De zon scheen, dit eerste weekend van november. Op meerdere vlakken was het dan ook een meer dan bijzonder weekend, kan ik wel zeggen.
Ach ja, wat wil je met twee
Gelukkig wordt er in Huize HenS niets onder stoelen of banken gestoken. We gaan een (pittige) discussie dan ook niet uit de weg, hoe lastig soms ook.
Een mening hebben (vormen) is prima, graag zelfs. Maar dan wel alsjeblieft met (goede) argumenten omkleed en niet alleen maar met een: 'nou, omdat we dat gewoon
Oftewel, emoties alom. En misschien ook best een beetje griezelig op je 16de, zeker als de discussie wat feller wordt en er een misverstand ontstaat. Wel heel mooi om dan te (kunnen laten) zien dat, door het er open en eerlijk over te hebben, de dingen te benoemen zoals ze zijn, respect te hebben voor elkaars mening, je dan ook weer snel tot gezamenlijke oplossingen en heldere afspraken komt. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat we alles accepteren en honoreren...
Tja, de weg naar volwassenheid. Hoe bijzonder is het om het van zo dichtbij mee te maken. De ontdekkingstocht naar je eigen persoonlijkheid, nadenken over wie je bent en wat bij je past; het steeds zelfstandiger worden. Lang niet altijd gemakkelijk. En al helemaal niet met al die volwassenen die ook nog eens overal een mening over hebben...
En de zon scheen, net als vandaag, hoewel vandaag toch net een beetje anders, maar daarover morgen meer!
6 opmerkingen:
Raken we eigenlijk wel ooit 'uitgepuberd' ? Of wordt het op een gegeven moment een ander soort ontdekkingstoch? Hm.
Gelukkig schijnt die zon toch altijd wel ;-) Knuf!
Gelukkig wel Patty :-)
aan alles komt een eind,
ook aan de pubertijd :-)
xxx
Soms best pittig. Dan zit je echt met kromme tenen in je schoenen toch?
Dat hoort er nu eenmalig bij kleine kindjes worden groot en puberen al eens
Ook pubers worden groot.
En puberen hoort erbij, daar worden ze groot mee.
Fijne dag vandaag meis.
Een reactie posten