vrijdag 29 maart 2013

Op weg naar

Goede vrijdag, op weg naar Pasen, (klik hier voor het hele verhaal, net even anders, als je tijd hebt).
Geen verschil dus met andere jaren, alleen dan misschien het feit dat ik dit jaar thuis ben. Een soort van vrij, alhoewel er maar weinig uit mijn handen komt vandaag, maar dat heeft weer een hele andere oorzaak.

Goede vrijdag, net als alle andere dus. Ik was dan ook niet echt verrast toen ik gisteren in het nieuws weer het alom bekende item voorbij zag komen, met de alom bekende, zogenaamde gespeelde verbazing over de antwoorden op de vraag of mensen weten wat Pasen betekent.

Ik zit dan altijd toch nog een soort van te hopen (inmiddels tegen beter weten in) dat die verslaggever wel de juiste uitleg kan geven. Het feit dat dat dan nooit gebeurt, ook dit jaar weer niet, dat blijft mij dan weer verbazen...

Ikzelf ben met het verhaal opgegroeid. En hoewel we thuis nooit naar kerk 
gingen en we niet gedoopt zijn (dat mochten we later zelf lekker uitzoeken, zo vond mijn pa, na een zoveelste familieruzie vanwege 'twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen....), moesten we dan toch weer wel naar het christelijk onderwijs. 
Ook werd er thuis 'gebeden' voor het eten ('Here, zege deze spijze, amen....'), 
maar er werd dan weer niet, zoals bij de meeste klasgenootjes wel, uit de 
bijbel voorgelezen. En ook het slaapschietgebedje voor het naar bed gaan, 
werd eigenlijk altijd overgeslagen. Dat kan overigens ook hebben gelegen aan het feit dat we geen verwarming hadden boven en het altijd zo tandjes-koud was. Waarschijnlijk vond mijn lieve moeder het knielen op de koude vloer in je 
dunne pyjamaatje net even een bruggetje te ver (denk ik dan maar).

Maar het Paasverhaal op zich is mij dus wel degelijk bekend en ook bij ons hoorde daar gelukkig gewoon de paaseieren,de paashaas en het paasbrood bij. 
Alleen in de kerkse zin des woord moet ik dus eerlijk bekennen dat mijn jeugdherinneringen hieraan nu niet echt heel warm zijn.
Mijn roots liggen dan ook in een redelijk, hoe zal ik het noemen, 'zwarte-rokken-kousen-hoedjes-gebied'. Niet het aller, allerstrengst gelukkig, maar toch kon onze (toenmalige Nederlands hervormde) kerk. waar ik dan nog wel eens kwam met mijn omaatje als ze liever niet alleen wilde, ook wat van.

Ik kan me nog zo goed herinneren dat oma een keertje zei dat ze zo graag nog één keertje met mij naar het avondmaal wilde op witte donderdag. 
We zijn echter nooit gegaan; ze durfde nl. niet omdat ze ervan overtuigd was dat de dominee (God) vond dat ze 'te zondig was'...... 

Ik geloof niet dat ik dat gesprek en het verdriet in haar ogen ooit zal vergeten. Ik snapte (en snap nog steeds) werkelijk niet hoe je als kerk iemand dat gevoel kan geven. Mijn oma, de liefste van de wereld; voor mij toen de 'omgekeerde wereld'.

Laat ik het er maar op houden dat ik dus niet zo heel veel niets heb met het instituut kerk. Dat wil dus niet zeggen dat ik niet geloof, in iets, iemand, een kracht, moeder aarde, een entiteit of hoe je het ook maar noemen wilt. 


Weet je, ik heb het al eens vaker gezegd, maar ik geloof gewoon dat toeval niet bestaat en dat wonderen wel bestaan. 
Dat geloof ik niet alleen, dat mag ik nog steeds iedere dag weer ervaren, door wie of wat dan ook.... 

En wat jullie wel of niet geloven? Mij maakt het in ieder geval niets uit. 
We hebben maar één wereld, en daarmee moeten we het doen, met z'n allen, ongeacht welke kleur, mening, geloof of welke overtuiging dan ook; gelukkig maar! 


Wereld *klik*






8 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Helemaal waar meis, het maakt niet uit waar je vandaan komt, welke kleur je hebt.
We moeten samen leven op deze wereld.

Fijne paasdagen.

Unknown zei

Samen zijn we één.. mooi gezegd.. Fijn weekend meis..

klaproos zei

een wereld met alle mensen erin,
vrede en liefde...

ik zou het niet anders willen..

xxx

Yvette zei

ja die kerk, god, de dominee en zielige jezus

ik wil zo graag al die schuldgevoelens zoals die van je oma, kwijt!

leven is bedoeld om mensen blij te maken is mijn motto nu!

dag en bedankt voor dit speciale logje en je prachtige header

lente!

♥Inge♥ zei

Het hadden mijn woorden kunnen zijn...heel herkenbaar! Ook ik ben zeer zwaar christelijk opgevoed en gingen wij 2x op zondag naar de kerk. Ik kan er een héél lang verhaal over vertellen, maar daar zit niemand op te wachten. Maar ook ik heb verschillende kerken van binnen en buiten gezien en ben ik met een niet gelovige man getrouwd. De kinderen hebben wij wel het christelijk geloof meegeven, maar vooral dat de liefde vanuit je hart moet komen en niet altijd te vinden is binnen die die 4 muren van een kerk: de kerk/geloof zit in je hart!! Mooi is die zandtovenaar he...hij was ook bij The Passion...erg knap zoals hij dat kan!! Meid...ik wens je een fijn paasweekend, vier het met je hart!!

Helena zei

Jij ook Marjolijn met hopelijk ook wat zonneschijn :-)
En jij natuurlijk ook Marion!
Ik ook niet hoor Klapper.
Ook ik ga voor de blijheid en de vrijheid Yvette en dat we maar snel van lente mogen genieten (en welkom thuis :-)!
Dat doen we zeker Inge #vieren vanuit ons hart :-)

ria39 zei

Wat erg voor die lieve "oma". Hoe kan een dominee zo hard zijn. Heeft hij nooit over Gods Liefde en Barmhartigheid gehoord?

Ik kom uit een warm katholiek nest, van overgroot-, naar groot- en dan naar ouders. Ik ben het nog steeds, 74 jaar later. Woon wel in België, wat toch iets verschilt van Nederland, denk ik.
Ik kom zeker terug lezen, want je hebt een boeiende pen.

Vreugdevol Paasfeest
ria39

Helena zei

Je bent welkom hoor Ria en ik wens ook jou een mooi Paasfeest toe!