Echter, het gevoel ingehaald te worden door de tijd, de dagelijkse dingen, knipoogt weer vrolijk om de hoek. Ach, gelukkig hebben we weer een dagje extra deze maand, nietwaar?
Ik ben alleen wel onrustig. Lijk iets vaker te zuchten (dan nodig misschien wel) en mijn chaotische 'ik' laat net iets vaker van zich horen dan ik dan weer nodig vind. Misschien ligt het ook gewoon wel aan de tijd van het jaar, het jaargetijde, de leeftijd; je zal het tenslotte maar worden, vijftig...
Het gekke is hè, op de dag dat ik 49 werd, had ik er nog niet zo'n last van. Leeftijd heeft me sowieso altijd weinig te zeggen gehad. Ik heb dan ook echt geen moment gedacht vorig jaar dat na 49, die vijftig aan de beurt is. En wat ik dan zou ga doen, en zo. En of ik iets ga doen, of zo.
Ik zie om me heen vijftigers vaak de meest leuke en exotische dingen verzinnen. Boeken een reisje naar de Seychellen, organiseren een feest met vrienden en bekenden, die ze de laatste paar jaar eigenlijk alleen nog maar op social media spreken (maar dit is nu eenmaal het moment elkaar weer eens te zien en te beloven dat het nooit meer zo lang zal duren...). Geven een chique diner of gaan toch voor die ene, stiekem lang gekoesterde wens en volgen -omdat het nu eenmaal zo cool is- die workshop paaldansen...
Allemaal leuk, lief en aardig, ik schiet toch meer in een soort van lethargisch nietsdoen, laat maar zitten-gedoetje. Heb juist helemaal niet de neiging tot 'laten we eens iets geks doen, omdat ik nu toevallig die magische halve-eeuw-grens passeer', maar wil wel iets doen, of zoiets.
Naja, ik ben natuurlijk niet helemaal wereldvreemd, dus ook ik vink de laatste tijd wat lijstje af in mijn hoofd. Vraag me regelmatig af of ik moet blijven doen wat ik nu doe, en voor hoe lang dan? Blijven we wonen waar we wonen? Gaan we richting stad, of wordt het uiteindelijk toch Drenthe of Twente? Komt er een hond en wanneer dan wel? Heb ik de afgelopen jaren gedaan wat ik echt wilde doen, zo niet, wat ga ik daar aan doen dan? En misschien wel de meest ultieme vraag: Ben ik geworden wie ik wil zijn...?
Afijn, gelukkig, nog voordat mijn onrustige chaos zich verder kan uitbreiden, grijpt mijn brein in en hoor ik mezelf hardop denken: 'Maar lieve schat, doe nou maar gewoon en vergeet vooral nooit:
17 opmerkingen:
50 worden doet geen pijn, er veranderd ook niets, dan alleen de cijfers, maar dat doen ze bij elke verjaardag.
Dus dat ben je vast wel gewend.
Mooi geschreven meis, blijf maar lekker zoals je bent, het is goed.
En komen er veranderingen op je pad, dan is het nog vroeg genoeg om te kiezen om er in mee te gaan of niet.
Kortom don't worry op voorhand...!
Fijn weekend hé...!!
ach ach ... het gaat allemaal voorbij..
mijn moeder zou zeggen ben blij dat je zo oud mag worden, er zijn er veel jonger gegaan, en dat is natuurlijk ook zo ...
het gaat vanzelf, helena, en als je 50 bent, gebeuren er leuke dingen in je leven, let maar op :-)
xxx
Ik maak me ook zeker geen zorgen dames...ik ontvang ieder jaar met open armen zoals ik altijd al heb gedaan (zie foto) *knipoog*
Oh, die spreuk die heb ik jaren op mijn weblog gehad! Vind hem zo raak.
Manlief wordt dit jaar ook 50. Dat gaat in ieder geval een fijn feestje worden.
Mooi waar je allemaal over mijmert en nadenkt. Plannen maken is altijd leuk.
Ik mijner ook gewoon lekker verder mrs. T. 😊
Je bent hartstikke uniek dus blijf er zo over denken! Als je zin in een feestje hebt en je kunt zo snel geen goede reden bedenken, dan doe je het omdat het buiten droog is. Of je alleen maar groene stoplichten gehad hebt...
Lieve groet
Gelukkig weten we in Huize HenS altijd wel een reden te vinden voor een feestje, dus komt het deze maand ook zeker goed :-)
Mooi verwoord en ja, ik kan me je gevoel wel voorstellen. Ik merk nu ook wel al een beetje dat het gevoel dat de tijd te snel gaat me besluipt. Aan de andere kant geniet ik van elke fase maar ik besef me ook wel dat sommige zaken niet eeuwig uitgesteld kunnen worden...
Zoveel mogelijk 'go with the (bekende) flow' Wanda...dat werkt bij mij meestal wel goed :-).
ik heb er nog een paar jaar meer opzitten als jij en droom ook wel eens van later ergens anders te wonen.
En weet je iedere leeftijd heeft zijn charme en ik geniet gewoonweg van de kleine dingen of dat probeer ik toch
Absoluut Merel, zo kijk ik er ook naar hoor :-)
Is 60 tegenwoordig niet het 50 zijn? Dus met 50 ben je gewoon weer lekker 40 en kan je weer aan je tweede leven beginnen, hihi En dan met de wijsheid van je bijna 50, fijn hoor :-)
Mooie nieuwe week wens ik je, X
Jij ook Patty en met de wijsheid van nu, komen we er vast wel :-) x
We zijn van hetzelfde bouwjaar. Een mooi bouwjaar. Een heel mooi bouwjaar! Daar ben ik vooral erg blij mee... :-) (en ja, ik ga ook lekker weg met het hele gezin. Een midweekje Zeeland! Heerlijk! Verwennerij ten top!! :-) )
Prachtig bouwjaar Joolzz (en wat grappig, wij gaan ook naar zee, maar dan die van Terschelling :-))
Buitengewoon blij zijn met elke dag die je krijgt!
Dat ben ik zeker Aritha!
Een reactie posten