zondag 29 mei 2016

Iets met #zoveel...

Het is mei... en in de weekendkrant lees ik dat de 'zwarten-pietendiscussie' gestart is; BN'ers met een open brief, of zoiets. Ik kan er niets aan doen, maar een hele diepe zucht ontsnapt me spontaan. Dit keer overigens helaas zonder de ontspanning waar ik op hoopte dit weekend. Misschien ook wel zo goed kan gebruiken, deze periode. Ik twijfel dan ook of ik verder zal lezen, maar doe het uiteindelijk toch. Al snel concludeer ik dat ik beter had moeten weten; nooit voorbij gaan aan je eigen gevoel. Maar ja, ook ik neem soms de verkeerde beslissingen, in dit leven. Gelukkig niet al te vaak en ach, het effect van dit besluit is ook eigenlijk niet-noemenswaardig, behalve dan misschien wederom een bevestiging dat ik soms, of misschien wel nog steeds, lang niet alles snap, in dit leven. Tegelijkertijd vraag ik me af of dat dan wel zo erg is, of zo. Ik denk zelf eigenlijk van niet...

Zoveel mensen, zoveel wensen, ... zoveel meningen. De zekerheid dat nooit iedereen tevreden te stellen is; onmogelijk, over welk onderwerp het ook gaat. Ooit zei iemand tegen mij: 'Het is prima om overal een mening over te hebben. Dat betekent echter niet dat je deze te pas en te onpas hoeft te delen met de hele goegemeente'. Iets met 'nut' en 'noodzaak'... Ik keur hem goed!

Ik besluit me er dus niet druk over te maken en blader een beetje wezenloos verder. Terwijl mijn brein de krantenkoppen scant, schieten mijn gedachten alle kanten op. Ik had zoveel willen schrijven deze maand, maar het kwam er simpelweg weer eens niet van. Zelfs het lezen bij jullie, mijn trouwe blogvrienden, schoot er regelmatig bij in. Om het maar helemaal niet te hebben over het achterlaten van een reactie. Ik beloof vanaf nu mijn leven weer te beteren.

In beslag genomen door werk, familie, gezondheid, vrienden, van alles en nog wat, noteerde ik echter wel regelmatig wat woorden en zinnen in mijn opschrijfboekje. Om niet te vergeten, misschien wel. Al vraag ik me gelijktijdig af of dat mogelijk is, vergeten, als ik even later door mijn boekje blader voor de nodige details. Ook Onenote en de camera van mijn telefoon doen overigens goede zaken; erg handig om even snel op te zoeken wanneer we ook alweer wat deden, hoorden en meemaakten de laatste paar weken, zoals:


> samen met mijn Lief sporten in ons tuinhuis op o.a. de gekregen crosstrainer van een lieve collega

> de verjaardag van mijn Lief, niet te vergeten

> buiten eten op een zomerachtige lente-avond; asperges en wilde rode zalm van de barbecue, uiteraard vergezeld van een koel glas witte wijn

> de verjaardagsvisite bij vrienden; heel gezellig, maar ook zo dubbel, omdat één van hen zo ziek is en niemand weet wat te verwachten

> in alle vroegte ons uitsloven tijdens een paar mooie ochtendwandelingen hier in de buurt

> de (moes)tuin die het geweldig doet, mede dankzij de voortreffelijke verzorging van mijn Lief en alles wat zo mooi in de bloei komt/staat

> het bericht dat een familielid met spoed is opgenomen in het ziekenhuis met een longontsteking, om 
een paar dagen later het verdrietige nieuws te vernemen dat ze nog maar kort te leven heeft, afscheid nemen in het ziekenhuis en terwijl een kaarsje brandt, zijn we in gedachten bij hen

> samen lekkere en gezonde gerechten uitzoeken, maken èn opeten

> tussendoor nog even naar tandarts omdat spontaan je kies afbreekt, iets met #oude vulling 

> een begin maken met de voortuin onkruid vrijmaken, wat een tamelijk onbegonnen werk lijkt

> het verdrietige nieuws dat je collega en haar man, na 16 dagen leven tussen vrees en hoop, toch afscheid hebben moeten nemen van hun pasgeboren dochtertje 

> weer eens een lange fietstocht gemaakt bij ondergaande zon in het prachtige gebied waar we wonen

> genieten van het Nederlandse weer de afgelopen weken; strak blauwe luchten tot regenbuien en mooie -bogen

> verbaasd het telefoontje aannemen van mijn vriendin met Alzheimer, 's ochtends om 08.00 uur op een doordeweekse donderdag; dat doet ze anders nooit en ze klonk dan ook anders dan anders 

> om 08.30 uur het telefoontje van haar zus, was gebeld door het tehuis waar mijn vriendin woont, de mededeling dat ze was gevallen en, nog steeds buiten bewustzijn, met de ambulance naar het ziekenhuis onderweg was, de vraag of ik wilde/kon gaan; het zou fijn zijn als er toch iemand was die ze herkende als ze bijkwam...

