Afspraak verzet, ik kwam er domweg niet aan toe.
Het lukt me niet, de woorden wilde niet op papier.
Er gebeurde gewoon weer teveel... zoals altijd, er is nl. altijd wel iets (zoiets als 'het leven wordt ook hier gewoon geleefd...').
Hoe verzinnen ze het ook; je biografie schrijven.
Is dat nou echt allemaal nodig, ik wil alleen maar 'even' weten wat ik nu echt leuk vind, wat mijn drijfveren zijn, waar m'n passie ligt (of ie nog ergens ligt....).
Het probleem is dus simpelweg dat ik te veel dingen leuk vind.
Ik moet nog minimaal -als het meezit- een jaartje of 20 werken; dan dus wel heel graag niet alleen maar 'voor de kost', maar ook omdat ik het nog steeds heel erg leuk vind.... en zo!
En eerlijk is eerlijk, hoe leuk, lief, gezellig top-team ik nu heb (en dat is echt zo), iedere paar jaar hetzelfde kunstje herhalen (want ook zij gaan natuurlijk een keertje wieberen), is gewoon niet echt mijn ding.
En dus trok ik een paar maanden geleden (ben een rasechte '9' in enneagramtermen, dus duurde 't even :-)) de stoute schoenen aan, heb mijn manager en P&O-adviseur in vertrouwen genomen en gevraagd of het mogelijk zou zijn een zgn. loopbaancoachingstraject te starten. Niet dus als wegwijzer 'naar buiten', want die deur weet ik zelf ook nog wel te vinden, maar echt als richtingaanwijzer (noem het herbezinning) de toekomst in.
Iemand met zijn eigen schaduw confronteren is hem zijn eigen licht laten zien - C.G. Jung
Inmiddels zijn we alweer een aantal weken verder en had ik de afspraak om mijn biografie te bespreken dus 3 weken vooruit geschoven ('no 9').
In ieder geval had ik wat meer rust en ruimte (nodig) gecreëerd om verder te gaan met schrijven.
De opdracht was helder: 'hou het klein, in blokken van 7 tot 10 jaar; een pagina of 4' (dus geen 25 weken schrijven met iedere week een ander thema, beginnend bij: de zintuiglijke sensaties van de kindertijd e.d....).
Verbijsterend wat je allemaal nog weet, als je er even voor gaat zitten.
Bijzonder om te doen ook wel, inclusief het pakje Tempo dat hier en daar soms even uitkomst bood.
De bespreking hebben we inmiddels achter de rug (maar daar zal ik jullie uiteraard niet mee vermoeien). Het blijft echter boeiend om de draden in je levensverhaal (weer) te (her)ontdekken; draden die je soms doelgericht leiden, vastknopen, die je soms kwijt bent geraakt, maar er altijd wel zijn.
Het begin is er, en inmiddels ook genoeg om door te gaan :-)!
6 opmerkingen:
its okay to visit the past, just don't bring an overnight bag....
ik denk dat daar heel veel waarheid in zit helena,
ik wil stééds meer in het nú leven,
en het verleden laten voor wat het is, het leven is té kort merk ik steeds weer,
maar ik wens je wél héél veel succes met het schrijven.
xxx
Goed hoor...!!
Succes met schrijven meis, gewoon lekker door gaan.
Het hoeft allemaal niet morgen af, en zeker niet als het voor jezelf is.
Fijne avond nog en een plezierige zondag.
Kan best wel moeilijk en confronterend zijn zo je eigen biografie neer te pennen, maar anderzijds kun je er ook helemaal in opgaan.
Het schrijven heb ik inmiddels gedaan Klapper, nu de rest :-)
De biografie is geschreven Marjolijn, de volgende stap is het visueel te gaan maken; zgn. levenspanorama tekenen :-)
Absoluut waar Jeroen, maar toch ook wel heel bijzonder (en leuk) om te doen hoor!
Daarom is loggen ook zo fijn, dan kan je de dingen van je afschrijven. Ik heb ook altijd te veel te doen.. ik herken die moeilijkheden van je.. te enthousiast misschien. Het is jammer dat je dit leert naar mate je ouder wordt en dat je er nu geen grip op kan hebben. Dat zeg ik wel vaker aan mij zelf:)
Schrijven kon je altijd al heel erg goed. Goed van je, zo een biografie.. Gedurfde stappen ben je aan het maken. Dat kan ik erg bewonderen in mensen. Mijn hoge pet voor jou is groter geworden. SUcces met de vervolgstappen meis.. Ik weet dat je het kan .. Knuf x
Een reactie posten