Wat ik vanochtend echter wel dacht, was dat ik best weer eens iets zou kunnen schrijven over wonderen. Je weet wel, die indrukwekkende en rationeel (schijnbaar) onverklaarbare gebeurtenissen (bron: Wikipedia).
Maar ja, aan de andere kant, daar is al zovéél over geschreven. Dat kunnen anderen veel beter (dacht ik ook).
Daarbij, ik kan het waarschijnlijk toch niet in de juist woorden vatten...die onverklaarbare, meer dan indrukwekkende gebeurtenissen van de afgelopen tijd; verwonderd liet(en) ze me achter. Klaar voor het volgende...
En dat kwam, natuurlijk, gewoon zoals altijd. Misschien wel niet zo groots en meeslepend, maar in de context toch best bijzonder.
Op deze ongeloofelijke relaxte zaterdag besef ik me dat het allemaal te maken heeft met het feit dat 'alles er eigenlijk al is'; een zinnetje uit een oud interview met Kay Pollak, waar -geheel toevallig (duh)- mijn oog op viel deze ochtend.
Ik 'blader' een beetje verder op mijn laptop, hang tussendoor een wasje op, en doe er ook weer eentje in. Neem mijn zoveelste kop koffie, zet de strijkplank vast klaar, mocht ik zin hebben, en vanuit mijn lekkere stoel, staar ik een tijdje stilletjes naar de laatste witte wolkjes die zachtjes wegglijden om een zo strak mogelijke blauwe lucht achter te laten. Hoe heerlijk is dat, dat dit er allemaal is, en kan. En dat dat gisteren en eergisteren ook al zo was. En vorige week, en morgen...
'We hoeven ons alleen maar open te stellen en te luisteren, want dan kan er iets ontstaan wat bijzonder is...' (nog zo'n zinnetje).
...en dat beaam ik inmiddels volmondig!
Zoals ik al zei, de afgelopen dagen zijn niet te vergelijken met de week ervoor, al waren ook deze best speciaal. Grappig dan toch dat ik een dag later precies datgene lees wat ik misschien al wel onbewust steeds doe. En hoe kan ik ook anders, ik was er tenslotte voor mezelf en mijn eigen leerproces. Toch was het even wennen; een onbekende invaltrainster met een tikkeltje te veel 'nee' en 'ik wil' (terwijl het leertraject toch echt uitgaat van eigen potentieel van de cursist) en ook het time-out-teken met de handen was haar favoriet...
Ach, gelukkig heb ik inmiddels ook geleerd te kijken naar kwaliteiten in plaats van tekortkomingen, werd ik dan ook ook best op z'n tijd creatief uitgedaagd en waren het uiteindelijk weer twee gezellige en mooie dagen met mooie inzichten.
Terwijl ik nog een stukje verder lees, voel ik mezelf glimlachen. En ben je nieuwsgierig waardoor, misschien dan gewoon even het hele interview lezen...
Als vanzelf kom ik even later uit bij zijn film 'As it is in heaven'. Een film die gaat over geluk, jaloezie, liefde, de zoektocht naar innerlijke waarde en passie. Een wonderschone poëtische titelsong met een achterliggende gedachte van eigenwaarde, zelfvertrouwen en het zijn van jezelf... (me gelijktijdig ook het 'sound-of-music-effect realiserend, maar misschien ben ik wel de enige die dat heeft...).
Maar met een centrale tekst als:
Ik wil voelen dat ik leef
al de tijd die ik heb
zal ik leven, zoals ik wil
wil ik voelen dat ik leef,
in de wetenschap dat ik goed genoeg was
deel ik deze graag met jullie; misschien dan wel geen wonder, maar toch op z'n minst gewoon bijzonder...
11 opmerkingen:
heel speciaal helena,
alles komt op je pad als je er klaar voor bent, en die film as it is in heaven heeft voor mij een heel speciale betekenis.
bijzonder.. dat je oog op speciale dingen valt, het hefet je vast vanalles te zeggen: -)
xxx
De film ken ik niet lijkt me wel bijzonder met alles ik hier lees ik ga dadelijk eens googelen en luisteren naar de sound
En ik luister goed Dien 😉
Ben benieuwd wat je ervan vindt Merel 😊
Dat is wel heel bijzonder, die film heb ik de afgelopen dagen nog eens gezien, tussen al het mooie sport gedruis door.
En dat was ook al heel bijzonder... :-)
Fijne zondag meis, maak er nog maar zo'n mooi dagje van...!!
Jij ook Marjolijn, dat het maar weer een bijzondere dag mag zijn :-).
Ik zie zo juist je reactie op mijn oogjes ..., het maanlicht en de speling met de wolken was gisteren heel speciaal ... Voor mij als een verwonderd stil zwijgen er naar kijken en zo blij dat ik het kon zien. Het raakte me heel erg en doet me nog maar eens beseffen dat we niet verl nodig hebben om ons goed te voelen
Fijne zondag nog
Klopt helemaal Merel en wens ook jou een fijne zondag :-)
Iedere dag ben ik weer verwonderd door mijn lief. Dat hij naast mij leeft. Dat we samen in dit geweldige huisje, in deze heerlijke straat wonen. We zeggen - geloof ik - wel dagelijks tegen elkaar hoe fijn we het hebben samen, wat een heerlijk leven we hebben... Ja, verwonderd nog steeds, maar ook intens gelukkig!
Hier nog één Joolzz xx
Wat een mooi en waardevol log.
Het is de kunst je te laten verwonderen. Het is niet voor niks een werkwoord. Veel mensen gaan zitten wachten tot hen iets overkomt maar je moet er zelf energie insteken. En soms...valt iets je zomaar toe.
Juist omdát je je kunt verwonderen en er open voor staat.
Dank je wel voor je openhartige reactie op mijn blog!
groetjes Kakel
Ik moet die film toch maar 'ns gaan kijken dan.
Een reactie posten