zaterdag 28 april 2012

Doorgaand verkeer

Het leven van alledag. 
We slapen, worden wakker, gaan werken, doen nog even snel de boodschappen, eten wat 
(als het moet met het bord op de schoot, want we waren weer eens laat, en dwdd is toch ook echt even ontspannen...), 'hangen' daarna lekker op de bank voor de tv (de afwas(machine) staat er morgen ook nog wel), maar, als het heel mooi weer is, wordt er uiteraard een rondje gefietst en begint het 'hangen' gewoon een uurtje later. Als dan het moment daar is dat de oogleden echt niet meer willen meewerken, is de gang naar boven ook maar een heel klein stukje.

Het leven van alledag. Als je het zo zegt, klinkt het saai. Niets is echter minder waar. Zal het ook niet zo snel worden, schat ik in.... saai. Dat hoeft ook niet, in z'n geheel niet. Alleen soms... 't zijn korte momentjes hoor, maar soms, een
heel klein beetje minder druk misschien... zou best mogen.

 Ach, wat zeur ik, ik heb helemaal niets te klagen, waar heb ik het nou over.

Toch niet over het feit dat we nu eindelijk weten dat ik naast die irritante hooikoorst ook te maken heb met een gevalletje astma. Ik weet in ieder geval nu waarom ik er af en toe uitzag als een vis op het droge die naar adem lag te happen.

Hoe gek het misschien ook klinkt, maar ik ben ook eigenlijk gewoon heel blij met deze uitslag. Als je bedenkt dat je 30% kans hebt om de copd die je moeder had te erven.... hoor je mij dus niet. Volgende week nieuwe puffers, in combinatie met.....'even uitproberen' en zeker weten dat ik binnen nu en nu die 'bult' weer iedere ochtend kan fietsen. Tja, je woont mooi of je woont mooi :-)

Ook het feit dat we afgelopen week ruim een uur moesten wachten op mijn ortho
(gevalletje 'laat er toch nog maar eens naar kijken, want....'), maakt het leven van alledag echt niet saai. Een beetje jammer van de tijd wellicht, maar ach, kniesoor die daarover zeurt. Ook die dag had gewoon maar 24 uur! De uitkomst van dit weerzien na 8 maanden laten we maar even op ons afkomen, want ook wij kunnen niet in de toekomst kijken. Afspraak voor de MRI is weer gemaakt en 7 juni weten we weer meer. En zoals mijn lieve moeder altijd zei: "wie dan leeft, dan zorgt...".

Ik ben in ieder geval weer even 2 gewrichtsinjecties rijker en ik kan je zeggen; "je hebt prikken en je hebt spuiten....". En, hoe kan het ook anders, je verzint het echt niet, maar natuurlijk ben ik weer het haasje haha en hoor blijkbaar bij dat geringe percentage die 'last' heeft van de bijwerking: Een geringe kans (1-8%) op een overgevoeligheidsreactie. U kunt het dan warm krijgen en de huid wordt tijdelijk wat roder.
Ach, kan alleen maar zeggen ik ook hier blij mee was toen ik dit tegenkwam; kan ik mijn collega's (en de rest) geruststellen, nee jongens, ik zit echt nog niet in de overgang (althans, daar gaan we niet vanuit en zeker niet over uitwijden .... :-)!

Waar we naturlijk helemaal niet over klagen is het feit dat we nog maar 3 dagen, 78 uur en een minuut of 4400 afzitten van misschien wel 1 van de meest positieve, spannendste momenten tot nu toe.

De huur is inmiddels officieel opgezegd, bevestigingsbrief is binnen - ook niet geheel onbelangrijk. Ook de energiemaatschappij is inmiddels op de hoogte. 'Rondje-door-het-huis-afspraak staat ook gepland en 1 mei om half 11 gaat het dan echt gebeuren...

Het leven van alledag; meestal gewoon 'doorgaand verkeerd'. Soms - tussen het volhouden door, als ook wij even uitrusten - een andere afslag.

In ieder geval nooit saai en heel bewust genieten (ondanks, of misschien wel juist doordat...)!








4 opmerkingen:

Marjolijn. zei

Wat heb je het weer mooi beschreven.
Gelukkig is het heel vaak allemaal doorgaand verkeer, soms met een drempeltje of een vervelende hobbel, maar gelukkig heel vaak gewoon doorgaand.
En dan over drie dagen en zoveel uren, gaan alle lichten op groen voor jullie, kan de vlag uit en mag je met jullie eigen sleutel het echte eigen domeintje openen.
En mag je over eigen drempel stappen.
Dat wordt feest...!!!
Geniet er van meis, ik ben blij voor je.

klaproos zei

een saai leven nee dat heb jij absoluut niet helena,
verre van,
geniet nou maar lekker van elk uur dat je hebt,
want de tijd gaat zohard, en het is zoals hier staat, eens gegeven blijft vergeven....

xxx

Gwennie zei

Je bent goed aan het aftellen, lees ik wel.... ;-) Gelijk heb je!! Positief, lief mens dat je bent... Xx

Marion zei

Meis toch, het zit je lichamelijk niet mee zeg.. echter je bent één van de sterkste vrouwen die ik ken of ooit gekend heb, dus iik weet en zie hoe je ook hier weer iets gaat vinden om het allemaal vol te houden en een plekje te geven.
Heerlijk bijna tijd om de ene deur te sluiten en een nieuwe te openen, net als het "gewone "leven.
Spannend..
Ik hoop dat alles van een leien dakje mag gaan en dat jullie weer een hele mooie ene nieuwe fase mogen aangaan.
DIkke knuffel.. en veel succes..