In mijn hoofd borrelt en bruist het al een paar weken. En hoe gek het misschien ook klinkt, ik vind het ook wel even een soort van prettig.
Want ondanks al dat bruisen en borrelen, is het geen chaotische warboel. En neem van mij aan, dat scheelt de helft!
Als ik een glimp achterom werp in de tijd, kijk ik terug op een paar mooie dagen, met bijzondere ontmoetingen, met stuk voor stuk hele lieve en speciale mensen. Eentje daarvan ken ik al 30 jaar, en het was dan ook weer als vanouds. Hoewel dat eigenlijk ook weer niet helemaal waar is.
Toen kon ze namelijk nog wel gemakkelijk haar eigen jas dichtknopen en had ze geen hulp nodig bij het zoeken naar het knoopsgat. Toen ging eten met mes en vork nog wel automatisch...
De anderen ken ik weer net iets korter; een jaartje of 7, 10, maar zelfs ook 25 tikt de tijd aan. Al zit er hier en daar wel een 'pauze', gewoon omdat het soms zo werkt in het leven; de ene net iets langer dan de andere, maar ook dat is oké.
Tja, wat doet die tijd er eigenlijk ook toe hè. Want zeg nou zelf, wat is tijd nou helemaal?
Wat is nou tijd, als je nu al weet dat die eindig is over niet al te lange tijd.
Of als je juist niet weet hoeveel tijd er nog is, maar je wel zeker weet dat je over een tijdje geen benul meer hebt van die tijd (want alzheimer houdt helemaal nergens rekening mee...). Tijd te kort soms om bij te praten en misschien ook wel tijd te veel om na te denken.
En zo gaat ook dit toch wel speciale weekend eenvoudigweg op in de tijd; een goeie tijd, die weer is omgevlogen, zoals altijd, als het gezellig is.
Ik sluit af met een Chinees gezegde; zag hem in een brief die ging over 'dat we leven in interessante tijden', 'verandering' en 'je eigen rol hierin' ...en zo:
'When the winds of change are blowing, some people are building shelters
and other are building windmills.'
Iets dus ook met: 'Zie je beren, of zie je kansen voor jezelf?'... en gelukkig bepaal je dat helemaal zelf!
Net zoals ik zelf bepaal waar ik blij van word, want wat voor mij geldt, geldt uiteraard niet voor iedereen :-).
De afgelopen week was voor mij in ieder geval opnieuw heel bijzonder, met speciale momenten, buitengewone gesprekken, en
> als eerste natuurlijk het feit dat mijn Lief het ook meer dan leuk heeft gehad
maar bovenal ook weer veilig thuis is :-);
> een spontaan klein ritje op zondag en een onverwachte 'check' van de
bloemen 'bij mijn moeder';
> een zeer geslaagde bijeenkomst op mijn werk met weer verrassende
conversaties;
> een inspirerende avondwandeling met een prachtige volle maan;
> lieve cadeautjes en dus de lente weer in huis;
> lekker avondje (eten) met mijn Lief, voorafgaand aan zijn weekendje weg en
> na een hele gezellige zaterdag, met 2 hele lieve schatten, uitgebreid ontbijten
... en gewoon verder gaan waar we gebleven waren, met veel praten en
'het analyseren van de wereld... :-).
Ach ja, wie raakt daar nou wel over uitgepraat?
10 opmerkingen:
Mooi stukje weer :-) Fijne nieuwe week! Knuf
Mooi geschreven over de echte blijmakertjes..!!
Goede start van de nieuwe week meis, maak er opnieuw iets moois van.
Dank je wel Patty & Marjolijn; ook ik wens dat het maar weer een mooie week mag zijn :-)
Blij zijn is vaak zo heel dicht bij jou alleen je moet er ook de tijd voor nemen om het aan te voelen. En zo komen we bij tijd wat je zo mooi omschrijft
Een heel fijne week met een boeketje boordevol blij momentjes
Wat een prachtig nadenkertje weer...ik wens jou ook een fijne week!
Dank je wel Merel :-)
Jij ook Roelien en dank je wel!
Dat soort dagen met dat soort gesprekken zijn zo ontzettend waardevol!
Die koester ik ook met een grote glimlach Wanda!
blij zijn zit in jezelf, en soms lukt dat eve niet, maar die wind en de windmolens, dat geeft te denken,
ja waarom ook niet.... beter dan je maar verschuilen, gaan met die banaan :-)
en gelukkig zijn er nog genoeg bananen Dien :-)
Een reactie posten