> Soprano's kijken op de bank, terwijl poes Mies de meest vreemde posities weet aan te nemen

> gisteren weer lekker gewandeld en buiten gezeten met mijn lieve vriendin, die zich, ondanks nog wat spierpijn en wat flinke blauwe plekken, weer behoorlijk fit voelt. 



in vogelvlucht ...



Zoals jullie intussen van mij weten, of misschien ook wel niet, is dat ik ervan overtuigd ben dat 'alles wat je aandacht geeft, groeit'. En dus als laatste, op verzoek van Mrs. T. een tijdje geleden, de (helaas niet zo'n hele mooie) pfd met de mooie bijdrage van mijn lieve vriendin aan het boek 'Ik heb dementie'. Ze is nog steeds super trots (en ik ook) en vroeg zelfs laatst of we ook zelf een boek gaan schrijven binnenkort. De titel heeft ze al: 'Ik ben er nog...'.  Tja, ik zeg nooit nooit...




14 opmerkingen:

Patty zei

Een prachtige keuze ;-)
Geniet van je zondagavond en alvast goed begin van de week. Knuffel!

Marjolijn. zei

Weer mooi geschreven, zoals altijd...!
Door klikken naar je linkje lukt helaas niet, foute pagina.
Nog een fijne avond en voor straks slaap lekker.

Mirjam Kakelbont zei

Het vieren van Sinterklaas gebeurt al sinds de 13e eeuw en heeft dus niets met ons kolonialisme te maken. Dat gezeik (excusez moi) over zwart piet komt m'n strot uit.
En het Hollandse weer (-:

Saralien zei

IK begrijp het helemaal. Soms voel ik me een beetje een sukkel dat iemand me moet uitleggen wat er allemaal gebeurt is ("heb jij dat niet gehoord, van die Sylvana Simons?") maar aan de andere kant, mijn gezin en mijn eigen dingetjes (werk/ontspanning), dat is toch ook wel de moeite waard om tijd aan te besteden...

Gwennie zei

Ups en down, Mooie en verdrietige zaken, het ligt zo dicht bij elkaar allemaal. En ze zeggen dat dit 'Leven' heet. Soms wel dubbel, hè? Knuffel voor jou Xx

klaproos zei

dat gezanik over zwarte piet,
laat ze in 's hemelsnaam wat anders gaan doen,
ik ben meteen weer genezen van dat hele "gedoe"

wij weten wel beter hé,

dat wat echt belangrijk is :-)

xxx

Wanda zei

Logisch hoor dat het bloggen en het reageren er bij inschiet. Er komt ook zoveel op je af. Familie en vrienden gaan gewoon altijd voor.

Mevrouw Williams zei

Veel informatie, en dat gezeur over zwarte piet wat een gedoe zeg! En dan nu weer in mei! Ik volg je ook via een ander kanaal dus zie regelmatig dingen voorbij komen. Rustig aan he!

Mevrouw Williams zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Helena zei

Ik zal de link nog een keer plaatsen @Marjolijn en dank jullie wel voor jullie eerlijke en lieve reacties, zoals altijd :-)

Merel zei

Zoals het leven is : een mengelmoes van goede en minder goede dingen
Er komt wel van alles op je af de laatste tijd
Gelukkig kun je je ook verwarmen aan de kleine dingen

En ja : ik ben er nog .... Dat voelt goed

Marjolijn. zei

Dank, maar jammer niet gelukt, krijg steeds de foutmelding.

Helena zei

Ik maak er binnenkort gewoon een apart blog van Marjolijn x

Mrs. T. zei

Ik word ook niet heel happy van dat gedoe over zwarte piet. Het bewijst in mijn ogen trouwens ook hoe enorm goed we het in ons land hebben, dat we ons daar druk over kunnen/mogen maken. Maar de toon van deze discussie (en vele andere discussies trouwens ook) vind ik zo naar. Je mag het met elkaar oneens zijn, maar laat elkaar wel in de waarde.

Verder dank voor de uitgebreide update en inderdaad 'positief zijn is een keuze'.

helaas kan ik de pdf niet openen.