffie wordt ongemerkt koud en op de een of andere manier kom ik niet tot wat ik wil doen op deze maandag. Een dag waarvan ik ergens vorige week besloot dat ik hem best zomaar vrij kon nemen.
Eigenlijk een heel gewone dag. Zonnig ook, en dus hangt een gedeelte van de was inmiddels wapperend buiten. Niets lekkerder dan een schoon bed, opgemaakt met beddengoed, gedroogd door de wind en de buitenlucht. Toch? En ach, dat het tegen de hooikoorts nou net níet zo lekker is, lap ik hierbij heel even heerlijk aan mijn laars.
Eenvoudigweg dus wat alledaagse dingen op een schijnbaar doorsnee dag waarop sirenes loeien, zoals iedere eerste maandag van de maand. De gebruikelijk test, zodat als er ooit - onze lieve Heer verhoede- een ramp gebeurt, we worden gewaarschuwd.
Ongemerkt dwalen mijn gedachten af...
Acht jaar geleden alweer, op eenzelfde doodgewone doorsnee *zevende augustus*, loeiden de sirenes ook. Toen echter was het een vrijdag, en zeker geen test... terwijl de zon langzaam onderging...
Ook toen beloofde niemand ons een nieuwe morgen, juist verre van, maar kregen we er -wonder boven wonder- gelukkig een veelvoud!
14 opmerkingen:
Zo was ik vanmorgen aan het gezegde 'het leven geeft geen garanties' aan het denken en dat boos worden om iets wat je toch niet kan veranderen zo weinig zin heeft: pakket niet geleverd, dus wachten tot morgen = er zijn ergere dingen in de wereld en eigenlijk zouden we vandaag samen aan onze jaarlijkse 3-weken vakantie beginnen. Helaas een weekje moeten inleveren vanwege ad-hoc dingen op het werk van mn manneke. Tja, het is wat het is, denk ik dan maar en later in het jaar gewoon lekker nog een weekje vrij :-)
Anyway, ben ook vandaag aan het genieten van alledaags gefreubel :-)
Fijne nieuwe week lief mens, XxX
Dat dus Patty 😉 Jij ook een fijne week gewenst Xx
Geen garanties en geen belofte van een nieuwe dag.
En toch krijgen we het iedere dag weer opnieuw.... gelukkig maar...!
Morgen weer hoop ik..!
Voor alle grote en kleine dingen die we dan weer mogen beleven.
Fijne avond meis, en geniet nog van een mooie ondergaande zon...!
Ik ga er voor het gemak maar even 'gewoon' vanuit Marjolijn 😘
Ik word met de jaren wel kieskeuriger in met wie ik afspreek of nog contact hou, juist omdat de tijd zo snel gaat.
Wat ik ook heel belangrijk vind is de dingen die je voelt voor de ander ook uitspreekt. Zo kon ik tegen mijn schoonmoeder zeggen dat ik van haar hield.
Ik zeg het tegen ieder voor wie ik het voel.
Vroeger kon ik dat nooit.
Ik wens je een fijne week.
Zeker mooi Pourquoi pas en ook jij een fijne week!
mooi blogje helena,
jawel een om over na te denken...
elek dag is een kadootje, geniet daar maar van, laat dat door niemand verpesten.
❤
Komt helemaal goed Dien:-) xx
de dag plukken, het geluk zien in de kleine dingetjes , tijd maken voor eens iets anders dat je anders niet zou doen ... zo maar eens dag zeggen tegen iemand die je niet kent
een heerlijk logje Helena
Dank je wel Merel xx
Het zijn de kleine dingetjes die het doen ...
Nog steeds Mrs. T :-)
Acht jaar geleden alweer?? Serieus?? Jeetje... Maar ja, ook wij zijn alweer bijna een jaar verder. Hoe doet de tijd dat toch??
Het geheim van de tijd Gwennie; je hebt het, maar toch ook niet...
Een reactie posten